Ο ΧΑΡΤΗΣ ΤΩΝ ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΩΝ ΚΙΝΗΜΑΤΩΝ ΣΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ.Μια νέα διακήρυξη είναι αναγκαία,πριν η φωτιά εξαπλωθεί και πάλι

ΕΠΙΚΑΙΡΑ: Ο ΧΑΡΤΗΣ ΤΩΝ ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΩΝ ΚΙΝΗΜΑΤΩΝ ΣΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ

 - Η φωτιά δεν έσβησε ποτέ

 

ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΗ ΣΙΔΕΡΗ 

(πλήρες όπως δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Επίκαιρα)

 

«Εθνικιστικά κινήματα που αυξάνουν διαρκώς την επιρροή τους δρουν και αναπτύσσονται στα Βαλκάνια, έχοντας στη φαρέτρα τους δηλητηριώδη βέλη κατά γειτονικών χωρών, υποδαυλίζοντας εντάσεις και διακατεχόμενα από μεγαλοϊδεατισμό, κυρίως τα αλβανικής προέλευσης.

 

Εξάλλου, ορισμένες κυβερνήσεις κινούνται στο ίδιο περίπου πλαίσιο, ενώ παράλληλα υπάρχει ένα μείγμα αντιευρωπαϊσμού - ευρωσκεπτικισμού και, ανάλογα με την περίπτωση, βρίσκονται σε έξαρση ο ανθελληνισμός, ο αντιαλβανι-σμός και ο αντιτουρκισμός. Όλ' αυτά αποτελούν την πρώτη ύλη για αναφλέξεις στο -ίσως όχι τόσο μακρινό- μέλλον.

 

Οι πληγές στα Βαλκάνια δεν έχουν επουλωθεί, όπως πολλοί εσφαλμένα νόμιζαν. Ολοένα και περισσότερο έρχονται στην επιφάνεια και αναπτύσσονται με γρήγορους ρυθμούς τα κινήματα αυτά, αναβιώνοντας προβλήματα του παρελθόντος και δημιουργώντας νέα, θέτοντας σε πραγματική δοκιμασία τις διμερείς σχέσεις των χωρών της περιοχής, όπως και συνολικά την ειρήνη στα Βαλκάνια.

Η δυσλειτουργική Δημοκρατία, η απουσία μηχανισμών ελέγχου και πραγματικής λογοδοσίας, η εκτεταμένη διαφθορά, η φτώχεια που παίρνει μεγάλες διαστάσεις, το οργανωμένο έγκλημα αλλά και η αίσθηση ότι οι πραγματικές αλλαγές δεν θα γίνουν ποτέ για να ευημερήσει ο τόπος τους είναι η εύφλεκτη ύλη για την ανάδυση τέτοιων κινημάτων.

 

Παράλληλα, καλλιεργούν την εθνικιστική τους ρητορική στον ευάλωτο σε μεγάλες ιδέες πληθυσμό και τον κατευθύνουν εκεί που ακριβώς θέλουν: στη διεκδίκηση πραγματικών ή φανταστικών αιτημάτων από τις γειτονικές χώρες και στην αίσθηση ότι οι μεγάλες ιδέες κάποια στιγμή θα δικαιωθούν.

 

Στο στόχαστρό τους βρίσκεται πάντα η κυβέρνησή τους, αν δεν επιδεικνύει τον πατριωτισμό που τα ίδια τα κινήματα ορίζουν ως τέτοιο.

ΑΛΒΑΝΙΑ - ΣΕΡΒΙΑ -ΠΓΔΜ

Η ιδέα της Μεγάλης Αλβανίας και ο αλυτρωτισμός στην υπηρεσία των εθνικιστών

Πρόσφορο έδαφος για την ανάπτυξη τέτοιων κινημάτων υπάρχει στην Αλβανία, όπου καταγράφεται έξαρση μεγαλοϊδεατισμού ή κάθε άλλο παρά αμβλύνεται όσο περνά ο καιρός. Η δημιουργία ενός δεύτερου αλβανικού κράτους στο Κόσοβο, η διεκδίκηση πολλών δικαιωμάτων για την ισότιμη σχεδόν διοίκηση της ΠΓΔΜ και η απροκάλυπτη σε μεγάλο βαθμό διεκδίκηση της αυτονομίας στη Νότια Σερβία εκτοξεύουν στα ύψη την εθνική αυτοπεποίθηση των Αλβανών αλλά και τον παραλογισμό τους. Τα νέα εθνικιστικά κινήματα εμφορούνται από την ιδέα της Μεγάλης Αλβανίας και το ανησυχητικό είναι ότι η επιρροή τους αυξάνεται στο φτωχό πληθυσμό και στη νεολαία.

