ΚΑΠΟΤΕ ΟΛΑ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΝ

Οι εκλογές τελείωσαν, και μαζί τους, τελείωσαν και οι προβολές του Λαϊκού Συνδέσμου από τα καθεστωτικά ΜΜΕ, όπως πολύ σωστά τόνισε στη χθεσινή του εκπομπή ο συναγωνιστής Η. Κασιδιάρης. Και ξεκίνησε νέος κύκλος λάσπης και χλεύης, όχι μόνο εναντίον της Χρυσής Αυγής, αλλά έφτασαν στο σημείο να μέμφονται, οι δειλοί και οι τιποτένιοι, το εκλογικό σώμα που έδωσε στήριξη στους Έλληνες Εθνικιστές. 

Δεν πειράζει, ό,τι και να λένε ό,τι και να γράφουν καταντάνε γραφικοί, και το αποτέλεσμα θα είναι αντίθετο από αυτό που περιμένουν. Όλα όμως γίνονται για κάποιους λόγους, λόγοι όπου τα αίτιά τους δεν είναι ακόμη εμφανή στη πληθώρα του Ελληνικού λαού. 

Oi γαλαζοπράσινοι, πότε ως σύμμαχοι και πότε ως ινκόγκνιτο, εναλλάσσονταν στη νομή της εξουσίας για περισσότερο από σαράντα χρόνια. 

Είχαν βέβαια τα απαραίτητα «εφόδια», ώστε να συντηρούν το πελατειακό κράτος και αυτό με τη συνέχεια να τους ανταποδίδει τα οφέλη. Τα «εφόδια», ( δημόσιο χρήμα, κοινοτικά πακέτα, ασύστολος εξωτερικός δανεισμός), έφθασαν στο τέλος τους. 

Να προσθέσω εδώ πως, αν δεν ήταν τα κοινοτικά κονδύλια θα είχαμε αναγγείλει φαλιμέντο προ πολλού. Όλος λοιπόν αυτός ο πακτωλός χρημάτων έφτασε στο τέλος του συμπαρασύροντας, με τις εκλογικές ήττες, τα άλλοτε κραταιά δύο μεγάλα κόμματα. 

Οπότε κάπου έπρεπε να βρεθεί στέγη για το πελατειακό κράτος και τους λοιπούς αφελής Έλληνες. Και βρέθηκε να εκτελέσει χρέη πολιτικού στεγάστρου η «προοδευτική» αριστερά. 

Λεφτά όμως υπάρχουν ακόμη, κάτι ψίχουλα, αλλά αυτά είναι για να συντηρηθούν τα πολιτικά ρετιρέ. Η πληθώρα των αφελών ψηφοφόρων καθώς και οι πελατειακοί κρατικοδίαιτοι νομίζουν ότι θα επανέρθουμε στην πρότερη κατάσταση του 2008. Αυτό δεν πρόκειται να συμβεί ποτέ. 

Εδώ όμως κρύβεται και το μυστικό όπου, μοιραία, θα αποκαλύψει και το τέλος του πολιτικού κατεστημένου και του παρατρεχάμενου πελατειακού κράτους. 

Ο Σύριζα βρίσκεται στην εξουσία, αλλά το ταμείο είναι μείον, ώστε να προβεί σε αιμοδοσία των χαρακτηριζομένων ως συντεχνιών. Και αυτό θα σημάνει και το πολιτικό του τέλος. Το ίδιο το πελατειακό κράτος που στήριζε κυβερνήσεις επί μακρόθεν, αυτό είναι που θα δώσει και το τελειωτικό χτύπημα στο πολιτικό κατεστημένο. 

Δεν είναι σενάριο πολιτικής φαντασίας, είναι η ωμή πραγματικότητα. Ιδού ένα απλό παράδειγμα. Οι χαμένοι της τελευταίας εκλογικής αναμέτρησης ( Ν.Δ, Πασόκ, Ποτάμι ), και πολύ περισσότερο η δεξιά, κόπτονται για τα ιδεολογικά τους στίγματα, που τάχα τα απώλεσαν, δηλώνοντας κατ’ αυτό τον τρόπο ότι, έχασαν τις εκλογές γιατί δεν είχαν τον απαραίτητο ιδεολογικό προσανατολισμό ώστε να επηρεάσουν το εκλογικό σώμα. Πιστεύετε εσείς ότι βάση ιδεολογικού στίγματος κυβερνούσαν τέσσερις και πλέον δεκαετίες; Φυσικά και όχι. 

Κυβερνούσαν μοιράζοντας αφειδώς παροχές, επιδόματα, επιδοτήσεις, βολεύοντας κόσμο και κοσμάκη στο δημόσιο, και πάει λέγοντας. 

Αυτό, μόνο ιδεολογικός προσανατολισμός για να παραχθεί πολιτικό έργο δεν είναι. Είναι όμως κομματικός μηχανισμός ώστε να εδραιώνει στη νομή της εξουσίας τους άνομους πολιτικούς. 

Αυτά όλα τελείωσαν, γιατί πολύ απλά το ταμείο είναι μείον. Μπορεί βέβαια να φωνασκούν και να κόπτονται οι «πατριώτες» της δεξιάς για ιδεολογικά και πατριωτικά φρονήματα, αλλά το κάνουν μόνο και μόνο για να βρίσκονται στη πολιτική σκακιέρα, εξαπατώντας για άλλη μία φορά τον Ελληνικό λαό. 

Τα ίδια και χειρότερα θα πάθει και ο Σύριζα, γι αυτό εξάλλου και όλος αυτός ο δήθεν ιδεολογικός πόλεμος ενάντια στη Χρυσή Αυγή, που το επόμενο διάστημα θα γίνει εντονότερος και χειρότερος. Έτσι εξάλλου κάνουν και τα άγρια θηρία όταν καταλαβαίνουν ότι φθάνει το τέλος τους. 

Ξέρουν πολύ καλά όλοι, οι κύριοι και κυρίες του πολιτικού κατεστημένου ότι, άγουν τις τελευταίες πράξεις του μεταπολιτευτικού πολιτικού κατεστημένου. Όλοι μας θα υποφέρουμε χειρότερα απ’ ότι στο παρελθόν, μόνο και μόνο για να μπορέσει η πολιτική ανομία να κρατηθεί για λίγο ακόμη στην εξουσία. 

Όλα κάποτε τελειώνουν, και κάτι νέο, πάντα, παίρνει τη θέση του παλιού και του παρωχημένου. Το σάπιο καθεστώς θα σκάσει με πάταγο, και ο μόνος πολιτικός φορέας που θα βγει αλώβητος, όρθιος και καθάριος από τη πολιτική βρώμα και δυσωδία, θα είναι μόνο ο Λαϊκός Σύνδεσμος.

Σ. Παιδάκος