ΑΝ ΠΑΙΞΟΥΝ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ ΤΟΤΕ Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΘΑ ΟΔΗΓΗΘΕΙ ΣΕ ΑΚΡΑΙΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ

Επικίνδυνα παιχνίδια 

παίζουν με τις εκλογές

Περίεργα παιχνίδια άρχισε να γίνεται φανερό ότι παίζουν με την διενέργεια των εκλογών οι εγχώριοι  της  συγκυβέρνησης σε συνεργασία με τους δανειστές μας.

Ενώ υπάρχουν συζητήσεις εδώ και ένα μήνα για συγκεκριμένες ημερομηνίες (29 Απριλίου ή 6 ή 13 Μαϊου), μέχρι και σήμερα ήτοι ένα μόλις μήνα πριν τις ημερομηνίες αυτές, όλοι μιλάνε με γρίφους, υπονοούμενα και χρησμούς. 

Οι αρχηγοί των μνημονιακών κομμάτων της  συγκυβέρνησης, ειχαν συνάντηση με τον πρωθυπουργό Παπαδήμο για το θέμα των εκλογών και όμως μετά τις συναντήσεις παρουσιάστηκαν σφίγγες, χωρίς ούτε λέξη για τη συζήτηση και την ημερομηνία των εκλογών. 

Συγχρόνως Γερμανοί και τρόικα εχουν εξαπολύσει μια συντονισμένη και διαρκή αρνητική αναφορά στο μέλλον της Ελληνικής οικονομίας, λίγες μόνο ημέρες από την ψήφιση του δεύτερου πακέτου διάσωσης. 

Τι για τρίτο πακέτο που θα χρειαστεί δεν είπαν, τι για νέα σκληρά μέτρα που θα χρειαστούν, για ταμπού απολύσεων δημοσίων υπαλλήλων που πρέπει να ξεπεράσουμε, για μισθούς που πρέπει να φτάσουν στα 150 ευρώ και άλλα πολλά. Και φυσικά δεν παρέλειψαν να εκφράσουν την επιθυμία τους, νικητές στις εκλογές.

Όμως δεν είναι εύκολα κατανοητό το παιχνίδι που παίζεται, αφού αυτές οι δηλώσεις που κάνουν οι ξένοι είναι πέραν πάσης αμφισβήτησης νερό στο μύλο των αντιμνημονιακών πολιτικών δυνάμεων και καταστροφή για τα μνημονιακά κόμματα της συγκυβέρνησης. 

Γιατί λοιπόν το κάνουν ; Ένα μόνο λόγο σκεφτόμαστε : θέλουν να εκβιάσουν τους  εγχώριους συνεταίρους τους να μην κάνουν εκλογές και με την μέθοδο αυτή τους οδηγούν σχεδόν σίγουρα στην απόφαση αυτή αφού με τις προεκλογικές συνθήκες που δημιουργούνται τα «κουκιά» δεν βγαίνουν. 

Κι όταν λέμε δεν βγαίνουν εννοούμε ότι δεν είναι δυνατή η συνέχιση της κατοχικής συγκυβέρνησης μετεκλογικά, αφού δεν θα υπάρχει η απαιτούμενη κοινοβουλευτική πλειοψηφία. 

Γιατί η συνέχιση της συγκυβέρνησης και μετά τις εκλογές είναι πλέον η βέβαιο ότι όχι μόνο είναι προσυμφωνημένη αλλά και εγγράφως δεσμευτική προς τους δανειστές.

Όμως και οι δύο πλευρές, ξένοι και εγχώριοι, λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο, τον κυρίαρχο λαό που ότι και να κάνουν και ότι κι’ αν σοφιστούν και δοκιμάσουν, θα μείνει κυρίαρχος και όταν ξεσπάσει η λανθάνουσα κοινωνική οργή, το τσουνάμι που θα προκύψει θα τους πνίξει.