Η πολιτική είναι πάντα η τέχνη του εφικτού. 

Σε όσους λοιπόν πιστεύουν ότι ήταν «απαράδεκτη η συμμετοχή σε μια Κυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ και το ΛΑΟΣ» η πολιτική απάντηση είναι διαχρονικά μία: Και με τον διάβολο τον ίδιο θα πας, αν αυτό εξυπηρετεί στη δεδομένη στιγμή –έστω και στο ελάχιστο βαθμό- τα συμφέροντα της χώρας. Μοναδικό κριτήριο του Σαμαρά ήταν και παραμένει το συμφέρον της Πατρίδας.

«Έπρεπε να προκηρυχθούν εκλογές άμεσα» υποστηρίζουν άλλοι. 

Λέτε ο Σαμαράς να μην θέλει ο Σαμαράς να πάρει αυτοδυναμία και να γίνει πρωθυπουργός; Όποιος σκέφτεται κάτι τέτοιο είναι μακριά νυχτωμένος. Έδωσε (δώσαμε όλοι μας) μια μάχη με υπέρτερες δυνάμεις που απειλούσαν με εκτροπές και μύρια όσα δεινά - ακόμα και με επιστροφή στην δραχμή και πραξικοπήματα απειλούσαν.

Στην δεδομένη στιγμή η εκτίμηση του συσχετισμού δυνάμεων από τον Σαμαρά τον οδήγησε στην διαπίστωση ότι μόνο σε αυτόν τον συμβιβασμό μπορούσε να προχωρήσει με στόχο πάντα την αυτοδυναμία.