Τρόμος και πανικός έχει πέσει στην Αυστρία –και όχι μόνον- για την πρωτοφανή στα (μεταπολεμικά…) χρονικά άνοδο του εθνικιστικού FPÖ (Κόμματος Ελευθερίας της Αυστρίας), που σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις είναι πρώτο κόμμα με 32%, ενώ το δεύτερο και το τρίτο έχουν κατρακυλήσει στο 24% και 23%, αντιστοίχως (εξ’ ου και η απότομη σκλήρυνση της πολιτικής της αυστριακής κυβέρνησης στο «προσφυγικό» ζήτημα…).
Και το χειρότερο απ’ όλα –για το σύστημα- είναι ότι έχουν δοκιμαστεί όλες οι μέθοδοι εναντίον του και καμία δεν έχει αποτέλεσμα.
Γράφει σχετικά σε άρθρο της -που μεταφράστηκε και αναδημοσιεύεται στην επίσημη ιστοσελίδα των συριζομούρηδων- κάποια «προοδευτικιά» της Βιέννης:
«Μέχρι στιγμής, έχουν γίνει πολλές προσπάθειες ανάσχεσης της επιτυχίας του FPÖ.
Πιο συγκεκριμένα:
Δια της αποσιώπησης, της αγνόησης δηλαδή, του κόμματος και των ζητημάτων που θέλει να αναδείξει, της αποφυγής της σύγκρουσης μαζί του και της ένταξης των αιτημάτων του (σε ηπιότερη ή όχι μορφή) στα προεκλογικά προγράμματα των κυρίαρχων κομμάτων,
Δια της δαιμονοποίησης του κόμματος, της καταγγελίας του ως φασιστικό και της κατασκευής ενός «τείχους πολιτικής ορθότητας» με το σύνθημα «μηδενική ανοχή στους φασίστες».
Δια της απεύθυνσης στον κόσμο και του καλέσματος να στρατευθεί στο «λαϊκό αντιφασιστικό μέτωπο», καθώς και της διάδοσης της ιδέας ότι η «ρεπουμπλικανική ενότητα» συνιστά το «μικρότερο κακό» για την Αυστρία.
Όμως, οι στρατηγικές αυτές δεν αποδείχθηκαν ικανές να ανασχέσουν την άνοδο του FPÖ…».
Κι αν όλες οι παραπάνω μέθοδοι ανάσχεσης σας θυμίζουν τις κατά καιρούς μεθόδους ανάσχεσης της Χρυσής Αυγής από το ξεπουλημένο μεταπολιτευτικό κατεστημένο και τα ΜΜΕ των κόκκινων ολιγαρχών που έχει στην υπηρεσία του, καλώς σας τις θυμίζουν!
Γιατί είναι ίδιες πανευρωπαϊκά, κατά των εθνικιστικών κινημάτων;
Γιατί ίδιο είναι παντού το αφεντικό που τις κινεί!
Αντίοχος
Εθνικιστική αναγέννηση
σε ολόκληρη την Ευρώπη
Οι πολίτες βαρέθηκαν να ορίζουν τις τύχες τους ξένα κέντρα εξουσίας που δεν τα έχουν ψηφίσει, και δεν υπολογίζουν την ευμάρεια της χώρας τους και την δική τους, και για αυτό στράφηκαν, στα κόμματα του πατρτιωτικού χώρου σε όλες τις χώρες της Ευρώπης.
Η ύφεση, η οικονομική κρίση η τεράστια ανεργία και η ηγεμονία της Γερμανίας στο ευρωπαϊκό πολιτικό σκηνικό έχουν δημιουργήσει συνθήκες ρήξης ανάμεσα στις χώρες της ηπείρου κάτι που οδήγησε στην αύξηση του ευρωσκεπτικισμού στις περισσότερες χώρες.
Απλούστατα άρχισε να χτυπάει το ένστικτο της επιβίωσης στους πρωην αποχαυνωμένους πολίτες καταναλωτες.
