Κυνική ομολογία του Τούρκου δημοσιογράφου
Εργκίν Κονούκσεβερ
Εγώ φωτογράφισα την εκτέλεση των πέντε στο Τζιάος
13.08.2009: Αποκαλυπτική δήλωση του φωτογράφου του Αττίλα, Εργκούν Κονουκσεβέρ, ότι ήταν αυτόπτης μάρτυρας της δολοφονίας των πέντε Κυπρίων εθνοφρουρών αιχμαλώτων, εγκλήματος πολέμου που αποκαλύφθηκε 35 χρόνια μετά.
Σύμφωνα με τις δηλώσεις του φωτογράφου, όχι μόνο είδε τη δολοφονία των αιχμαλώτων, αλλά έχει καταθέσει σχετικά στον ΟΗΕ και την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ο ΕΡΓΚΙΝ ΚΟΝΟΥΚΣΕΒΕΡ Το 1974 εργαζόταν για την εφημερίδα «Γκιουναϊντίν» και ήρθε στην Κύπρο ως πολεμικός ανταποκριτής
Πανελληνίως η ειδεχθής δολοφονία των κατοχικών στρατευμάτων στην Κυθρέα- Τζιάος των πέντε αιχμαλώτων στρατιωτών μας προκαλεί οργή και αγανάκτηση. Τα έντυπα και ηλεκτρονικά Μέσα Ενημέρωσης συνεχίζουν να προβαίνουν σε αποκαλύψεις, με αφετηρία το ρεπορτάζ της «Σημερινής» της περασμένης Παρασκευής 7 Αυγούστου 2009.
Ο λοχίας Αντωνάκης Κορέλλης και οι στρατιώτες Πανίκος Νικολάου, Χριστόφορος Σκορδής, Ιωάννης Παπαγιάννης και Φίλιππος Χατζηκυριάκου περικυκλώθηκαν από τουρκικά άρματα μάχης στην προέλασή τους προς την Αμμόχωστο και αιχμαλωτίστηκαν.
Συνελήφθησαν από τους άντρες του άρματος Μερίτ, στην παρουσία ανώτατων Τούρκων αξιωματικών του στρατού εισβολής. Δύο πολεμικοί ανταποκριτές, που επέβαιναν σε τουρκικό άρμα μάχης, ο Αντέμ Γιαβούζ και ο Εργκίν Κονούκσεβερ τους κινηματογράφησαν με τα χέρια πίσω από το σβέρκο, ανήμπορους να ανταποδώσουν πυρά στον προελάυνοντα σιδερόφρακτο στρατό του Αττίλα.
Ο ένας των πολεμικών ανταποκριτών Εργκίν Κονούκσεβερ, που συνελήφθη τραυματισμένος από τις δυνάμεις της Εθνοφρουράς, είχε μαζί του το φιλμ της εν ζωή σύλληψης των στρατιωτών μας. Οι φωτογραφίες του έδιναν για χρόνια ελπίδες στους συγγενείς ότι τα παιδιά τους, που συνελήφθησαν εν ζωή, μπορεί ακόμη να ζούσαν.
Όμως η ταυτοποίηση των σορών τους, μόλις πριν από μια εβδομάδα, έβαλε τέλος στις εικασίες. Οι σοροί τους βρέθηκαν μαζί με τις σορούς άλλων 18 εκτελεσθέντων σε πηγάδι κοντά στον τόπο της σύλληψής τους. Η τρύπα στο κρανίο πιστοποιεί ότι ρίχτηκε ακόμη και χαριστική βολή.
Ο Τούρκος φωτογράφος Εργκίν Κονούκσεβερ είχε κι εκείνος την προσωπική του περιπέτεια. Μαζί με τον συνάδελφό του Αντέμ Γιαβούζ, του πρακτορείου ANKA, ακολούθησαν τον τουρκικό στρατό και κάλυψαν τις επιχειρήσεις.
Όντας ξένοι στην Κύπρο έχασαν τον προσανατολισμό τους και πέρασαν πίσω από τις ελληνοκυπριακές γραμμές. Το αυτοκίνητο που τους μετέφερε, με μια τούρκικη σημαία αναρτημένη για να διακρίνεται η εθνότητά τους, βλήθηκε από άντρες της Στρατιωτικής Αστυνομίας και ακινητοποιήθηκε. Οι δύο φωτογράφοι συνελήφθησαν και οδηγήθηκαν τραυματίες στο νοσοκομείο.