Ως προς την Ελλάδα, έχει μεγάλη σημασία το ότι κλιμακώνεται επικίνδυνα ο ανθελληνισμός. Το κίνημα της «Ερυθρόμαυρης Συμμαχίας», που είναι το πλέον δυναμικό, διευρύνει συνεχώς το πεδίο δράσης του και διεκδικεί τον επηρεασμό της συνολικής αλβανικής πολιτικής έναντι της χώρας μας: από την επαναχάραξη των συνόρων, τις θαλάσσιες ζώνες, την απογραφή του πληθυσμού και την τρομοκράτηση της ελληνικής μειονότητας μέχρι τους ελέγχους στην Κακαβιά κ.ο.κ.

Το τελευταίο επεισόδιο, στις 28 Οκτωβρίου, όταν κάποιες δεκάδες μέλη της «Ερυθρόμαυρης Συμμαχίας» επιτέθηκαν με πέτρες στην αυτοκινητοπομπή που κατευθυνόταν στο νεκροταφείο των πεσόντων του Έπους του '40, ήταν ένα καμπανάκι για την ελληνική πλευρά.

 

Γιατί μια τοποθέτηση του υπουργού Εξωτερικών, Δημήτρη Αβραμόπουλου, στη Βουλή για το σοβινισμό στα Βαλκάνια, που στέλνει ανησυχητικά μηνύματα, προκάλεσε μια απίστευτη έκρηξη εθνικιστικού παραληρήματος κατά της χώρας μας, γεγονός που κατέδειξε το βάθος της επιρροής του ανθελληνικού κλίματος αλλά και το γεγονός ότι, ενώ το κλίμα αυτό είναι υπαρκτό, η Ελλάδα ουδέποτε το αντιμετώπισε με τη δέουσα σοβαρότητα.

Η «Ερυθρόμαυρη Συμμαχία», που έχει πολύ μεγαλύτερη επιρροή στον αλβανικό Βορρά, συνεργάζεται με το Κίνημα «Αυτοδιάθεση» του Κοσόβου, ενώ τελευταία επεκτείνει την επιρροή της και σε δυνάμεις των Αλβανών στα Σκόπια, κάτι που, αν ενισχυθεί, θα αποτελέσει εξαιρετικά αποσταθεροποιητικό παράγοντα. Έχει στις τάξεις της ακόμη και δικαστές, ανθρώπους από τις δυνάμεις ασφάλειας, αποφασισμένους νέους, ενώ η χρηματοδότησή της είναι συνεχής και από αδιευκρίνιστες πηγές.

Η «Ερυθρόμαυρη Συμμαχία» άσκησε αφόρητες αλλά αποτελεσματικές πιέσεις ώστε οι μειονοτικοί στην Αλβανία να μην έχουν το δικαίωμα να αναφέρουν την εθνική τους καταγωγή. Στις 13 Δεκεμβρίου θα δοθεί στη δημοσιότητα το αποτέλεσμα της απογραφής, η οποία είχε γίνει το καλοκαίρι χωρίς τις μειονότητες, κι έτσι θα εμφανιστεί ένα «καθαρό» αλβανικό έθνος. Η ελληνική μειονότητα δεν έλαβε μέρος στην απογραφή, το Συμβούλιο της Ευρώπης καταδίκασε την Αλβανία, εντούτοις αυτό δεν άλλαξε την κατάσταση.

Τρομοκράτηση

Έχουν πλέον εξελιχθεί σε μόνιμη κατάσταση οι απειλές, οι εκβιασμοί, η τρομοκράτηση, η αρπαγή γης και η προσπάθεια διάλυσης του κοινωνικού ιστού της ελληνικής μειονότητας. Παράλληλα είναι σχεδόν καθημερινό φαινόμενο στον αλβανικό Τύπο και στα ΜΜΕ ο ανθελληνικός τόνος, ενώ η μόνιμη παρουσία εθνικιστών κατευθύνει τη σχεδιασμένη αντιπαράθεση με την Ελλάδα.