Μέσα σε αυτό το κλίμα παρατηρείται μια δυναμική επιστροφή των εθνικιστικών κομμάτων από τις Βρετανία, Γαλλία και Ολλανδία έως την Ελλάδα με παράδειγμα το Λαϊκό Σύνδεσμο
Οι φωνές κατά της Ενωμένης Ευρώπης πληθαίνουν και η αδυναμία των ηγετών να βρουν λύσεις και βάση διαπραγμάτευσης εκτοξεύουν τα ποσοστά των πατριωτικών κομμάτων πανευρωπαϊκά.
Πρόσφατη δημοσκόπηση ανεβάζει το ποσοστό των Ευρωσκεπτικιστών στο 43% έναντι 40% των Ευρωπαϊστών και 17% αναποφάσιστων.
Αυτό θα μπορούσε να δώσει ακόμα και πλειοψηφία στον πατριωτικό χώρο πανευρωπαικα.
Οι πολίτες χωρών όπως οι Φινλανδία, Ισπανία, Γαλλία, Ελλάδα, Ιταλία, Βρετανία, ακόμη και Βρετανία έχουν χειρότερη γνώμη για την ΕΕ σε σχέση με το 2007.
Εμπειροι αναλυτές εκτιμούν ότι τα ευρωσκεπτικιστικά κόμματα θα συγκεντρώσουν ποσοστά της τάξης του 30% και άνω, κάτι που αναμένεται να σηματοδοτήσει εξελίξεις και εκτός Ευρωκοινοβουλίου. Είναι δεδομένο ότι οι κυβερνήσεις των χωρών θα αναγκαστούν να μετακινηθούν προς τα δεξιά όταν θα έχουν τόσο σθεναρή αντίσταση στην καρδιά της Ευρώπης.
Δεξιά όμως σημαίνει
εθνικές πολιτικές
Πέρα από την Μαρίν Λεπέν, τον Γκέερντ Βίλτερς και τον Νάιτζελ Φάρατζ που έχουν εκτοξεύσει τα ποσοστά τους σε Γαλλία, Ολλανδία και Βρετανία αντίστοιχα, στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης τα πατριωτικά κόμματα αναμένεται να σημειώσουν ποσοστά ιδιαίτερα υψηλά και να δημιουργήσουν ένα ισχυρό μπλοκ μέσα στο Ευρωκοινοβούλιο.
Αναλυτικά:
Βρετανία: Νάιτζελ Φάρατζ (Κόμμα Ανεξαρτησίας)
Γαλλία: Μαρίν Λεπέν (Εθνικό Μέτωπο) – Είναι η πιο δημοφιλής πολιτικός στη χώρα της με ποσοστό 42%.
Σλοβακία: Αντρέι Ντάνκο (Σλοβάκικο Εθνικό Κόμμα)
Βέλγιο: Γκέρολφ Ανεμαςν (Φλαμανδικό Συμφέρον)
Φινλανδία: Τίμο Σόινι (Αληθινοί Φινλανδοί) –
Σουηδία: Τζίμι Οκεσον (Σουηδοί Δημοκράτες) –
Δανία: Κρίστιαν Νταλ (Δανικό Λαϊκό Κόμμα) – Αναμένεται να πάρει έως και 12%
Ουγγαρία: Γκάμπορ Βόνα (JOBBIK)
Γερμανία: Μπέρντ Λούκε (Εναλλακτική για τη Γερμανία)
Ολλανδία: Γκέρτν Βίλντερς (Κόμμα για την Ελευθερία)
Αυστρία: Χάιντς Κρίστιαν Στράχε (Κόμμα της Ελευθερίας)
Ιταλία: Ρομπέρτο Μαρόνι (Λέγκα του Βορρά) –
Εάν προσθέσουμε και το υψηλό ποσοστό που θα λάβει προσεχώς ο Λαϊκός Σύνδεσμος στην Ελλάδα, μιλάμε για πλήρη επαναφορά του εθνικιστικού χώρου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΕΥΠΡΕΠΗ ΣΕΜΝΑ ΚΑΙ ΚΟΣΜΙΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟ ΠΑΝΤΩΝ ΤΕΚΜΗΡΙΩΜΕΝΑ