Το προδομένο ΟΧΙ και η Χρυσή Αυγή

Πολλά ειπώθηκαν και γράφτηκαν τις τελευταίες ημέρες για τον ένα χρόνο από το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου. Ένα δημοψήφισμα, το οποίο από το θριαμβευτικό 61,3% που έλαβε το “ΟΧΙ” μετετράπη σε μια παράσταση-παρωδία της “πρώτη φορά αριστερά” κυβέρνησης, με δραματικό περιεχόμενο για την Πατρίδα και τον Λαό. Την ίδια ώρα που παραμύθιαζε τον Ελληνικό Λαό ότι οφείλει να πει “ΟΧΙ”, φρόντιζε υπογείως να λειτουργεί υπέρ του “Ναι”.

Όλο το μέχρι τότε πεντάμηνο της διακυβέρνησής του ο ΣΥΡΙΖΑ φρόντιζε να δημιουργεί και να ισχυροποιεί τις προϋποθέσεις για την υπογραφή του τρίτου και χειρότερου -μέχρι στιγμής- Μνημονίου. Κατά την διάρκεια αυτών των μηνών η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι της για να δημιουργηθούν οι πλέον κατάλληλες συνθήκες ασφυξίας, οι οποίες θα έφερναν το τρίτο Μνημόνιο. Ενώ φαινομενικά η κυβέρνηση είχε ταχθεί υπέρ του ΟΧΙ, στην πραγματικότητα δούλευε πυρετωδώς υπέρ του “Ναι”.

Ενώ νωρίτερα είχε απορροφήσει πλήρως τα αποθεματικά των ταμείων, είχε δώσει 17 δισ. ευρώ στους διεθνείς τοκογλύφους (χωρίς κανένα απολύτως αντάλλαγμα), είχε στείλει πίσω οικειοθελώς άλλα 11 δισ. ευρώ, λίγο πριν την διενέργεια του δημοψηφίσματος φρόντισε να δυσχεραίνει ακόμη περισσότερο το ήδη δυσμενές κλίμα. Με την Χώρα στα όρια της κατάρρευσης, με καλλιεργημένο το κλίμα πανικού, με κλειστές τις τράπεζες, με “κάπιταλ κοντρόλ”, με τα καθεστωτικά ΜΜΕ να ξεπερνάνε κάθε όριο προπαγάνδας, παραπληροφόρησης, κινδυνολογίας και αποπροσανατολισμού, η κυβέρνηση θεώρησε ότι ήταν η πλέον κατάλληλη στιγμή προκειμένου να θέσει στον Ελληνικό Λαό το ερώτημα αν δέχεται το σκληρότερο τρίτο Μνημόνιο των διεθνών τοκογλύφων. Και όμως, η κυβέρνηση είχε φροντίσει ήδη να προκαθορίσει το κάλπικο περιεχόμενο του δημοψηφίσματος, λίγες μόλις ημέρες πριν την διεξαγωγή του, με δύο συγκεκριμένες κινήσεις.

Η πρώτη κίνηση αφορούσε το επίσημο αίτημα της κυβέρνησης, με την υπογραφή του ίδιου του πρωθυπουργού, για την σύναψη νέου δανείου, το οποίο θα συνοδευόταν από νέο Μνημόνιο, όπως ρητά αναφερόταν στα άρθρα κανονισμού του ESM, που επικαλούνταν στην αίτησή του ο Τσίπρας. Η δεύτερη κίνηση έγινε πέντε μόλις ημέρες πριν την διεξαγωγή του δημοψηφίσματος, συγκεκριμένα το βράδυ της Τρίτης 30 Ιουνίου 2015, όταν στάλθηκε στις Βρυξέλλες νέο κείμενο της κυβέρνησης για το κλείσιμο της αξιολόγησης του προηγούμενου Μνημονίου, με το οποίο η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ “περιορίζει τα σημεία της διαφωνίας”, μένοντας μόνο σε έξι σημεία (τα οποία λίγες ημέρες αργότερα μηδενίστηκαν πλήρως).

