ΟΤΙ ΚΙ ΑΝ ΓΙΝΕΙ ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΕΚΛΟΓΕΣ-ΕΞΠΡΕΣ ! ΓΙΑΤΙ ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΤΕ ΤΙ ΜΕΛΛΕΙ ΓΕΝΕΣΘΑΙ ΟΤΑΝ ΑΠΟΦΑΣΙΣΟΥΝ ΝΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΟΥΝ!

Φαίνεται πως η συγκυβέρνηση των Τσιπροκαμμένων έχει αποφασίσει να κάνει εκλογές οπωσδήποτε (εντός του Σεπτεμβρίου…), όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα της ψήφου εμπιστοσύνης, κι αυτό φαίνεται από τις συνεχείς δηλώσεις μελών της, που μόνο την ημερομηνία των εκλογών δε μας έχουν πει ακόμα.

Όπως, του «συντονιστή» -τρομάρα του!- Φλαμπουράρη (και στελέχους της λεγόμενης «προεδρικής φρουράς», για συντομία… «πρου-φρου») που μιλώντας στον ΣΚΑΪ δήλωσε ξεκάθαρα ότι «Δεν θα χρειαστεί να πάμε σε εκλογές αν οι 162 ψηφίσουν υπέρ της κυβέρνησης».

Επιπλέον, ο Κουρουμπλής ήταν πιο σαφής, δηλώνοντας στον ΒΗΜΑ 99,5 πως «Εκλογές θα γίνουν σε κάθε περίπτωση, ακόμη κι αν η κυβέρνηση λάβει ψήφο εμπιστοσύνης».

Ομοίως σαφής ήταν και ο Σκουρλέτης (επίσης στέλεχος της «πρου-φρου»), ο οποίος δήλωσε με στόμφο, πως: «Πρέπει οπωσδήποτε να γίνουν εκλογές».

Τέλος, σε δηλώσεις που έκαναν το βράδυ στο MEGA «δύο στενοί συνεργάτες του πρωθυπουργού» (μήπως ήταν οι Φλαμπουράρης και Σκουρλέτης;), είπαν: «Θέλουμε και τους 162 βουλευτές στην ψήφο εμπιστοσύνης. Η κυβέρνηση δεν στέκεται με 118 ψήφους. Άλλωστε έρχονται 6 εφαρμοστικοί νόμοι. Θα τους ψηφίσει η πλευρά Λαφαζάνη; Απίθανο. Άρα;».

Ενώ σε ερώτηση αν από τις Βρυξέλλες έχουν βάλει «βέτο» για την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες, οι «δύο στενοί συνεργάτες του πρωθυπουργού» απάντησαν ως εξής: «Καθόλου. Μάλιστα αν δείτε τις δηλώσεις Σόιμπλε, μάλλον το έχουν αποδεχτεί».

Άρα, ο κύβος ερρίφθη κι ας είμαστε έτοιμοι να στείλουμε στους τριτομνημονιακούς συριζαίους το… κατάλληλο μήνυμα!

ΓΙΑΤΙ ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΤΕ ΤΙ ΜΕΛΛΕΙ ΓΕΝΕΣΘΑΙ ΟΤΑΝ ΑΠΟΦΑΣΙΣΟΥΝ ΝΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΟΥΝ!

Έξι μήνες έσυραν την Χώρα σε μια ατελείωτη και οδυνηρή πελαγοδρομία, σε μια εκ των προτέρων αποτυχημένη διαπραγμάτευση μέσα από χρονοτριβές και ολιγωρίες για να καταλήξουν τελικά στο τρίτο και ίσως επαχθέστατο μνημόνιο.

Αυτοί, που εκμεταλλευόμενοι τη Λαϊκή απελπισία και απόγνωση, προέβαλαν κίβδηλες ελπίδες μετατρέποντάς τις σε πολιτική υπεραξία, αποδείχθηκαν χειρότεροι από τους προηγούμενους, λόγω του ότι εκείνοι αν μη τι άλλο δεν μπορούσαν να είναι τόσο υποκριτές και ψευτοπαλληκαράδες. Αρχής εξ αρχής είχαν αποσαφηνίσει τον ρόλο τους ως φερέφωνα και πειθήνια όργανα των Ευρωπαίων δανειστών και τοκογλύφων, ως εντεταλμένοι θεράποντες των συμφερόντων της Μερκελικής Ευρώπης.

Αυτοί όμως ενέπαιξαν τους Έλληνες πριν ακόμη ανέλθουν στα εξουσιαστικά βάθρα με υπερφίαλες δηλώσεις και λεονταρισμούς για σκίσιμο μνημονίων, κατάργηση με ένα νόμο των επαχθών οικονομικών μέτρων, απαίτηση πολεμικών αποζημιώσεων και κατοχικού δανείου και έξοδο της Χώρας από την ανθρωπιστική κρίση.