Όπως είναι γνωστό η ιδέα της Μεγάλης Αλβανίας κυοφορείται εδώ και χρόνια και υποτίθεται ότι βρίσκει αντίθετες τις ΗΠΑ και την ΕΕ. Ωστόσο, δεν φαίνεται να βρίσκουν τρόπους ούτε τον αντιευρωπαϊσμό να αντιμετωπίσουν ούτε τον εθνικισμό να απονευρώσουν ούτε τον αλυτρωτισμό να καταπνίξουν. Πέραν των άλλων, είναι γνωστό ότι η Μεγάλη Αλβανία περιλαμβάνει και εδάφη της Ελλάδας, της Σερβίας, του Μαυροβουνίου, φυσικά το Κόσοβο και εδάφη της ΠΓΔΜ. Είναι προφανές ότι το κλίμα στην περιοχή δηλητηριάζεται και, όσο αυξάνεται η δυναμική, τόσο πιο εκρηκτική θα γίνεται η κατάσταση, πόσω μάλλον που η φτώχεια και τα προβλήματα των λαών βρίσκονται σε τραγικό επίπεδο.

Η «Ερυθρόμαυρη Συμμαχία» πιέζει τα τελευταία δύο χρόνια αφόρητα για την αλλαγή των ονομάτων των ελληνικών πόλεων και χωριών με αλβανικές ονομασίες, στο πρότυπο των Τούρκων. Πρόκειται για υψηλού επιπέδου πρόκληση, δεδομένου ότι η ελληνική εθνική μειονότητα είναι αναγνωρισμένη με βάση τις διεθνείς συμβάσεις. Οι Αλβανοί, που έχουν διεκδικήσει τα ίδια δικαιώματα σε όλες τις χώρες της περιοχής, τα αρνούνται στις μειονότητες στο έδαφος τους και, μάλιστα, με βίαιο τρόπο. Αυτό τα λέει όλα.

Στην Αλβανία δραστηριοποιούνται επίσης το «Εθνικό Μέτωπο», το «Δημοκρατικό Εθνικό Μέτωπο» και το «Βασιλικό Κόμμα», ενώ διαρκώς αυξανόμενη είναι η επιρροή του ΡϋΙΟϋ, του κόμματος των Τσάμηδων.

 

Όλ'αυτά τα κινήματα δημιουργούν εντυπώσεις, θόρυβο, δηλητηριάζουν το πολιτικό κλίμα και, το χειρότερο, αναγκάζουν πλέον την αλβανική πολιτική ηγεσία να ενσωματώνει θέσεις τους είτε γιατί αρχίζουν να πείθονται από την ατζέντα τους είτε για ψηφοθηρία. Ωστόσο, ήδη στο Σοσιαλιστικό Κόμμα η αλλαγή πολιτικής είναι εμφανής και ανθελληνική, ενώ και το «Σοσιαλιστικό Κόμμα Ολοκλήρωσης» του Ιλίρ Μέτα, που στηρίζει κυρίως τους Τσάμηδες, γίνεται όλο και πιο ανθελληνικό. Κάνουμε λόγο για ανθελληνισμό γιατί δεν υπάρχει σοβαρό πολιτικό και ιδεολογικό υπόβαθρο που να επιτρέπει στα κινήματα αυτά να διεκδικούν κάτι από την Ελλάδα με βάση το Δίκαιο. Πρόκειται για παροξυσμό που δεν έχει βάση και για τους λόγους που αναφέρθηκαν ο παροξυσμός αυτός έχει μετατραπεί σε ανθελληνισμό.

Σε πολιτικό επίπεδο, η Ελλάδα αντιμετωπίζει το πρόβλημα με τη μειονότητα, με τη συμφωνία για τις θαλάσσιες ζώνες, όπου τα Τίρανα πλέον απαιτούν επαναδιαπραγμάτευση, άρα υπάρχει σοβαρή εμπλοκή, οι Τσάμηδες επηρεάζουν την πολιτική και των μεγάλων κομμάτων, ενώ μόνο το Δημοκρατικό Κόμμα του Μπερίσα δείχνει να τηρεί αποστάσεις και από το μεγαλοϊδεατισμό και από τον ανθελληνισμό. Η Ελλάδα οφείλει να κινηθεί άμεσα και με ολοκληρωμένη πολιτική, πριν η κατάσταση γίνει ανεξέλεγκτη.

