Παράθυρο με θέα στο Μνημόνιο: Τσίπρας και Τζέφρυ πάνε για νέο... Καστελόριζο, Άραγε δεν έχουμε δει ακόμη το χειρότερο;

Μία συνάντηση μεταφυσικού επιπέδου πραγματοποιήθηκε χθες στο Μέγαρο Μαξίμου. Ο Τσίπρας υποδέχτηκε «μετά Βαΐων και κλάδων» τον γιό του ολετήρα της Ελλάδος, Ανδρέα Παπανδρέου, και πρωθυπουργό του μνημονίου, Τζέφρυ – Γιωργάκη Παπανδρέου. Η συνάντηση είχε άπειρους συμβολισμούς στήριξης, όπως το γεγονός ότι ο Τζέφρυ συντάχτηκε στυλιστικά με τον Σύριζα, επιλέγοντας το δόγμα «όχι γραβάτα».

Της συνάντησης είχαν προηγηθεί συνεντεύξεις του Τζέφρυ σε τοπικά κανάλια της Κρήτης, όπου περιέγραψε τον δικό του αντιμνημονιακό… αγώνα (!) και τις «μάχες» που έδωσε ενάντια στους τροϊκανούς για τη… χώρα. Βεβαίως, όλες αυτές οι δηλώσεις προκάλεσαν άκρατα γέλια στους ακροατές, όμως για να μην τον αδικούμε σε λίγο θα γελάει ο κόσμος και στο άκουσμα του «αντιμνημονιακού Σύριζα».

Βεβαίως η συνάντηση, βλέποντάς την αντίστροφα, είχε και άλλο περιεχόμενο, γιατί επρόκειτο για μία de facto αναγνώριση του μνημονίου από την πλευρά του Σύριζα. Βέβαια, αυτό είχε γίνει αντιληπτό και από πριν, αφού ο Σύριζα στην περίπτωση της λίστας Λαγκάρντ είχε καλύψει τον Τζέφρυ, ενώ στην εξεταστική για τα μνημόνια έχει δηλώσει εκ προοιμίου ότι δεν αναζητά ποινικές ευθύνες.

Το γεγονός ότι ο Τσίπρας συναντά έναν εξωκοινοβουλευτικό παράγοντα, σημαίνει αυτομάτως αναγνώριση της υπάρξεώς του. Το γεγονός ότι αυτός ο εξωκοινοβουλευτικός παράγοντας είναι ο λόγος που η Ελλάδα πέρασε τα πάνδεινα τον καιρό του μνημονίου, συνιστά αναγνώριση του μνημονίου. Και βεβαίως ο Τσίπρας δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς, αφού η πλειοψηφία των στελεχών του κόμματός του, προέρχονται από το παπανδρεϊκό ΠΑΣΟΚ, που ποτέ δεν έχουν βγάλει από το μυαλό τους.

--Αυτές τις ημέρες πριν 5 χρόνια ο Τζέφρυ ανακοίνωνε την πορείας της χώρας προς την μέγγενη του Μνημονίου από το Καστελόριζο. Η ιστορία επαναλαμβάνεται ως φάρσα!

Άραγε έχουν βαλθεί να μας τρελάνουν; Μήπως εν τέλει αυτός είναι ο αντικειμενικός τους σκοπός, γιατί αν κυβερνάς έναν Λαό ψυχοπαθών τον διαχειρίζεσαι ευκολότερα και βολικότερα.

Ως γνωστό οι διαφωνίες ανάμεσα στην κυβέρνηση και τους δανειστές αναζωπυρώνονται διαρκώς τα τελευταία 24ωρα και το Μέγαρο Μαξίμου διαμηνύει ότι δεν προτίθεται να υποχωρήσει.

Συγκεκριμένα ο πρωθυπουργός κύριος Τσίπρας σε χθεσινή του δήλωση στο Reuters επισήμανε ότι η διαπραγμάτευση δεν είναι θέμα τεχνικό ή οικονομικό, αλλά βαθύτατα πολιτικό, επομένως αναμένει από τους δανειστές να σεβαστούν την απόφαση της κυβέρνησης να μην υποχωρήσει σε πιέσεις, όσον αφορά το ασφαλιστικό, τα εργασιακά, τις ιδιωτικοποιήσεις και τη φορολογία, έτσι ώστε να υπάρξει συμφωνία στις 24 Απριλίου. Και αν τελικά Αθήνα και ευρωπαϊκή ένωση φθάσουν σε ρήξη η ευθύνη θα είναι αποκλειστικά δική τους.

Μέχρι εδώ όλα καλά. Απ ότι φαίνεται ο πρωθυπουργός διατηρεί μια σθεναρή θέση αντίστασης έναντι των δανειστών, με κύριο νόημα το όχι σε όλα.

Έλα όμως που την ίδια ακριβώς στιγμή, από την άλλη πλευρά, ο υπουργός Οικονομικών κύριος Γιάνης Βαρουφάκης, διαβεβαιώνει τους εταίρους, για τις καλές προθέσεις της Αθήνας, δηλώνοντας σε χθεσινή συνέντευξη στο Brookings, ότι  «καθήκον της κυβέρνησής μας είναι να δεχθεί το πολιτικό κόστος μερικών δύσκολων αποφάσεων που είναι αναγκαίες για να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη των παγκοσμίων εταίρων». Επίσης εκφράζει την ανάγκη να επιτύχει η διαπραγμάτευση αλλά και την εκτίμηση ότι οι διαφορές ανάμεσα «σε εμάς και τους εταίρους δεν είναι τόσο μεγάλες».

