Η ΕΥΘΥΝΗ ΓΙΑ ΤΟ ΑΥΡΙΟ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΗ ΜΑΣ…

Τρία χρόνια μετά τα γεγονότα των διώξεων, με αριστερή πλέον κυβέρνηση και ένα ακόμη μνημόνιο, η σκευωρία αν και βαριά τραυματισμένη, είναι ζωντανή.

Αυτά τα τρία χρόνια, η τρέλλα και η βλακεία χτύπησε την πόρτα την Ελλήνων και εκείνοι έτρεξαν να τις υποδεχθούν και να τις αγκαλιάσουν σφιχτά και τις δυο! 

Στην Χρυσή Αυγή, αυτά τα τρία χρόνια δεχθήκαμε σκληρό και βίαιο πόλεμο με βάση την συλλογική ευθύνη που ίσχυε στον συμμοριτοπόλεμο και στις βεντέτες του προηγούμενου αιώνα!

Μόνον σε αυτές τις σκοτεινές περιόδους, έψαχναν και σκότωναν τους φίλους και τους συγγενείς κάποιου, σε μια νοσηρή εκδίκηση χωρίς νόημα, εκεί εκτελούσαν παιδιά που δεν ήξεραν γιατί χάνονταν. 

Εκεί διώκονταν άνθρωποι μόνο και μόνο επειδή μπορεί να γνώριζαν κάποιον ή επειδή γνώριζαν κάποιον, που μπορεί να γνώριζε κάποιον συγγενή, κάποιου που ήταν δυσάρεστος στους διώκτες. Αυτά δεν μπορούν να ισχύουν σήμερα. Και αν θέλουν κάποιοι να υπερισχύσει η βλακεία, απομονώστε τους πριν χαθεί οριστικά η λογική και η ψυχραιμία! 

Τις βαρύτατες πολιτικές διώξεις που κορυφώθηκαν με τις δολοφονίες του Γιώργου και του Μάνου, οι Έλληνες Εθνικιστές τις αντιμετώπισαν με ψυχραιμία και Εθνική Ευθύνη. 

Οι εντολές του Αρχηγού Ν.Γ. Μιχαλολιάκου, μέσα από τα κελί του ήταν σαφείς. Υψώστε τους τόνους στην πολιτική αντιπαράθεση στα ουράνια. Μην φιμώνετε το στόμα σας κάτω από το βάρος των διώξεων. Ουρλιάξτε σαν λύκοι το δίκιο του χειμαζόμενου λαού αλλά ΠΟΤΕ μην ανταποδώσετε την ακρότητα των ύαινων που σας περιβάλλουν, τόσο στην Βουλή όσο και έξω, στο πεζοδρόμιο.

Και υπερίσχυσε η ευθύνη και υπακούσαμε στις εντολές εκείνων που υπόμεναν καρτερικά επί 18μηνου κάθε προσβολή. 

Όσος και αν ήταν ο πόνος και η οργή όλων μας που ξεχείλιζε, μέσα και έξω από τις φυλακές, όταν ακούγαμε από το βήμα της Βουλής, από το στόμα, μάλλον το βρωμόστομα, της βαρκάρισσας του Βόλγα και προλετάριας της Εκάλης, Γαρουφαλιάς Κανέλλη, το περίφημο: 

«Στο Πέραμα και στο Κερατσίνι φασίστας δεν θα μείνει». Το αίσθημα πως συμμετέχουμε σε ένα κόμμα υπεύθυνο και σοβαρό, που δεν έχει στόχο την επαναφορά του μίσους αλλά την σωτηρία του Έθνους, και κυρίως την απομόνωση κάθε λογικής βίας, υπερίσχυσε. 

Πλέον σοφότεροι, γνωρίζουμε τι ήθελαν να κάνουν. Οι βανδαλισμοί, οι καταστροφές γραφείων του Κινήματος, οι επιθέσεις σε αστυνομικά τμήματα, οι τραυματισμοί και προπηλακισμοί δημοσιογράφων, οι συγκρούσεις της Αστυνομίας με διαδηλωτές και άλλα τραγικά στην Πάτρα, στην Ξάνθη, στον Ασπρόπυργο, στην Θεσσαλονίκη, καθώς και σε πολλές άλλες πόλεις της Ελλάδας, αλλά κυρίως στο Νέο Ηράκλειο, οι δολοφονίες των δύο παιδιών της Χρυσής Αυγής, του Γιώργου Φουντούλη και του Μάνου Καπελώνη, ΕΊΧΑΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΛΥΨΗ ΚΙ ΕΥΘΥΝΗ! 