Διεκδικούν αυτονομία

Το Κίνημα «Αυτοδιάθεση» του Κοσόβου οργάνωσε διαδηλώσεις στις αρχές του μήνα όταν ανακοινώθηκε ότι η Σερβία και το Κόσοβο θα ξεκινήσουν ένα δομημένο διάλογο, ενώ και στη διεθνή κοινότητα διακινούνται πολλά σενάρια για το καθεστώς της βόρειας περιοχής όπου ζουν Σέρβοι. Οι δυνάμεις του Κινήματος «Αυτοδιάθεση» θεωρούν προδοτική την πολιτική διαλόγου με τη Σερβία, πιστεύοντας ότι το Κόσοβο στο σύνολό του ανήκει στο κράτος τους. Και όχι μόνο αυτό: διεκδικούν και την αυτονομία των χωριών της κοιλάδας του Πρέσοβο στη Νότια Σερβία.

 

Το ίδιο Κίνημα είχε απαιτήσει και παλαιότερα, ακόμη και με επιθέσεις κατά δυνάμεων του ΟΗΕ, να αποχωρήσουν από το Κόσοβο, θεωρώντας ότι εμπόδιζαν την ανεξαρτησία.

 

Η συνεργασία του Κινήματος αυτού με την «Ερυθρόμαυρη Συμμαχία» τους έχει προσδώσει δυναμική, χρήμα -ίσως από αδήλωτες πηγές- και ο στόχος τους είναι να αναπτυχθούν και στα Σκόπια, εκτιμώντας ότι η πολιτική συνεργασίας με τους Σλαβομακεδόνες όπως έχει σήμερα δεν αποδίδει. Στην κορυφή των στόχων και της «Αυτοδιάθεσης» και της «Ερυθρόμαυρης Συμμαχίας» είναι η ιδέα του «παναλβανισμού».

Η «Αυτοδιάθεση» θεωρεί ότι το πολιτικό σύστημα στο Κόσοβο δεν ανταποκρίνεται στα «πατριωτικά» του καθήκοντα και εξαπολύει συνεχώς επιθέσεις κατά της κυβέρνησης, που περιλαμβάνουν καταγγελίες για διαφθορά και ανικανότητα διαχείρισης των θεμάτων του Κοσόβου, στέλνοντας το μήνυμα της αδιάφθορης, πατριωτικής και αντισυστημικής οργάνωσης - περίπου όπως κάνει και η Χρυσή Αυγή στην Ελλάδα.

Φαίνεται όμως ότι κάτι κινείται και στα Σκόπια, καθώς αίσθηση προκάλεσε η δήλωση του Αλβανού αρχηγού του DUI -του αλβανικού κόμματος των Σκοπίων-, Αλί Αχμέτ», ο οποίος την περασμένη εβδομάδα προειδοποίησε στη Βιέννη για τον κίνδυνο ντόμινο, αν οι Σέρβοι στο Βόρειο Κοσσυφοπέδιο λάβουν εδαφική ή πολιτική αυτονομία, κάτι που, ως γνωστόν, συζητείται έντονα στο διεθνές παρασκήνιο ως τελική λύση για το Κόσοβο.

Αποσταθεροποίηση

 

Σύμφωνα με τον Αχμέτι, μια τέτοια προσέγγιση θα έχει αναπόφευκτα επιπτώσεις σε γειτονικές χώρες, κυρίως στα Σκόπια, με αποτέλεσμα την αποσταθεροποίηση ολόκληρης της περιοχής. Αν αυτή η στροφή επιβεβαιωθεί στην πράξη, στην ΠΓΔΜ θα έχουμε πορεία προς την αποσταθεροποίηση ή και τη διάλυση του κράτους.

 

Γιατί θα συγκρουστούν δύο εθνικιστικές δυνάμεις: οι Αλβανοί και ο Νίκολα Γκρούεφσκι, που τώρα δεν είναι διόλου απίθανο να θερίσει όσα ο ίδιος έσπειρε. Ίσως είναι καιρός να αντιληφθεί ο Γκρούεφσκι ότι ο πραγματικός σύμμαχος θα μπορούσε να είναι η Ελλάδα και η Βουλγαρία, αλλά η παρανοϊκή του πολιτική τον οδηγεί σε μείζονα κρίση.