Ενώ, λοιπόν, πίσω από παρασκηνιακές μεθόδους ο Τσίπρας προσκυνούσε τους διεθνείς τοκογλύφους, την ίδια στιγμή ήλπιζε ότι ο Ελληνικός Λαός θα ψήφιζε “Ναι”, ώστε να έχει έτοιμη την δικαιολογία για την υπογραφή του τρίτου Μνημονίου. Οι Έλληνες, όμως, με Αξιοπρέπεια και Υπερηφάνεια, γύρισαν την πλάτη στο αρνητικό κλίμα, την τρομοκρατία και την εσκεμμένη παραπληροφόρηση και απέρριψαν τις προτάσεις Γιούνκερ, με το πραγματικά θριαμβευτικό 61,3%, το οποίο αποτέλεσε ένα ηχηρό χαστούκι στα μούτρα των εθελόδουλων εγχώριων υποτακτικών στους δανειστές. Αλλά αυτό ακριβώς το “ΟΧΙ”, της Αξιοπρέπειας και της Υπερηφάνειας, προδόθηκε από την κυβέρνηση την επόμενη κιόλας ημέρα, καθώς σε πλήρη συνοδοιπορία με τους υπόλοιπους αρχηγίσκους-πολιτικάντηδες του “συνταγματικού τόξου” σε κλειστό συμβούλιο αποφάσισαν από κοινού να αψηφήσουν και να ξεπουλήσουν την ετυμηγορία του Ελληνικού Λαού, δίνοντας γη και ύδωρ στους διεθνείς τοκογλύφους.

Η επακόλουθη Σύνοδος Κορυφής και το αποτέλεσμα που βγήκε απ’ αυτήν αποτέλεσαν ένα πραγματικό σοκ για τον Ελληνικό Λαό, λόγω ακριβώς του πρωτοφανούς μεγέθους της προδοσίας που διέπραξαν ο Τσίπρας και οι υπόλοιποι πολιτικάντηδες. Ο Ελληνικός Λαός είπε ένα περίτρανο “ΟΧΙ” στις απαράδεκτες προτάσεις Γιούνκερ, φτύνοντας κατάμουτρα τους εκβιασμούς των διεθνών τοκογλύφων και των εγχώριων εντολοδόχων τους, αλλά τόσο ο πρωθυπουργός όσο και σύσσωμο το υπόλοιπο συστημικό πολιτικό κατεστημένο υπέγραψε αυτές τις κατάπτυστες συμφωνίες, επαυξημένες μάλιστα ως ένα είδος τιμωρίας για την “απείθεια” των Ελλήνων. Με τον πλέον ελεεινό τρόπο ολάκερο το “συνταγματικό τόξο” έβαλε σε υποθήκη την ίδια την Χώρα, μέσω ενός ταμείου το οποίο εποπτεύεται απευθείας από την αδηφάγο καπιταλιστική συμμορία των διεθνών τοκογλύφων. Ολάκερη η Ελληνική Γη, τα λιμάνια, τα αεροδρόμια και οι υποδομές του Ελληνικού Κράτους κατασχέθηκαν, επί της ουσίας, από τους δανειστές.

Κάτι άλλωστε το οποίο βλέπουμε να πραγματοποιείται το τελευταίο χρονικό διάστημα ως απόρροια αυτής ακριβώς της υπογραφής του τρίτου Μνημονίου. Ένα, λοιπόν, έτος μετά την διεξαγωγή του δημοψηφίσματος, το οποίο παρά το θετικό αποτέλεσμά του προδόθηκε με τον χειρότερο τρόπο από την εγχώρια εντολοδόχο κυβέρνηση και τους υπόλοιπους συνενόχους της, βλέπουμε ήδη τις ολέθριες συνέπειες αυτής ακριβώς της προδοσίας. 

Τώρα πια είναι κάτι παραπάνω από αντιληπτό ότι η όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ενδυνάμωση της μοναδικής Γνήσιας Εθνικής Αντιμνημονιακής Πολιτικής Δύναμης του Τόπου αποτελεί μονόδρομο για να ανατείλει ξανά η ελπίδα για την Πατρίδα και τον Λαό. 

Η Ανατολή της Ελπίδας της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ του Ελληνισμού! ΖΗΤΩ Η ΝΙΚΗ!

Γιώργος Μάστορας