Ζητούσαν να εκδικηθούμε και να ανταποδώσουμε με ολοκληρωτικό πόλεμο.

Το ακρο-αναρχικο-αριστερό παρακράτος, οι μαρξιστικές λενινιστικές τρομοκρατικές συμμορίες βρέθηκαν σε απόλυτη πληρωμένη δράση, μόνο και μόνο για να καλυφθεί το πολιτικό κατεστημένο και η ανεπάρκεια του πολιτικού συστήματος που ξέρει να δημιουργεί προβλήματα όπως το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης και των μνημονίων, αλλά δεν μπορεί να λύσει κανένα πρόβλημα του λαού.

Μεταναστευτικό, ακρίβεια, σκάνδαλα, μνημόνια, όλα, ήθελαν διακαώς να καλυφθούν με αίμα και βία.

Σε αυτά τα τρία χρόνια, χύθηκε πολύ μελάνι, γράφτηκαν δεκάδες χιλιάδες λέξεις αν ο δολοφόνος ανήκει στην Χρυσή Αυγή, ή το ΚΚΕ, αν είναι οπαδός του Αστέρα Τρίπολης, ή της ΑΕΚ, αν είναι φυτοφάγος, ή χειμερινός κολυμβητής. 

Το ότι ο φονιάς απελευθερώθηκε, ενώ η δίκη όσων άδικα είχαν προφυλακιστεί χωρίς να γνωρίζουν τίποτε για το περιστατικό, συνεχίζεται, μαρτυρά και το ποιος και το πως, κάποιοι, ήθελαν να εξοντώσουν πολιτικά και ηθικά – ίσως και φυσικά – τον Αρχηγό και τους βουλευτές αλλά και όλους τους υποστηρικτές, μόνο και μόνο επειδή πολιτικά δεν τους βόλευε η ύπαρξη τους.

Ο λαός μας, αναγνώρισε την θυσία μας, αναγνώρισε την ευθύνη, την σοβαρότητα και την σταθερότητα στις θέσεις μας, τιμώντας μας με ποσοστά σταθερότητας και δύναμης. 

Σήμερα, τρία χρόνια μετά, που στέγνωσε η λάσπη και έσπασε σε χίλια κομμάτια, στέκεται στο πλευρό μας πιο μαζικά από ποτέ και αυτό αποτυπώνεται από δημοσκόπηση σε δημοσκόπηση και θα φανεί τρομακτικά για κάποιους στην κάλπη, όποτε και αν γίνουν εκλογές.

Δυστυχώς όμως, δεν τελειώσαμε ακόμη. Όπου οι κυβερνήσεις καταπατούν τους λαούς τους ή όπου μυστικές υπηρεσίες ετοιμάζουν αλλαγές προσώπων (και όχι πραγμάτων) συνέβαινε και συμβαίνει ακριβώς το ίδιο! 

Ένας νεκρός ή και περισσότεροι αν χρειαστεί, για να ξεχυθεί η οργή των πολιτών, για να παρεισφρύσουν οι «ειδικοί» των ταραχών, για να χυθεί αίμα και να απλωθεί μίσος και διχόνοια. 

Έτσι κυβερνούσαν πάντα οι δυνάστες και η συνταγή τους αυτή πολύ λίγες φορές δεν τους απέδωσε καρπούς. 

Η ιστορία θα έπρεπε να διδάσκεται αλλά κυρίως να διδάσκει. 

Τουλάχιστον όσοι την έχουν διαβάσει, γνωρίζουν πως η Ελλάδα έχει πληρώσει ακριβά και με πολύ αίμα, την διχόνοια και το μίσος, με τον τον εμφύλιο και μετά με τον κουμμιστοσυμμοριτοπόλεμο! Και μέσα από το μίσος, μέσα από τον όλεθρο, οι επιτήδειοι συνεχίζουν να κάνουν τις βρώμικες δουλειές τους, να προετοιμάζουν νέα δυσβάσταχτα μέτρα εξόντωσης για τον Ελληνικό λαό, αλλά πάνω απ’ όλα ξεπλένονται από τα εγκλήματά τους.

