Μετά την διπλωματική νίκη της Ρωσίας στην Συρία έπεται η στρατιωτική

Οι ΗΠΑ και η Ρωσία ανακοίνωσαν προ ολίγων εικοσιτετραώρων την συμφωνία τους για κατάπαυση του πυρός στην Συρία, μια παύση των εχθροπραξιών που θα αρχίσει να ισχύει από το Σαββατοκύριακο. 

Προϋπόθεση για την ισχύ της συμφωνίας είναι αυτή να γίνει αποδεκτή από την αντιπολίτευση του Άσαντ, μια αντιπολίτευση που έχει στενούς δεσμούς με τους ισλαμοσυμμορίτες. Η εκεχειρία δεν καλύπτει το Ισλαμικό Κράτος και τις παραφυάδες αυτού όπως την Αλ Νούσρα, Αλ Κάιντα και άλλες παραστρατιωτικές ομάδες που έχουν χαρακτηριστεί ως τρομοκρατικές οργανώσεις από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ.

Η συμφωνία αυτή, η οποία είναι πολύ αμφίβολο αν θα τηρηθεί από την λεγόμενη μετριοπαθή αντιπολίτευση του Άσαντ, προήλθε μετά από έντονο διπλωματικό παρασκήνιο μεταξύ Μόσχας και Ουάσιγκτον και αφού είχαν καταρρεύσει οι συνομιλίες στην Γενεύη μεταξύ όλων των εμπλεκομένων.

Η συμφωνία που θα αρχίσει να τηρείται από το Σαββατοκύριακο ουδόλως θα σταματήσει τις μάχες στην Συρία. Η Ρωσία θα εξακολουθήσει με τις αεροπορικές της επιδρομές να εξολοθρεύει τους τζιχαντιστές, οι οποίοι θα συνεχίσουν την προσπάθεια τους για ανατροπή του Άσαντ, ενώ οι Κούρδοι θα εξακολουθήσουν να πολεμούν τους ισλαμοσυμμορίτες αλλά και τους συμμάχους αυτών τους Τούρκους που προσπαθούν να αποτρέψουν την δημιουργία ανεξάρτητης ζώνης στο έδαφος της Συρίας. Όλη αυτή η δυναμική, συνεπικουρούμενη και από την δυσκολία να διαχωριστεί στο πεδίο της μάχης η μετριοπαθής αντιπολίτευση από τις παραστρατιωτικές δυνάμεις και τους τζιχαντιστές, κάνουν την εκεχειρία πολύ δύσκολο να διατηρηθεί.

Τουτέστιν η συμφωνία μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας για κατάπαυση του πυρός στην Συρία ουσιαστικά δεν λύνει το πρόβλημα, ούτε καν τερματίζει τον πόλεμο αφού στο έδαφος της Συρίας εξακολουθούν να υφίστανται ξενοκίνητες παραστρατιωτικές δυνάμεις μισθοφόρων. Παρ’ όλα αυτά η συμφωνία είναι μια τεράστια διπλωματική νίκη για την Μόσχα. Αυτή η διπλωματική νίκη μπορεί να περιγραφεί απλά και ξάστερα ως «η Ρωσία επιβλήθηκε των ΗΠΑ στην Συρία». Και εξηγούμε γιατί.

Πρώτον ο Άσαντ παραμένει στην θέση του και ουδείς πλέον τον αμφισβητεί. Μια θέση που εξ αρχής, εδώ και πέντε χρόνια, υποστήριζε η Μόσχα εναντίον της θέσης της Ουάσιγκτον που ήθελε την εξόντωση ή την απομάκρυνση του. 

Δεύτερον οι ΗΠΑ και οι πρόθυμοι σύμμαχοι τους αποδέχονται στην πράξη ότι οι εσωτερικοί αντίπαλοι του Άσαντ που ήθελαν την αποσταθεροποίηση και απομάκρυνση του είναι ισλαμιστές τρομοκράτες, κάτι που ενισχύεται από το γεγονός ότι η εκεχειρία δεν περιλαμβάνει το Ισλαμικό Κράτος και τις άλλες τζιχαντιστικές οργανώσεις.

Τρίτον η πολιτική της Ουάσιγκτον και των προθύμων συμμάχων της (συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας του συνταγματικού τόξου) για την Μέση Ανατολή είναι ουσιαστικά νεκρή και η νομιμοποίηση αυτής της πολιτικής έχει καταρρεύσει, τουτέστιν το αμερικανοσιωνιστικό σχέδιο για διαμελισμό της Συρίας έχει ακυρωθεί.

Τα τρία σημεία που προαναφέρθηκαν θα ισχύσουν ακόμη και αν η κατάπαυση του πυρός δεν τηρηθεί μερικώς ή ολικώς από τους συμμάχους των ΗΠΑ στην Συρία. Δηλαδή είναι αδύνατο πλέον για τις ΗΠΑ να επιστρέψουν στις προ πενταετίας πρακτικές τους. Αυτό σημαίνει ότι οι αντιπολιτευόμενες δυνάμεις στον Άσαντ είτε θα ισοπεδωθούν στο πεδίο της μάχης εφόσον θα εξακολουθήσουν να συμπαρατάσσονται με τους ισλαμοσυμμορίτες, είτε θα επιλέξουν μια ειρηνευτική διαδικασία η οποία έχει σχεδιαστεί από την Μόσχα και την Δαμασκό.

Η διπλωματική νίκη της Ρωσίας κατέστη δυνατή μετά την δυναμική στρατιωτική της επέμβαση στην Συρία και την αποτροπή των σχεδίων της Ουάσιγκτον. Η πλήρης στρατιωτική της νίκη θα ολοκληρωθεί μετά από μερικούς μήνες, όταν θα έχει εξαφανιστεί και ο τελευταίος κανίβαλος μισθοφόρος των ΗΠΑ από το έδαφος της Συρίας.

Γ. Λιναρδής