Τις κινήσεις των εθνικιστών Αλβανών προσπαθεί να εκμεταλλευτεί στο έπακρο η Σερβία, η οποία, διά του προέδρου της,Τόμισλαβ Νίκολιτς, ενός ιδιότυπου εθνικιστική που προκαλεί με τις δηλώσεις του, επιδιώκει να καταστεί το αντίπαλο δέος των Αλβανών και να συμπήξει αντιαλβανικό μέτωπο στα Βαλκάνια. Για το λόγο αυτό, πριν από περίπου είκοσι ημέρες σε δημόσιες δηλώσεις του πήρε το μέρος των Σκοπίων στη διένεξη με την Ελλάδα, απορώντας, μάλιστα, γιατί οι Αλβανοί διεκδικούν αυτονομία στην ΠΓΔΜ ή αλλού και όχι στην Ελλάδα!

Είναι πάγια η στρατηγική του Βελιγραδιού να απαιτεί τα πάντα από την Ελλάδα, αλλά να μην δίνει τίποτα, και δεν αντιλαμβάνεται ότι ο διαμελισμός της Σερβίας και η ημερινή κατάσταση είναι αποτέλεσμα και του μεγαλοϊδεατισμού του Μιλόσεβιτς.

 

Ωστόσο, κατά του Νίκολιτς υπήρξε αντίδραση από την Αθήνα, που τον προσκάλεσε άμεσα στην Ελλάδα και του έγιναν αυστηρές συστάσεις. Η επανόρθωση ήταν μερική, αλλά το Βελιγράδι, όπως έχει αποδείξει η Ιστορία, διολισθαίνει με μεγάλη ευκολία στον εθνικισμό και σε λανθασμένες πολιτικές και υπό το πρίσμα αυτό απαιτείται διπλωματική επαγρύπνηση.

Ο χρόνος και κυρίως η πορεία προς την ΕΕ θα δείξουν αν θα διορθώσει τις θέσεις του, που αρχίζουν να ενοχλούν και την Κροατία και τη Βοσνία και την Ελλάδα και τους Αλβανούς. Αυτό είναι αναγκαίο, γιατί ήδη ενισχύεται το Σερβικό Ριζοσπαστικό Κόμμα, που υποστηρίζει σθεναρά τη θέση ότι το Κόσοβο είναι αναπόσπαστο τμήμα της Σερβίας και θεωρεί την κυβέρνηση προδοτική.

ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ  
Αντιτουρκισμός και «αγκάθια» στις σχέσεις με τους γείτονες 

Το Κίνημα «Ataka» είναι ένας νέος πρωταγωνιστής στα Βαλκάνια και, μάλιστα, σε μια χώρα ήδη ενταγμένη στην ΕΕ.

 

Η Βουλγαρία, μετά την πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού, άσκησε μια μοναδική πολιτική έναντι της τουρκικής μειονότητας, που αναγνωρίστηκε ως εθνική τουρκική μειονότητα. Το τουρκικό κόμμα ήταν στην κυβέρνηση, ήταν και είναι στη Βουλή, υπό την πίεσή του γέμισε η Βουλγαρία τεμένη και γενικότερα αναβαθμίστηκε στρατηγικά.

 

Αυτό, φαίνεται, δεν ήταν αρκετό για την Τουρκία, που, όπως κάνει σε ολόκληρη την περιοχή των Βαλκανίων -και στην Ελλάδα φυσικά-, παρά τις δημόσιες δηλώσεις, πάντα ήθελε παραπάνω έλεγχο, ενώ ο νεοοθωμανισμός του Αχμέτ Νταβούτογλου ευνόησε την αλαζονεία του.

Το Κίνημα «Ataka», που έχει ήδη ενισχυθεί με ραγδαίους ρυθμούς, στοχεύει στην αντιτουρκική πολιτική με επίκεντρο τη μειονότητα. Συνεχείς ερωτήσεις στη Βουλή, δημοσιότητα και παρεμβάσεις επιδρούν πλέον στη διαμόρφωση της δημόσιας συζήτησης στη Βουλγαρία και το Κίνημα έχει ως κύρια αποστολή την ανάδειξη της «ενδοτικής» πολιτικής της κυβέρνησης έναντι της Τουρκίας.

Την περασμένη εβδομάδα στη Βουλή η κυβέρνηση της Σόφιας δέχτηκε «σφοδρά πυρά», καθώς κατηγορήθηκε για ανεπάρκεια και λάθη στις σχέσεις με την Τουρκία, ενώ ο αρχηγός των σκληροπυρηνικών εθνικιστών έκανε λόγο μέχρι και για «προδοτική πολιτική της κυβέρνησης σε βάρος του εθνικού συμφέροντος της Βουλγαρίας και των νόμιμων δικαιωμάτων 800.000 πολιτών της.