Δεν μας αξίζει να είμαστε χώρια, γιατί αυτό θέλουν οι υποτακτικοί εκείνων που βάλθηκαν να μας σώσουν αρπάζοντας όλα όσα έχουμε, όλα όσα φτιάξαμε.

Μην ψάχνουμε ενόχους ανάμεσά μας

Οι ένοχοι βρίσκονται απέναντί μας και κρυφογελούν όποτε μας κοιτάζουν, όποτε μας μιλάνε, όποτε βροντοφωνάζουν πως μας νοιάζονται και πως θα μας σώσουν.

Σε αυτούς τους σκοτεινούς καιρούς, οι διάφορες εκλογικές αναμετρήσεις στον κόσμο όπου σαρώνουν οι Εθνικιστές και το όραμα κάθε λαός να πάρει την μοίρα του στο χέρι του, χωρίς πατρωνίες βρίσκεται πολύ κοντά πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί. Μια υπέροχη αισιοδοξία είναι για καλύτερες ημέρες. Μέχρι να γίνει οριστική αλήθεια, θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί. Ιδιαίτερα προσεκτικοί, μάλιστα, αφού τώρα η πατρίδα προσπαθεί ξανά. 

Στο χέρι μας είναι αυτή η προσπάθεια να φέρει κάτι όμορφο, κάτι ποθητό, κάτι που δεν θα έχει καμία σχέση με το σκοτάδι που μέχρι και σήμερα διαφεντεύει την χώρα. 

Στο χέρι μας είναι αυτή η προσπάθεια να μην φέρει πίσω πάλι κάποιο τέρας…

Μεγάλη προσοχή χρειάζεται τώρα απ’ όλους μας.

Τώρα, που το θηρίο ξεσκεπάστηκε, τώρα που νιώθει πως έρχεται το τέλος του, τώρα θα γίνει πιο σκληρό, πιο αδυσώπητο, πιο επικίνδυνο, για όλους μας.

Κι αν δεν μπορέσει να σωθεί με τόσους νεκρούς ως τώρα, ένθεν κακείθεν, τότε θα φτιάξει ένα άλλο, μεγαλύτερο, «τυχαίο γεγονός» για να ξαναχτυπήσει και να βγει κι άλλο αίμα…

Το καθεστώς ήδη αναπολεί τις ημέρες εκείνες που οι δοσίλογοι ήταν αφέντες, άσχετα αν οι μέρες εκείνες δεν έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. 

Ετούτα τα σκύβαλα που φωνασκούν για να φανούν ισχυρά, καμία εξουσία δεν έχουν και δεν πρέπει να αποκτήσουν στα όσα έρχονται. 

Να θυμάστε πάντα πως θέλουν να μας καταστρέψουν. 

Αν ακολουθήσουμε τα κελεύσματά τους, τότε ίσως να υπογράψουμε σιωπηλά την θανατική μας καταδίκη. Δεν υπάρχουν άλλες λύσεις εκτός από το να είμαστε ενωμένοι κι όλοι μαζί να βάλουμε μπροστά τον τρόπο για να σωθούμε όλοι. Όλοι οι άλλοι δρόμοι, μας φέρνουν απέναντι μας ωθούν να γίνουμε εμείς οι δολοφόνοι της πατρίδας.

Αυτοί κάνουν σχέδια, αλλά εμείς θα αποφασίσουμε τι θα συμβεί στο τέλος.

Αυτοί κινούν νήματα μέσα από τα σκοτεινά τους γραφεία, αλλά εμείς αποφασίζουμε αν θα επιτύχουν στο δόλιο έργο τους, που δεν είναι άλλο από αυτό της καταστροφής μας.

Αυτοί ποντάρουν στην οργή μας, εμείς πρέπει να προτάξουμε την λογική μας και την δύναμη μας και την δύναμη της ψυχής μας, την σοβαρότητα μας, την άλλη Ελλάδα!

Η ευθύνη για το αύριο είναι δική μας… Κανενός άλλου!

Γνωρίζετε κάποιον ικανότερο; 

Θοδωρής Τσέλας