Το παραμύθι της «αντίστασης στα Μνημόνια» φτάνει στο δραματικό για το Σύριζα φινάλε.

Φλαμπουράρης: «Νέο Δάνειο χωρίς Μνημόνιο» ή σαν να λέμε «μια τυρόπιτα χωρίς τυρί»!

Με γοργά βήματα τα στελέχη του Σύριζα τείνουν να ξεπεράσουν τα αντίστοιχα της συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, βομβαρδίζοντας την ελληνική κοινή γνώμη με ανοησίες, οι οποίες καθιστούν τους σοβαροφανείς πολιτικάντηδες της αριστεράς σε κωμικούς πρώτης τάξεως!

Τελευταίο δείγμα ο υπουργός Επικρατείας, Αλέκος Φλαμπουράρης, ο οποίος μέσω συνέντευξής του σε φιλελεύθερη -σαμαρική- φυλλάδα, εκφράζει την αισιοδοξία του για συμφωνία με τους δανειστές, επισημαίνοντας πως η κυβέρνηση της αριστεράς επιζητά ένα νέο δάνειο, το οποίο «δεν θα συνοδεύεται από Μνημόνια καταστροφικής λιτότητας, αλλά θα συμβάλει στην απαραίτητη ανασυγκρότηση της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας και την μακροπρόθεσμα βιώσιμη ανάπτυξή τους»!

Τα ίδια βεβαίως, ισχυρίζονταν το 2012 και οι έτεροι «εθνοσωτήρες» της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Δηλαδή τι ακριβώς έλεγαν στον Ελληνικό Λαό; Ότι θέλουν μια τυρόπιτα δίχως τυρί, φρονώντας πως απευθύνονται σε χαχόλους που στέκονται με ανοιχτό το στόμα, μπρος στην περισπούδαστη «σοφία» των πολιτικών ταγών.

Εκείνο το οποίο έχει σημασία από τις δηλώσεις Φλαμπουράρη, είναι η αισιοδοξία του για τη συμφωνία. Τα κωμικά περί «δανείου χωρίς Μνημόνιο», μας τα 'παν κι άλλοι, οι οποίοι κυβέρνησαν με σκληρή λιτότητα και επαχθή φορολογικά μέτρα που εξαθλίωσαν τους Έλληνες. Το παραμύθι της «αντίστασης στα Μνημόνια» φτάνει στο δραματικό για το Σύριζα φινάλε.

Τα ατέλειωτα προεκλογικά ψέματα του Σύριζα 

προκειμένου να έρθει στην εξουσία.

Αυτές τις ώρες είναι χρήσιμο να γυρίσουμε τον χρόνο ελάχιστα πίσω και να θυμηθούμε ποιο ήταν το πρώτο προεκλογικό σύνθημα, το οποίο εγκατέλειψε ο ΣΥΡΙΖΑ όταν έγινε κυβέρνηση. Για να μπορέσει να γίνει ο Τσίπρας δεκτός στο Παρίσι και την Ρώμη από τους Ολάντ και Ρέντσι, υποχρεώθηκε να διακηρύξει ότι η κυβέρνησή του δεν ζητά διεθνή διάσκεψη για το χρέος, στο πρότυπο της Διεθνούς Διάσκεψης που έγινε το 1953 για την ηττημένη του Πολέμου Γερμανία, η οποία θα διέγραφε το μεγαλύτερο μέρος του Ελληνικού χρέους (τουλάχιστον το 60%, όπως έλεγε ο ίδιος ο Τσίπρας). 

Έτσι, όλη η βάση της προεκλογικής επιχειρηματολογίας του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία στηριζόταν στο ότι θα διαγράψουν το μεγαλύτερο μέρος του χρέους, εξασφαλίζοντας με αυτόν τον τρόπο πόρους για κοινωνική και αναπτυξιακή πολιτική, πετάχτηκε κυριολεκτικά στα σκουπίδια πριν καν ξεκινήσει η διαπραγμάτευση.

Γιατί, λοιπόν, πέταξαν στα σκουπίδια οι συριζαίοι αυτό που υποθετικά αποτελούσε την βάση της πολιτικής τους; Γιατί απεμπόλησαν αυτό που υποστήριζαν ότι θα ήταν το πρώτο που θα διαπραγματεύονταν πριν από οτιδήποτε άλλο;

Όλα τα υπόλοιπα, τα οποία ακολούθησαν, ήταν μια προδιαγεγραμμένη διαδικασία, καθώς μπήκαν σε διαπραγμάτευση για την εκταμίευση της τελευταίας δόσης του Μνημονίου-2 και για την σύναψη μιας νέας δανειακής σύμβασης (μετά τον Ιούνιο) με ό,τι αυτά συνεπάγονται. 

Επομένως, ας μην παραπονιούνται οι συριζαίοι γι' αυτό, το οποίο συμβαίνει τώρα.

Επί της ουσίας, έλεγαν εν πλήρη συνειδήσει τα πιο χοντρά προεκλογικά ψέματα στον Ελληνικό Λαό και του πουλούσαν φρούδες ελπίδες, γιατί μοναδικό μέλημά τους ήταν να αναρριχηθούν στα ύπατα αξιώματα της κυβερνητικής εξουσίας. Τώρα, το μόνο που τους νοιάζει είναι το πώς θα καταφέρουν να κρατηθούν όσο περισσότερο γίνεται στην εξουσία, γι' αυτό και επιστρατεύουν κάλπικες αυτοκριτικές, ενώ ταυτόχρονα παράγουν ψευδεπίγραφα άρνησης και αντίστασης στους διεθνείς τοκογλύφους.

Γιώργος Μάστορας