Ο εθνικισμός συνιστά θετική δράση

Στην Ελλάδα του 21ου αιώνα, κάποιοι απίθανοι τύποι όπως ο ΓΑΠ, προσπάθησαν να κατακερματίσουν την κοινωνία, μιλώντας για πράγματα όπως είναι η "βιώσιμη κινητικότητα" (που καθηλώνει τον άνθρωπο μειώνοντας την εμβέλεια της μετακίνησής του) και προσπαθώντας να μετατοπίσουν το κέντρο βάρος της συγκρότησής μας από το έθνος στη... γειτονιά!

Γι' αυτούς, η λέξη "έθνος" δεν έλεγε και δεν λέει κάτι. Είναι άνθρωποι που πιστεύουν στην παγκόσμια διακυβέρνηση και στην παγκοσμιοποίηση, ενώ κάποιοι εξ αυτών και στην πανθρησκεία...

Στο βιβλίο του με τίτλο "Ο Εθνικισμός" (επανέκδοση - Πελασγός, Αθήνα 2012), ο δύο φορές πρωθυπουργός (το 1924 και το 1932) Αλέξανδρος Παπαναστασίου (νομικός, πολιτικός επιστήμων και κοινωνιολόγος), γράφει πως "τα όρια μιας κοινωνίας εκτείνονται πέραν από τα στενά όρια ενός συνοικισμού" (κι εδώ μάλιστα με υποσημείωση επικαλείται τον Ed. Meyer). Και προσθέτει πως "τούτο γίνεται κατά διαφόρους τρόπους.

Είτε μέλη μιας κοινωνίας, περιωρισμένης εις έναν συνοικισμόν, αποσπώνται και ή αποτελούν νέον χωριστόν συνοικισμόν ή εισέρχονται εις άλλον υφιστάμενον, αλλά πάντως διατηρούν τους δεσμούς των με την κοινωνίαν, από την οποίαν απεσπάσθησαν, είτε εκ της γειτονίας αναπτύσσονται μεταξύ διαφόρων κοινωνιών δεσμοί και κοινός πολιτισμός, ενότης, είτε δια της κατακτήσεως γίνεται αφομοίωσις διαφόρων κοινωνιών. 

Έτσι γεννάται το εθνικόν αίσθημα που συνδέει τα μέλη ενός έθνους και τα χωρίζει από τους ανήκοντες εις άλλο έθνος. Και δεν είναι δύσκολον να εννοήσωμεν πως το εθνικόν αίσθημα μετατρέπεται εις θετικήν δράσιν, εις εθνικισμόν". 

Η ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΣΗ

Πολλοί είναι εκείνοι στην Ελλάδα που χρησιμοποιούν με λανθασμένο τρόπο διάφορους όρους, προκειμένου να εξυπηρετήσουν το σκοπό της συσκότισης των πραγματικών τους επιδιώξεων, ή να δημιουργήσουν το πλαίσιο για την εφαρμογή (ανήθικων) πολιτικών κοινωνικής μηχανικής. 

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα, είναι η προ ετών εσκεμμένα λαθεμένη χρήση του όρου "ιθαγένεια" (βλ. αντισυνταγματικός νόμος Ραγκούση που κατέπεσε στο Συμβούλιο της Επικρατείας), ώστε να επιτευχθεί η ενσωμάτωση μεταναστών στην ελληνική κοινωνία, να θρυμματιστεί ο εθνικός κορμός και να εμπεδωθεί η πολυπολιτισμικότητα.Στο ίδιο μοτίβο, έγινε και η χρήση του όρου "εθνικισμός", από τους ναζιστές. 

Οι αριστεριστές επιχαίρουν εδώ και καιρό, μιας και η ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ ΣΥΜΜΟΡΙΑ της Χρυσής Αυγής, κάνει ό,τι μπορεί, χρησιμοποιώντας τον όρο, για να διασύρει τα πατριωτικά & εθνικιστικά ιδεώδη. Αυτά, που καμία σχέση δεν έχουν με τον σοσιαλισμό και τον φυλετισμό αλλά και τον διεθνισμό του τελευταίου.

