Εφημερίδα «Ακρόπολις»: Η διαπόμπευση των σκευωρών προ των πυλών. Δεν θα επιτρέψουν αυτή τη δίκη να ξεκινήσει ποτέ. Ψάχνουν να βρουν τρόπο χωρίς να υποστούν διαπόμπευση να βάλουν τέρμα σε αυτή την ιστορία.

Ο δημοσιογράφος Άρης Σπίνος με άρθρο του στην εφημερίδα «Ακρόπολις» προδικάζει την οριστική κατάρρευση της πολιτικής και δικαστικής σκευωρίας κατά της Χρυσής Αυγής.

Οι κρατούντες της γελοιότητας και ο μαέστρος της «ορχήστρας» το γνωρίζουν αλλά δεν ξέρουν πώς να το πουν!

Οι σταθεροί και πιστοί αναγνώστες της «Α» γνωρίζουν πολύ καλά, αφού έχουμε αναφερθεί επανειλημμένα, στη φαιδρότητα της δικογραφίας που χαρακτηρίζει τις κατηγορίες κατά των βουλευτών της Χρυσής Αυγής. Εξαιρουμένης της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα που αποτελεί αναμφισβήτητο πραγματικό γεγονός και που πρέπει να τύχη της ανάλογης δικαστικής τιμωρίας, όλα τα άλλα δεν είναι μόνο επικρεμάμενα σε νομικούς ακροβατισμούς αλλά καταδεικνύουν και την καταφανέστατη πολιτική δίωξη. Το ρεπορτάζ που δημοσιεύουμε σήμερα αναφορικά με τις «κοινές» αφιερώσεις του Στυλιανού Παττακού τόσο στο Χρήστο Παππά όσο και στον Άδωνη Γεωργιάδη, δεν αποτελεί ένα μικρό και ασήμαντο γεγονός.

Τέτοιας «βαρύτητας» είναι όλα τα στοιχεία που εμπεριέχονται στη «δικογραφία- φωτιά» βάσει της οποίας βρίσκονται σχεδόν εννέα μήνες στη φυλακή εκλεγμένοι με δημοκρατικό τρόπο Έλληνες βουλευτές. Να ήταν όμως μόνο αυτό θα λέγαμε «δεν βαριέσαι». Χρειάζονται σελίδες επί σελίδων για να επισημανθούν οι αστειότητες με τις οποίες οι ανακρίτριες έστειλαν  στο διαμελισμό και τον οικογενειακό απαγχονισμό δεκάδες νοικοκυριά επειδή αποφάσισε ο μαέστρος της «ορχήστρας» να εκτελέσει άνωθεν εντολές.

Τα πράγματα είναι τόσο απλά όσο φαίνονται. Πήραν μια αφορμή, πραγματικής αιτίας και μεγαλοποίησαν τα γεγονότα προκειμένου να πετύχουν την οριστική εξαφάνισα της Χρυσής Αυγής. Δεν πίστευαν στα μάτια τους όμως όταν έβλεπαν πως αυτοί αντί να αυτοδιαλύονται ανασυγκροτούνταν. Αντί να γίνονται «σκόνη και θρύψαλα» μετατρεπόταν σε «μπετό και λάβα».

Αντί να προκαλούν για ένα συμβιβασμό με το σύστημα, «γρονθοκοπούν» εγχώρια και ξένα συμφέροντα χωρίς έλεος. Η «ορχήστρα» εξαρχής θεωρούσε ότι η αυτοδιάλυση της Χρυσής Αυγής θα οδηγήσει στο ακροατήριο καμία δεκαριά περιθωριακούς, χωρίς την συμπαράσταση ούτε των συγγενών τους. Η δίκη θα γινόταν ανάμεσα σε άλλες δίκες ρουτίνας που πραγματοποιούνται καθημερινά στα δικαστήρια της πρώην Σχολής Ευελπίδων.