Ο Αντέμ Γιαβούζ πέθανε και ο Κονούκσεβερ, σε συνέντευξη που έδωσε στη Χουριέτ, αναφέρει ότι κτυπήθηκε από στρατιώτες έξω από το νοσοκομείο. Ο ίδιος διασώθηκε, χάρη στη φροντίδα του Ελληνοκύπριου γιατρού Αντρέα Δημητριάδη.
Στις 20 περασμένου Ιουλίου, ο Εργκίν Κονούκσεβερ ήταν στην κατεχόμενη Κύπρο με αφορμή τις εκδηλώσεις για την επέτειο της εισβολής. Ζήτησε και συνάντησε τον ιατρό Αντρέα Δημητριάδη. Οι δύο συνέφαγαν και φωτογραφήθηκαν, ενώ ο Κονούκσεβερ έδωσε συνέντευξη στον τηλεοπτικό σταθμό Σίγμα και μίλησε για την περίπτωση των πέντε στρατιωτών, προτού ανακοινωθεί ο εντοπισμός και η ταυτοποίηση των λειψάνων τους.
Οι φωτογραφίες
Οι στρατιώτες κατάσχεσαν τις φωτογραφικές μηχανές και τα φιλμ των δύο φωτογράφων. Ο Κονούκσεβερ αναφέρει ότι στα φιλμ που κατασχέθηκαν υπάρχει και ο επίλογος της ιστορίας και ότι είχε φωτογραφήσει την ταφή των πέντε αιχμαλώτων. Ωστόσο, από τις δεκάδες των φωτογραφιών που τράβηξαν, μόνο η σκηνή με τη σύλληψη των πέντε δημοσιεύτηκε.
Ο στρατιώτης που συνέλαβε τον Τούρκο φωτορεπόρτερ δήλωσε στο ΡΙΚ ότι έβαλε σε πλαστική σακούλα την επαγγελματική μηχανή και ό,τι άλλο κρατούσε ο συλληφθείς και τα έδωσε στον συνοδηγό στρατιωτικού οχήματος για να τα μεταφέρει στο ΓΕΕΦ. Κράτησε ως ενθύμιο μόνο την τουρκική σημαία. Φαίνεται πως από εκείνη την στιγμή κάποιοι επιδόθηκαν σ’ ένα πλιάτσικο με τον εξοπλισμό και τα φιλμ.
Tελικά, κάποιες από τις φωτογραφίες κατέληξαν στην εφημερίδα “Mάχη” του Nίκου Σαμψών και δημοσιεύτηκαν στις αρχές Σεπτεμβρίου του 1974. Από την εφημερίδα δηλώθηκε πως αγοράστηκαν από “άγνωστο πρόσωπο”. Mέχρι σήμερα οι αρμόδιες υπηρεσίες του κράτους δηλώνουν άγνοια για την τύχη των υπόλοιπων τεκμηρίων.
Οι συγγενείς
Η δημοσίευση των φωτογραφιών και η αναγνώριση των ταυτοτήτων των αιχμαλώτων δημιούργησε μεγάλες ελπίδες στους συγγενείς τους ότι ήταν ζωντανοί και θα επέστρεφαν, κάτι το οποίο δεν έγινε με την ανταλλαγή των αιχμαλώτων.
Η μαρτυρία ότι είχαν συλληφθεί ζωντανοί έδωσε τροφή για εικασίες, ότι υπήρχε στρατόπεδο με 200 αδήλωτους αιχμάλωτους στην Αμμόχωστο που θα απελευθερώνονταν με παρέμβαση του Κληρίδη. Μεταξύ των μύθων που δημιουργήθηκαν ήταν και η εικασία ότι ο επικεφαλής της ομάδας, ο λοχίας Κορέλλης μίλησε από το τουρκικό ραδιόφωνο του Μπαϊράκ.
Σήμερα οι συγγενείς έχουν την αίσθηση ότι υπήρξε υπερβολική χρήση της ιστορίας και της φωτογραφίας για προπαγανδιστικούς λόγους, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη ο πόνος των συγγενών, που αφέθηκαν στην άγνοια και έζησαν για 35 χρόνια την ατέρμονη προσμονή του γυρισμού. “Μας άφησαν στην άγνοια και μας χρησιμοποίησαν για προπαγανδιστικούς σκοπούς. Φαίνεται ότι μας χρησιμοποίησαν. Αυτό είναι το πιο τραγικό”, δήλωσε στον “Φιλελεύθερο” η Έλενα, αδελφή του Χριστόφορου Σκορδή.
