ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΡΓΗ ΣΤΟ ΚΑΝΟΝΑ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΕΡΙΦΡΟΝΗΣΗ.

Η οργή δεν βγαίνει πια στους δρόμους, δεν εκτονώνεται. 

Απλά σωρεύεται στις ψυχές των ανθρώπων.

Αν ήμουν πρωθυπουργός, θα ανησυχούσα ιδιαίτερα για τα σημάδια αυτά. 

Γιατί οι μεγάλες εκρήξεις συνήθως έρχονται ξαφνικά, εκεί που δεν τις περιμένεις, μετά από μεγάλα διαστήματα σιωπής.

Την κραυγή σου θα ακούσουν όλοι, το ψίθυρο σου, μόνο οι πιο κοντινοί, ο καλύτερος φίλος σου γιατί η σιωπή είναι η πιο τέλεια έκφραση της περιφρόνησης.

Ο θόρυβος της σιωπής είναι πολλές φορές πολύ πιο εκκωφαντικός από τον λόγο. 

Είναι επομένως δύναμη αλλαγής. 

Όμως, σήμερα είναι εύκολο να σωπάσεις; 

Όταν συντελούνται γύρω σου κοσμογονικές αλλαγές που σε αφορούν άμεσα;

Όταν ανατρέπονται κατακτήσεις θεσμοθετημένες; 

Είναι απάντηση η σιωπή; ή μήπως θεωρηθεί «καναπεδάτη» αντίσταση;

Η σιωπή δεν εκφράζει πάντα αποδοχή, ούτε σηματοδοτεί συγκατάθεση απόψεων.

Δεν υιοθετείς, ούτε εγκρίνεις σωπαίνοντας.

Άλλωστε η κάλπη δεν έχει φίλτρο.

Η σιωπή έτσι είναι η τέλεια έκφραση της περιφρόνησης».