Να φοβάστε την οργή του υπομονετικού ανθρώπου

Τι τέλος πάντων μπορεί να υποκρύπτει αυτή η εμμονή στο συνειδητό «λάθος»;
Απειρία ή πρόθεση; Ασχετοσύνη ή συνειδητή πορεία προς την χρεοκοπία; Ανικανότητα ή δωσιλογισμό;
Ο αμερικανός συγγραφέας Bernard Malamud έλεγε: «Αν το τρένο σου είναι σε λάθος διαδρομή, κάθε σταθμός που φθάνεις είναι λάθος σταθμός..»

Ξεχάσαμε τι μας έλεγε προεκλογικώς ο πρωθυπουργός της συμφοράς, μαζί με τα «λεφτά υπάρχουν», ότι «δεν πρόκειται να παγώσουμε τους μισθούς και τις συντάξεις, διαφοροποιούμενος έναντι της Ν.Δ., διότι θα μειωθεί η ζήτηση στην αγορά και θα οδηγηθούμε σε περαιτέρω ύφεση»;
Τώρα που όχι μόνον τους πάγωσε, αλλά συνεχώς τους κουρεύει και τους ξυρίζει, περιμένουν να αντιστραφεί η πορεία και να πάμε για ανάπτυξη;
Είναι δυνατόν να μην αντιλαμβάνονται ότι η κρίση που βιώνουμε είναι πρωτίστως πολιτική και με πολιτικές αποφάσεις θα αντιμετωπισθεί;

Μια συνεχή πορεία προς τη βαθύτερη ύφεση και εξαθλίωση του λαού, την οποία βιώνουμε μέσα από τα βάρβαρα εισπρακτικά μέτρα που μας επιβάλλονται για να μας «σώσουν». Μέτρα που δεν έχουν τελειωμό και μας τα επιβάλλουν σε δόσεις για να τα απορροφήσει ο λαός χωρίς ιδιαίτερες αντιδράσεις, όπως φαίνεται μέχρι σήμερα,

Ποιος πολιτικός πολιτισμός επιβάλλει τέτοια αβρότητα, που υπερβαίνει το συμφέρον της πατρίδος που χάνεται; Δεν βλέπει ότι φαλκιδεύει από μόνη της, την ελπίδα που επαγγέλλεται; Τί να την κάνει την εξουσία όταν η υποτέλεια θα έχει πλήρως συντελεσθεί και ο λαός θα έχει εντελώς εξαθλιωθεί;

Μια επώδυνη ανατροπή που θα φέρει ο γενικός ξεσηκωμός, που έχει αρχίσει ήδη να προετοιμάζεται από τα «τάγματα εφόδου» και θα σαρώσει στο διάβα της εξουσίες και πολιτικούς, δομές και λυμεώνες, πολιτικές και κόμματα, ιδεολογίες και πολιτικά συστήματα. Αν μέχρι σήμερα δεν έχει συντελεσθεί, οφείλεται στην υπομονή της πλειοψηφίας, που την συντηρεί η ελπίδα. Μια σύμφυτη με τον άνθρωπο ελπίδα, που αν χαθεί, θα χαθεί μαζί της όχι μόνον η υπομονή αλλά και ο φόβος, που συγκρατούν την οργή του να μην ξεχειλίσει.

«Να φοβάσαι την οργή του υπομονετικού ανθρώπου», μας προειδοποιεί ο Άγγλος ποιητής John Dryden. Μια οργή που θα οδηγήσει στην καθολική εξέγερση.

Μια εξέγερση που μπορεί να σηκώσει ψηλά την πατρίδα, αλλά και να την οδηγήσει στο χάος και τον αφανισμό

Μήπως η πολιτική δεν είναι η τέχνη του εφικτού, αλλά η επιλογή μεταξύ του δυσάρεστου και του καταστροφικού»

ΦΟΙΒΟΣ