Αντί αυτού, βρίσκονται μπροστά σε μια διεθνοποιημένη υπόθεση που έχει τραβήξει τα φώτα της δημοσιότητας από παγκόσμια δίκτυα ενημέρωσης. Αντί αυτού, γνωρίζουν πλέον τώρα καλά ότι αν ξεκινήσει η δίκη θα έχουν «κατασκηνώσει» στην αίθουσα το CNN το BBC, το al jazeera και δεκάδες άλλα ειδησεογραφικά δίκτυα, μεταδίδοντας το μεγαλείο των ανοησιών που θα ξεδιπλώνουν οι σελίδες της δικογραφίας.

Οι ψευδομάρτυρες θα «κονιορτοποιούνται» από τους συνηγόρους της Χρυσής Αυγής και οι δικαστές της Έδρας θα μειδιούν για το πρωτοφανές ιστορικό «φιάσκο» που παίρνουν μέρος. Σε λίγους μήνες ολοκληρώνεται το διάστημα της προσωρινής κράτησης. Αυτό θα συμπέσει ή με την προεκλογική περίοδο του Φεβρουαρίου ή με την μετεκλογική περίοδο της νέας κυβέρνησης.

Αυτό το πλαίσιο θα έχει οδηγήσει τη Χρυσή Αυγή σε εκλογικά αποτελέσματα αξιωματικής αντιπολιτεύσεως! Είτε η Νέα Δημοκρατία συναθροίσει τη δύναμη της με τον ΣΥΡΙΖΑ για να κυβερνήσουν τη χώρα, το πιο πιθανό, είτε ο ΣΥΡΙΖΑ πορευτεί με άλλες δυνάμεις αφού θα εκλεγεί πρώτο κόμμα στις εθνικές εκλογές.

Μπορεί να έκαναν οι «ενορχηστρωτές» μοιραία λάθη ως προς το σκεπτικό τους αλλά δεν είναι εντελώς ηλίθιοι. Δεν θα επιτρέψουν αυτή τη δίκη να ξεκινήσει ποτέ. Ψάχνουν να βρουν τρόπο χωρίς να υποστούν διαπόμπευση να βάλουν τέρμα σε αυτή την ιστορία. Εδώ όμως την πάτησαν. Συμβαίνει ό,τι και με την ανάκληση μιας απλής μηνύσεως. Πρέπει να την αποδεχθούν και οι δύο πλευρές. Ο μηνυτής λέει «συγγνώμη δεν έπρεπε να σε μηνύσω» αλλά ο μηνυμένος δεν τον συγχωρεί και του λέει ειρωνικά «μήπως έχεις δίκιο; Πάμε στο δικαστήριο».

Η ιστορία γράφεται συνήθως με δύο τρόπους. Από αυτόν που ονειρεύεται και έχει δανείσει το στυλό στην ψυχή του και από εκείνον που εκτελεί κατά παραγγελία και χρυσοπληρώνεται πολυγραφότατη διάθεση. Η Ελλάδα κουράστηκε να διαβάζει μυθιστορήματα της Β΄κατηγορίας. 

Ακρόπολις

Δεν υπάρχει πρόοδος χωρίς σύγκρουση. Συνειδητά ή ασυνείδητα, άτομα και έθνη εμπλέκονται στον αέναο πνευματικό αγώνα της Συμπαντικής Εξέλιξης, έναν αγώνα για την επικράτηση της Αλήθειας κατά του ψέματος, της Δικαιοσύνης κατά της αδικίας, της Αγάπης κατά του μίσους - αγώνα που αντανακλάται στο υλικό πεδίο προκαλώντας, δυστυχώς, πολύ ανθρώπινο πόνο… Θέτοντας κανείς τον εαυτό του στην υπηρεσία της Αλήθειας υπηρετεί το ύψιστο συλλογικό συμφέρον.

Η Αλήθεια υπάρχει, το ψέμα πρέπει να εφευρεθεί.