Το σκαμνί
Με αφορμή την αποκάλυψη της αλήθειας για τη φωτογραφία των πέντε αγνοουμένων, συγκεκριμένα ΜΜΕ ανέλαβαν εκστρατεία με στόχο την παραπομπή της Τουρκίας σε διεθνή δικαστήρια για εγκλήματα πολέμου.
Ο “Φιλελεύθερος” και η “Σημερινή” ανέλαβαν εκστρατεία “να κάτσει η Τουρκία στο σκαμνί” και “να ανοίξουν τα αρχεία του Αττίλα”. Δικηγόροι που ασχολούνται με προσφυγές (Λουκαΐδης, Κληρίδης) παροτρύνουν την ανάληψη δικαστικών αγώνων στο ΕΔΑΔ, ο Αντρέας Αγγελίδης εισηγήθηκε την αποπομπή της Τουρκίας από το Συμβούλιο της Ευρώπης και ο Κύπρος Χρυσοστομίδης προσφυγή στο Συμβούλιο Ασφαλείας, για παραπομπή σε ποινικό δικαστήριο.
Η κυβέρνηση, το ΑΚΕΛ και ο ΔΗΣΥ τηρούν μια πολύ πιο συγκρατημένη στάση, γεγονός που εκνευρίζει ορισμένους δημοσιογράφους του “πατριωτικού μετώπου” (ο Ιγνατίου στην “Ημερησία” Αθηνών τους χαρακτήρισε “καραγκιόζηδες πολιτικούς, χωρίς σπονδυλική στήλη”).
Η κυβέρνηση επέλεξε να κρατήσει χαμηλούς τόνους επειδή η όλη διαδικασία που ακολουθήθηκε και κατέληξε στην παράδοση των λειψάνων των πέντε (πληροφορίες, εκταφή, αναγνώριση) καλύπτεται από τους όρους εντολής της Διερευνητικής Επιτροπής για τους Αγνοουμένους (CMP). Σύμφωνα με το άρθρο 11 της συμφωνίας αυτής “η Επιτροπή δεν θα επιχειρήσει να αποδώσει ευθύνη για το θάνατο οποιουδήποτε αγνοούμενου ή να ερευνήσει την αιτία τέτοιων θανάτων”.
Ο στόχος των Βρετανών και των Αμερικανών δεν ήταν καν η Ένωση , αλλά η διχοτόμηση, στη λογική και πρακτική του εδαφικού, πληθυσμιακού και διοικητικού διαχωρισμού της Κύπρου.
Αυτά ήταν και είναι τα τετελεσμένα της εισβολής, όπως επιχειρείται να νομιμοποιηθούν μέσω της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας. Και η στοχοθεσία αυτή δεν αποτυπώνεται σε πολλά άλλα βρετανικά έγγραφα του 1957 π.χ. του 1974 και αργότερα.
Ο παρακάτω χάρτης είναι αποκαλυπτικός.
Το 1955 βρισκόταν στο φάκελο
του τότε Βρετανού Πρωθυπουργού.
Η διχοτομική γραμμή
είναι σχεδόν η ίδια με αυτήν της γραμμής Αττίλα!
Καλυμμένος με τεράστιους βράχους είναι ο ένας εκ των δύο χώρων μαζικής ταφής 800 έως και 1000 Ελληνοκυπρίων αγνοουμένων, παρά το αλιευτικό καταφύγιο Λαπήθου. Συγκεκριμένα, στην τοποθεσία «Αγνή», όπου, σύμφωνα με γραπτή κατάθεση – τον Μάρτιο του 1977 – στην Αστυνομία του Σάββα Θεοδούλου Μαστραππά από τη Λάπηθο, τάφηκαν 800 έως 1000 Ε/κ πεσόντες στο μέτωπο της απόβασης, προκύπτει ότι ο ένας εκ των δύο χώρων ταφής είναι πλήρως καλυμμένος με ογκώδεις βράχους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΕΥΠΡΕΠΗ ΣΕΜΝΑ ΚΑΙ ΚΟΣΜΙΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟ ΠΑΝΤΩΝ ΤΕΚΜΗΡΙΩΜΕΝΑ