Κόντρα με την Τουρκία 

Ο πρόεδρος του «Ataka», Βόλεν Σίντεροφ, ανέφερε ότι «κατά τη βίαιη εκδίωξη των Βούλγαρων από την Ανατολική Θράκη στους Βαλκανικούς Πολέμους, 250.000 πρόσφυγες εξαναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν εσπευσμένα τα σπίτια τους για να σωθούν από τη γενοκτονία του τουρκικού στρατού τον Ιούνιο του 1913».

 

Η τοποθέτηση αυτή έγινε με αφορμή την επέτειο από την υπογραφή της «Συνθήκης Φιλίας μεταξύ της Βουλγαρίας και της Τουρκίας», στις 18 Οκτωβρίου του 1925, διά της οποίας η Άγκυρα υποχρεώθηκε επίσημα να αποζημιώσει τους πρόσφυγες για τις περιουσίες τους που κατασχέθηκαν από τις τουρκικές Αρχές. Σύμφωνα με τον ίδιο, οι εγκαταλειμμένες περιουσίες των προσφύγων ανέρχονται σε 34.000 σπίτια, χωράφια έκτασης 2 εκατομμυρίων στρεμμάτων και δάση έκτασης 213 στρεμμάτων, η σημερινή αξία των οποίων ανέρχεται σε 10 δις δολάρια. Με το ποσό αυτό η Τουρκία πρέπει να αποζημιώσει τους 800.000 απογόνους των Θρακιωτών προσφύγων που ζουν σήμερα στη Βουλγαρία, υπογράμμισε ο αρχηγός των Βούλγαρων εθνικιστών, επικαλούμενος τη Συνθήκη της Ανγκόρα, η οποία, μάλιστα, όπως είπε, ούτε έχει καταγγελθεί ούτε έχει ακυρωθεί.

Η Βουλγαρία είχε καταφέρει να εντάξει το θέμα αυτό στις ετήσιες εκθέσεις προόδου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, αλλά φέτος η αναφορά αυτή εξαφανίστηκε. Αυτό πυροδότησε τις σφοδρές αντιδράσεις και τα βαριά λόγια που ακούστηκαν μέσα και έξω από τη Βουλή.

Υπό την πίεση αυτή, ο Βούλγαρος ΥΠΕΞ αναγκάστηκε να δηλώσει ότι η στήριξη της Σόφιας για την ενταξιακή προοπτική της Άγκυρας στην ΕΕ δεν είναι «άνευ όρων», αλλά συνδέεται στενά με την πρόοδο των μεταρρυθμίσεων, διά των οποίων οι τουρκικές Αρχές καλούνται να εξασφαλίσουν την τήρηση των κριτηρίων της προσχώρησης, υπό το πρίσμα της επικράτησης των ευρωπαϊκών αξιών στην Τουρκία.

Υπήρξε όμως και συνέχεια, που ήταν ακόμη χειρότερη. Το «Ataka» έχει αρχίσει τη συλλογή υπογραφών στη βουλγαρική Βουλή, ώστε να κινηθεί διαδικασία που θα οδηγήσει το «Κίνημα Δικαιωμάτων και Ελευθεριών» («ΚΔΕ»), που εκπροσωπεί κυρίως τους Τούρκους στο Συνταγματικό Δικαστήριο, προ κειμένου να εξεταστεί κατά πόσο είναι σύμφωνο με το Σύνταγμα ή όχι.

Ο λόγος για τον οποίο το «Ataka» προχώρησε στην κίνηση αυτή ήταν η δήλωση του προέδρου του «ΚΔΕ», Αχμέτ Ντογκάν, σχετικά με τον Α' Βαλκανικό Πόλεμο. Ότι, δηλαδή, ο κ. Ντογκάν ανέφερε πως ο Βαλκανικός Πόλεμος ήταν «πόλεμος για εθνική εκκαθάριση» και ότι ο Αχμέτ Ντογκάν απέδειξε ότι για εκείνον η απελευθέρωση της Βουλγαρίας από τον οθωμανικό ζυγό δεν ήταν θετική εξέλιξη, όπως είπε ο κ. Σίντεροφ.