Ο ΟΡΙΣΜΟΣ

Ο Αλέξανδρος Παπαναστασίου, ξεκαθαρίζει το ιδεολογικό πλαίσιο: 

"Ημπορούμε να ορίσωμεν τον εθνικισμόν ως την προσπάθειαν ενός έθνους προς επιβολήν του εντός των ορίων του δι' αποκρούσεως αλλοεθνούς επιβολής ή δια συγχωνεύσεως εις εν όλον των χωρισμένων μερών του αυτού έθνους. 

Εις την πρώτην περίπτωσιν η εθνικιστική ιδέα εκδηλώνεται εις την καταπολέμησιν της ξενικής επιδράσεως, εις δε την δευτέραν, εις την κατάπνιξιν των τοπικιστικών τάσεων τμημάτων του αυτού έθνους. Και εις τας δύο περιπτώσεις το ουσιώδες είναι η προσπάθεια προς κυριαρχίαν της υποστάσεως ολοκλήρου του έθνους.

Η προσπάθεια αυτή εκδηλώνεται, που εντονώτερα και που ασθενέστερα, εις όλα τα στάδια της ανθρωπίνης ενεργείας, εις την πολιτικήν, την πνευματικήν, την οικονομικήν, την κοινωνικήν και την θρησκευτικήν ζωήν... 

Την μεγαλυτέραν σημασίαν έχει ο πολιτικός εθνικισμός, διότι η ξένη πολιτική επιβολή, εναντίον της οποίας στρέφεται, δεσμεύει γενικώτερα την ελευθέραν κίνησιν κάθε έθνους και συνεπιφέρει εύκολα και τα άλλα είδη της ξένης επιβολής. 

Εκτός τούτου ο πολιτικός εθνικισμός διεξάγεται δυσκολώτερα, διότι η ξένη πολιτική επιβολή ασκείται με την βίαν, ενώ τα άλλα είδη ξένης επιβολής, όταν δεν παρακολουθούν την πολιτικήν επιβολήν, δεν στηρίζονται, κατά κανόνα τουλάχιστον, εις την βίαν. 

Ως εκ τούτου ο πολιτικός εθνικισμός, όταν στρέφεται εναντίον ξένης επιβολής, αποτελεί άμεσον αγώνα μεταξύ δύο εθνών, ενώ εις τα άλλα είδη του εθνικισμού ο αγών διεξάγεται κατά κανόνα και κυρίως μεταξύ των μελών του ιδίου έθνους, διότι από την θέλησιν αυτών εξαρτάται η απόκρουσις της ξένης επιβολής".

Η ΕΘΝΟΜΗΔΕΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΔΕΝ ΠΕΡΝΑΕΙ

Ο πρώην πρωθυπουργός αναφέρεται στο βιβλίο στον εθνικισμό, κάνοντας λόγο για "θετική δράση". Αυτό και μόνο, λέει πολλά από μόνο του. 

Σήμερα, η σοσιαλιστική, η κομμουνιστική, η εθνομηδενιστική, η ελευθεριακή, η "εκσυγχρονιστική", η "φωταδιστική" και η οικολογική αριστερά, προσπαθούν να φορτίσουν αρνητικά τον όρο εθνικισμό, ταυτίζοντάς τον αντιεπιστημονικά και καταχρηστικά, με τη ναζιστική ιδεολογία, ώστε να δημιουργήσουν, κατά την πάγια τακτική τους, αρνητικό στερεότυπο κατά των πατριωτών.

Ας αντιληφθούν ότι πίσω από την ανάπτυξη κάθε οργανωμένης κοινωνίας στη Δύση, κρύβονται ένας πολιτισμός, μια συγκεκριμένη νοοτροπία αλλά και μια ιστορική αφήγηση και μια αντίληψη συνέχειας, που αποτελούν τα εχέγγυα για μια συντεταγμένη πορεία στο παρόν και στο μέλλον.

Νίκος Χιδίρογλου