Χωρίς στρατηγικό σχεδιασμό, χωρίς συμμάχους επενδυτές, χωρίς αναπτυξιακές μεταρρυθμίσεις,  χωρίς καν εσωκυβερνητική κοινή πορεία πλεύσης, με καιροσκόπους και αλαζόνες όπως ο κύριος Βαρουφάκης και αιθεροβάμονες όπως ο κύριος Λαφαζάνης και η αριστερή πλατφόρμα του, οδήγησαν την διαπραγμάτευση και μαζί και τη Χώρα σε τέτοιο αδιέξοδο, σε τέτοιο πανικό και απελπισία που η αποδοχή του τρίτου μνημονίου φάνταζε σαν η μόνη σανίδα σωτηρίας, από την άμεση κατάρρευση.

Και αφού μας έδεσαν με νέα επιπλέον δεσμά πίσω από το άρμα της κυρίας Μέρκελ και του κυρίου Σόιμπλε, άρχισαν να ξιφουλκούν μεταξύ τους ως άθλια έρμαια της απόλυτης εσωτερικής αδυναμίας και της ιδεοληπτικής σύγχυσης που χαρακτηρίζουν την αριστερά από τη γέννησή της, και να αλληλοκατηγορούν οι μεν τους δε ως μηδενιστές και οι δε τους μεν ως λιγότερο του δέοντος αριστερούς .

Φανταστείτε λοιπόν τι μέλλει γενέσθαι, όταν αυτό το ανεπανάληπτο και απερίγραπτο συνονθύλευμα αποφασίσει να κυβερνήσει τη Χώρα.

Άλλωστε τα πρώτα δείγματα διακυβέρνησης, τα έχουμε ήδη λάβει  από κάποια κυβερνητικά στελέχη που απαλλαγμένοι από τον κυκεώνα των διαπραγματεύσεων όσον αφορά την Οικονομία, μπόρεσαν να ασκήσουν τα καθήκοντά τους.

Παραδείγματος χάριν, η χαρισματική υφυπουργός μεταναστευτικής πολιτικής. Το ολιγόμηνο έργο και η επαγγελματική «ευσυνειδησία» της έχουν ήδη αρχίσει να διαφαίνονται και με το παραπάνω. Το πολύ σε ένα έτος, αν δεν βρεθεί κάποιος να την απομακρύνει από τα καθήκοντά της, θα έχει μετατρέψει την Ελλάδα σε Μογκαντίσου ή Καμπούλ.

Όσο και αν το θεωρούμε υπερβολικό, χάριν στο έτσι θέλω μιας εξαμβλωματικής και συμπλεγματικής προσωπικότητας που πρωτίστως  μισεί λυσσαλέα την ίδια της τη Χώρα, βαδίζουμε με γοργά βήματα προς ένα Εθνικό και Φυλετικό αφανισμό.  

Όσο ο υπουργός Επικράτειας κύριος Νίκος Παππάς κατηγορεί την αριστερή πλατφόρμα ως μηδενιστές και ο κύριος Λαφαζάνης του ανταποδίδει με κατηγορίες για εκτροπή από το «επαναστατικό» ιδεώδες, από τα διάτρητα σύνορα της Χώρας περνούν καθημερινά χιλιάδες τριτοκοσμικοί εισβολείς και η θεία Τασία τους ετοιμάζει εγκαταστάσεις υποδοχής και φιλοξενίας  με επαρκές προσωπικό για να μην κακοπέσουν και δεν μας προτιμούν στο μέλλον.   

Δικαίως λοιπόν προαναφέραμε το τι μέλλει γενέσθαι όταν αποφασίσουν επιτέλους να αναλάβουν τις αρμοδιότητες τους και να εργασθούν (οι περισσότεροι για πρώτη φορά στη ζωή τους) και οι υπόλοιποι υπουργοί και τα κυβερνητικά στελέχη.

Το παραμύθι που μας προβάλει εδώ και καιρό ο κύριος Τσίπρας εξελίσσεται. Ξεκίνησε όπως αναφέραμε με διαπραγμάτευση του χρέους και κατάργηση των επαχθών οικονομικών μέτρων, συνεχίστηκε με νέο μνημόνιο το οποίο τον υποχρέωσαν και καλά να δεχθεί, θα συνεχιστεί με ψήφο εμπιστοσύνης, ίσως και με εκλογές και θα καταλήξει στην παραδοχή ότι είναι απόλυτα απαραίτητος ως πρωθυπουργός, αφού το σκληρό μνημόνιο μόνο αυτός μπορεί να το διαπραγματευθεί ως αριστερός. Με άλλα λόγια μην προτιμήσετε ως δήμιους τους προηγούμενους γιατί σφίγγουν πολύ τον βρόχο της αγχόνης, αλλά εμένα διότι σας τον περνάω στο λαιμό πιο χαλαρά.

Ήταν τότε που ο κ. Τσίπρας αγόρευε περί της ..."αυτογελοιοποίησης". 

Ειλικρινά τέτοιον εμπαιγμό ως Λαός, 

δεν έχουμε μέχρι σήμερα βιώσει ξανά.

Ο Αλέξης τελικά εξελίσσεται καθ εικόνα και ομοίωση του προκατόχου του, με τη μόνη διαφορά ότι εκείνος απλά μας κορόιδευε, ενώ αυτός εκτός από την κοροϊδία μας περιγελά κιόλας.

Νικόλαος Παπαδιονυσίου

Αλέξη, για πόσο μαλάκες μάς περνάς;