Πολλές φορές κατά το παρελθόν το κόμμα του Σίντεροφ έκανε εκστρατεία για να σταματήσουν να ανεγείρονται τεμένη, υποστηρίζοντας ότι στη Βουλγαρία υπάρχουν περισσότερα και από την Τουρκία - κάτι που φαίνεται ότι απέδωσε. Η ρητορική του «Ataka» απευθύνεται και προς την κυβέρνηση και εναντίον των Τούρκων, προφανώς όμως σύντομα θα περιλάβει και άλλες χώρες.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Ανάγκη για νέο σχέδιο  βαλκανικής πολιτικής 

Τα εθνικιστικά και τα ακροδεξιά κινήματα που αναπτύσσονται ραγδαία στα Βαλκάνια είναι αυταρχικά, αποστρέφονται τους κανόνες συνεργασίας και Δημοκρατίας και, κατά κύριο λόγο, προβάλλουν τον υπερπατριωτισμό ως λύση στις «ενδοτικές» κυβερνήσεις. Σε άλλες περιπτώσεις, όπως στην Αλβανία, στα Σκόπια και στη Σερβία, εκφράζονται ισχυρά μέσα στο ίδιο το πολιτικό σύστημα και, καθώς τα νέα κινήματα πιέζουν, οι κυβερνήσεις οδηγούνται σε όλο και πιο ακραίες θέσεις.

Μεταξύ των Αλβανών των Βαλκανίων υπάρχουν τόσο σώφρονες όσο και εθνικιστές πολιτικοί. Τα μεγάλα προβλήματα φτώχειας και Δημοκρατίας, όπως και λειτουργίας των θεσμών πιστοποιούν ότι το πρόβλημα θα γιγαντωθεί με την πάροδο του χρόνου και θα απειλήσει τη σταθερότητα και την ειρήνη στην περιοχή.

Η Ελλάδα έχει το δικό της πρόβλημα, που ονομάζεται Χρυσή Αυγή. Προς το παρόν, το κόμμα αυτό, παρά τη ρητορική του, δεν έχει επηρεάσει αποφάσεις ούτε έχει επίδραση στη διαμόρφωση της εξωτερικής πολιτικής ωστόσο η απειλή είναι δεδομένη. Η χώρα μας δεν πρέπει να παρασυρθεί στη δίνη του εθνικισμού* αντίθετα, οφείλει να ξαναγίνει το δημοκρατικό πρότυπο για τους λαούς της περιοχής.

 

Εκ των πραγμάτων, η πολιτική και διπλωματική υποχώρηση της Ελλάδας προκάλεσε ένα κενό στην περιοχή, το οποίο τώρα πρέπει να αναπληρωθεί, άμεσα ει δυνατόν.

 

Η Ελλάδα μπορεί να είναι ο κρίσιμος πολιτικός παράγοντας που με σχεδιασμένες πρωτοβουλίες θα ξαναφέρει τα μεγάλα θέματα Δημοκρατίας και καλής γειτονίας στο προσκήνιο. Αλλά ταυτόχρονα απαιτείται και κάτι άλλο: Όσο προσεκτική και ορθολογική πρέπει να είναι η επαναπροσέγγιση της χώρας μας στα Βαλκάνια, άλλο τόσο αποφασιστική πρέπει να είναι. Αυτό σημαίνει ότι η ευρωπαϊκή πολιτική της Ελλάδας οφείλει να επανασχεδιαστεί σε νέα βάση: δηλαδή, καμία χώρα που δεν τηρεί το ευρωπαϊκό πλαίσιο και τους κανόνες Δημοκρατίας και καλής γειτονίας δεν θα προχωρήσει στην ΕΕ.

 

Πρώτα οι κανόνες και μετά η ευρωπαϊκή προοπτική, όχι το αντίθετο. Αυτό θα πρέπει να εφαρμοστεί στα Σκόπια, στην Αλβανία και στη Σερβία. Αποδείχτηκε ότι η πολιτική «πρώτα στηρίζουμε την Τουρκία και μετά αναμένουμε να άρει, π.χ., την απειλή πολέμου» ήταν λανθασμένη.

Μια νέα διακήρυξη κι ένα νέο πολιτικό σχέδιο για τα Βαλκάνια είναι αναγκαία όσο ποτέ. Πριν η φωτιά εξαπλωθεί και πάλι... ■