Ας θυμηθούμε επίσης τις προ μηνός δηλώσεις του σχετικά με το ότι η κυβέρνηση είναι έτοιμη να παγώσει το πρόγραμμά της για όσο διαρκεί η διαπραγμάτευση προκειμένου να κερδίσει την εμπιστοσύνη των εταίρων.

Εν τέλει τι ισχύει; Διότι εδώ δεν ομιλούμε για δυο απόψεις που συγκλίνουν με απειροελάχιστες διαφορές, αλλά για δυο εκ διαμέτρου αντίθετες θέσεις.

Και από την άλλη, ποια εικόνα παρουσιάζει προς τα έξω η κυβέρνηση εάν οι δηλώσεις του πρωθυπουργού προϊδεάζουν για ρήξη, ενώ αυτές του υπουργού Οικονομικών προϊδεάζουν για συμβιβασμό;

Κατόπιν τούτων λοιπόν, θεωρούμε ότι τόσο στο Μαξίμου, όσο και γενικότερα στο κυβερνητικό επιτελείο, ο καθένας έχει την παντιέρα και την ρότα του. Πελαγοδρομεί ο πρωθυπουργός πλέοντας τη μια παρά τω πλευρώ της αριστερής πλατφόρμας με δηλώσεις για ρήξη σε περίπτωση μη συμφωνίας και την άλλη παρά τω πλευρώ της φιλοευρωπαϊκής μερίδας της κυβέρνησης που επιδιώκουν διαπραγματεύσεις με τους δανειστές.

Τα κρατικά ταμεία αδειάζουν, η οικονομική ανάπτυξη φαντάζει όνειρο απατηλό, οι άνεργοι πληθαίνουν, η αγορά έχει φθάσει στο αίσχιστο σημείο της,  τα νησιά του Αιγαίου κατακλύζονται καθημερινά από στρατιές τριτοκοσμικών λαθρομεταναστών οι οποίοι λίαν συντόμως θα προστεθούν σε αυτούς που έχουν καταλάβει το Αθηναϊκό κέντρο, οι τουριστικές κρατήσεις ακυρώνονται, οι ακροαριστερές συμμορίες μέσω καταλήψεων και τρομοκρατίας επιβάλουν πολιτική και τα κυβερνητικά στελέχη αναλώνονται στις μεταξύ τους αντιπαλότητες που προκύπτουν από την απόκλιση θέσεων, ιδεών και προπαντός ζητημάτων τακτικής και πρακτικής.

Άραγε δεν έχουμε δει ακόμη το χειρότερο;

Νικόλαος Παπαδιονυσίου

Ο Economist προμηνύει 

την αναπόφευκτη ραγδαία άνοδο 

της Χρυσής Αυγής!

Το περιοδικό Economist προστίθεται στη μακρά λίστα των διεθνών μέσων ενημέρωσης, τα οποία προβλέπουν την αλματώδη άνοδο της Χρυσής Αυγής, εξαιτίας των παλινωδιών τόσο της κυβέρνησης Τσίπρα-Καμμένου, όσο και της προηγούμενης Σαμαρά και Βενιζέλου.

Σε δημοσίευμα του περιοδικού, γίνεται μνεία στις καθοριστικές εξελίξεις που θα λάβουν χώρα κατά τον μήνα Απρίλιο, εξελίξεις τις οποίες θεωρεί κρίσιμες και καθοριστικές για τη μετέπειτα πορεία της ελληνικής οικονομίας αλλά και εν γένει της πολιτικής καταστάσεως. Σύμφωνα με τον Economist, το ενδεχόμενο χρεοκοπίας και εξόδου της Ελλάδος από την ευρωζώνη, θα προκαλέσει οικονομικό χάος, με ανεξέλεγκτες κοινωνικές και πολιτικές προεκτάσεις: αφενός θα υπάρξει έκρηξη της κοινωνικής οργής και αφετέρου οι Έλληνες θα στραφούν στη Χρυσή Αυγή.

Το αξιοσημείωτο στο εν λόγω δημοσίευμα είναι πως το οικονομικό περιοδικό εκτιμά πως η Χρυσή Αυγή θα ισχυροποιηθεί στην περίπτωση εξόδου της Ελλάδος από την ευρωζώνη, ενώ μέχρι σήμερα τα διεθνή μέσα υπερτόνιζαν το γεγονός πως ένας άνευ όρων συμβιβασμός του Σύριζα στις απαιτήσεις των δανειστών θα είναι η αιτία κοινωνικής έκρηξης και γιγάντωσης του Κινήματος των Ελλήνων Εθνικιστών.

Συμπερασματικά, το διεθνές οικονομικό στερέωμα έχει αντιληφθεί πως ανεξαρτήτως της στάσης της κυβέρνησης Σύριζα στις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές, είτε δηλαδή επέλθει ο ολοκληρωτικός συμβιβασμός είτε επιχειρηθεί ένα επικοινωνιακό τρικ υποτιθέμενης ρήξης, το ελληνικό εκλογικό σώμα θα στραφεί προς τη Χρυσή Αυγή, απηυδισμένο από την μακρόχρονη κοροϊδία, φτώχεια και εξαθλίωση που του επιφύλασσαν οι απατεώνες της φιλελεύθερης ψοφοδεξιάς και της μαρξιστικής αριστεράς.

Τρόμος στην Ευρώπη