ΑΛΑΛΟΥΜ ΣΥΓΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΠΑΠΑΔΗΜΟΥ!! ΜΟΝΗ ΛΎΣΗ Η ΑΥΤΟΔΥΝΑΜΙΑ.

 

Ενας παλαιός βουλευτής μού έλεγε χθες: «Αυτό που ζω τις τελευταίες μέρες στη Βουλή δεν το έχω ξαναζήσει: κανείς δεν ξέρει τι ψηφίζει και τι δεν ψηφίζει!».

Ευλόγως. Εως τη Μεγάλη Τετάρτη (όταν αναμένεται να διαλυθεί η Βουλή) θα πρέπει να έχουν ψηφιστεί με συνοπτικές διαδικασίες: 
- ένα νομοσχέδιο του υπουργείου Μεταφορών με 187 άρθρα και 233 σελίδες - αυτό στο οποίο πήγαν να τσοντάρουν και τα φορολογικά με τα αυθαίρετα! 
- ένα νομοσχέδιο του υπουργείου Ανάπτυξης με 327 άρθρα και 900 σελίδες - όπου χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα… Ρυθμίζει, λέει ακόμη, και κάτι θέματα με τις ασφαλιστικές εταιρείες. 
- τον νέο Οικοδομικό Κανονισμό με 35 άρθρα, ο οποίος θα ψηφιστεί σε μία συνεδρίαση!.. 
- ένα νομοσχέδιο του Κουτρουμάνη για το ΙΚΑ και τα Ταμεία με 57 άρθρα. 
- ένα νομοσχέδιο του Γιαννίτση για την Τοπική Αυτοδιοίκηση με 42 άρθρα. 
- την κύρωση του ευρωπαϊκού δημοσιονομικού συμφώνου που συζητούσαν χθες - όπου τσοντάρει και κάτι τροπολογίες ο Σαχινίδης για τον ειδικό λογαριασμό που ζητούν οι δανειστές… 
Και πάει λέγοντας - χωρίς να αναφέρομαι στα νομοσχέδια που έχουν παγώσει ή αποσυρθεί λόγω διαφωνιών, ούτε στις τροπολογίες που αναπόφευκτα θα προκύψουν… 
Ποιος θα τα ψηφίσει όλα αυτά μέσα σε δεκαπέντε μέρες; Ποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι θα νομοθετήσει έχοντας απόλυτη επίγνωση και σαφή αντίληψη αυτού που ψηφίζει; 
Ποιος μπορεί με το χέρι στην καρδιά να μας διαβεβαιώσει ότι ο πρωτοφανής νομοθετικός ορυμαγδός αφορά αποκλειστικά υποχρεώσεις της χώρας; 
Και ποιος αποκλείει να έχουν ενσωματωθεί στις δεσμεύσεις και πάσης φύσεως πονηρές διευθετήσεις, τακτοποιήσεις εκκρεμοτήτων, ακόμη και φωτογραφικές διατάξεις; 
Το αλαλούμ είναι πρωτοφανές. Κι όταν ακούω την κυβέρνηση να ανησυχεί για την «ομαλή διεκπεραίωση» του νομοθετικού έργου, αναρωτιέμαι: πόσο «ομαλά» μπορεί να διεκπεραιωθεί ένα νομοθετικό έργο υπό τις συγκεκριμένες συνθήκες; 
Εκτός αν το ζητούμενο είναι απλώς να ψηφιστεί, και μάλιστα στο πόδι. Αλλά αυτό, λυπάμαι, δεν λέγεται νομοθετικό έργο. 
Διότι τότε η πρώτη δουλειά της επόμενης κυβέρνησης θα είναι να ψάξει να βρει τι διεκπεραίωσε η προηγούμενη. Για να δει τι θα κρατήσει και τι θα πετάξει. 
Και μη μου πείτε ότι δεν χρειάζεται να πεταχτεί τίποτα. 
Διότι αν οι τριακόσιοι απερχόμενοι βουλευτές είναι ικανοί να νομοθετήσουν όλα αυτά τα πράγματα, ευσυνείδητα και αλάνθαστα, μέσα σε δεκαπέντε μέρες, τότε η συγκεκριμένη Βουλή δεν πρέπει να διαλυθεί ποτέ.
Να την κρατήσουμε για πάντα. Και να νομοθετεί στο διηνεκές για λογαριασμό όσων χρειάζονται κάτι να νομοθετήσουν!

ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΩΡΑ!!!!