Οι Εργάτες έχουν Πατρίδα ! Δουλειά στον Έλληνα Εργάτη .

Ζήτω η Ελληνική 

Εργατική Πρωτομαγιά ! 

Έλληνα Εργαζόμενε,

Στην Ελλάδα υπάρχουν 

δύο κόμματα!

Το κόμμα των πολιτικώνκομμάτων 

και 

η Χρυσή Αυγή!

Από την μία μεριά έχουμε τους εκπρόσωπους της διεθνούς τοκογλυφίας, με τα μνημόνια, την υποταγή και την υπερφορολόγησή, καθώς και την πολιτική των «ανοιχτών συνόρων». Επίσης έχουμε και τους εκπροσώπους του μαρξιστικού εθνομηδενισμού με τα δικά τους μνημόνια. 

Είναι οι ίδιοι που προωθούν την λαθρομετανάστευση. 

Οι ίδιοι που θέλουν φτηνό εργατικό δυναμικό από αλλοδαπούς, που θα σε αντικαταστήσει. 

Είναι οι ίδιοι που καθημερινώς πιάνουν στασίδι στα κανάλια της διαπλοκής, φροντίζοντας ώστε να μην ενημερώνεσαι για τις αυτοκτονίες, τα υψηλά ποσοστά ανεργίας και τα πλήγματα που δέχεται η Ελληνική Οικονομία καθημερινώς από τις πολιτικές τους. 

Είναι οι ίδιοι που με χαρά υποδέχτηκαν και αγκάλιασαν την αντισυνταγματική και παράνομη σκευωρία εναντίον της τρίτης πολιτικής δύναμης του τόπου.

Από την άλλη πλευρά 

βρίσκεται η Χρυσή Αυγή! 

Η Χρυσή Αυγή που στο θέμα της λαθρομετανάστευσης βρίσκεται στο πλευρό του Έλληνα Εργάτη, Αγρότη και Πολίτη, απαιτώντας την εφαρμογή της Ελληνικής Νομοθεσίας. 

Η Χρυσή Αυγή που επιθυμεί πραγματικά την πάταξη της διαφθοράς, την καταγγελία του μνημονίου, τον λογιστικό έλεγχο του δημοσίου χρέους και την απαλλαγή από τα δεσμά που έχουν επιβάλλει στην χώρα μας οι διεθνείς τοκογλύφοι. 

Έλα μαζί μας για να ξαναφτιάξουμε την Οικονομία μας. Για να οργώσουμε και πάλι τα χωράφια μας, να δημιουργήσουμε ξανά από την αρχή την Ελληνική Βιομηχανία. Για να αγοράζουν οι Έλληνες, ελληνικά προϊόντα, παραγόμενα από Έλληνες. Για να κάνουμε μαζί πραγματικότητα τον Εθνικό Προστατευτισμό. 

Η Χρυσή Αυγή που απαιτεί να ζεις με αξιοπρέπεια σε μία Υπερήφανη και Ανεξάρτητη Χώρα.

Ελληνική Πρωτομαγιά: 

Οι Εργάτες έχουν Πατρίδα!

Εάν για τις συμμορίες της φιλελεύθερης και της μαρξιστικής πλάνης η εργασία βρίσκεται σε άμεση συνάρτηση με τις πελατειακές σχέσεις κόμματος-ψηφοφόρου, σχηματίζοντας το σημερινό νοσηρό πλέγμα του αισχρού κομματικού Κράτους, τότε για το Κίνημα των Ελλήνων Εθνικιστών κρίνεται ως επιτακτική η ανάγκη της ανάδειξης της Εργασίας ως δικαιώματος και υποχρέωσης για κάθε Έλληνα και Ελληνίδα.

Δουλειά στον Έλληνα Εργάτη!

Τα Μνημόνια της υποδούλωσης και της υποταγής αποτέλεσαν την κορωνίδα των αντεθνικών πολιτικών των μεταπολιτευτικών κυβερνήσεων, οι οποίες καταβαράθρωσαν τον πρωτογενή τομέα παραγωγής και συνέβαλαν στην καταστροφή της αγροτικής παραγωγής, της βιοτεχνίας και της άλλοτε κραταιής ελληνικής βιομηχανίας. 

Η ανεργία εντάθηκε με την είσοδο της Πατρίδος μας στην ευρωζώνη, ως αναμενόμενη και απολύτως φυσιολογική απόρροια του καθολικού μετασχηματισμού της ελληνικής οικονομίας. 

Οι στρατιές των ανέργων κατά συνέπεια, έγιναν έρμαιο στις διαθέσεις των κομμάτων της διαφθοράς, τα οποία επιδόθηκαν στο προσφιλές τους παίγνιο των υποσχέσεων της επαγγελματικής αποκατάστασης με αντάλλαγμα ψήφους!

Να εφαρμοστούν οι Νόμοι: Τέλος στην λαθρομετανάστευση!

Στο συνειδητό από τις πολιτικές ηγεσίες γκρέμισμα της Εθνικής μας Παραγωγής, συνέβαλε τα μέγιστα το φαινόμενο της λαθρομετανάστευσης, το οποίο διόλου τυχαία, έλαβε δραματικές διαστάσεις προ των χυδαίων Olympic Games του 2004. 

Μεγαλοεργολάβοι πλούτισαν ακόμη περισσότερο εκμεταλλευόμενοι το φτηνό εργατικό δυναμικό, ενώ τόσο τα αριστερά όσο και τα δεξιά κόμματα καλούσαν μεγαλοφώνως επιπλέον μετανάστες στην Ελλάδα, για να συνεισφέρουν στην κίβδηλη «ανάπτυξη». 

Επί της ουσίας, έπλητταν σκοπίμως και κατά τρόπο θανάσιμο το ελληνικό εργατικό δυναμικό, αντικαθιστώντας τους Έλληνες με φτηνούς εργάτες από Ασία και Αφρική. Το σκηνικό του τρόμου για τους Έλληνες εργαζομένους, λάμβανε την τελική του διάσταση με τα επαίσχυντα Μνημόνια της οικονομικής εξαθλίωσης και της παραχώρησης της εθνικής μας κυριαρχίας στους ξένους.

Η Χρυσή Αυγή,

το στήριγμα των Ελλήνων Εργατών και Αγροτών

Απέναντι στους διεθνιστές της φιλελεύθερης και μαρξιστικής πτέρυγας που αγωνιούν για το αν θα πληρωθούν οι τόκοι προς τους διεθνείς τοκογλύφους και για την φιλοξενία και απορρόφηση ολοένα και αυξανόμενου αριθμού λαθρομεταναστών, ενώ γυρνούν με αποστροφή το βλέμμα στην εντεινόμενη εξαχρείωση του Ελληνικού Λαού, ο Λαϊκός Σύνδεσμος-Χρυσή Αυγή στέκεται απαρέγκλιτα και αδιαπραγμάτευτα στο πλευρό των Ελλήνων Εργαζομένων, των Αγροτών και των εκατομμυρίων ανέργων, των πραγματικών θυμάτων της αντεθνικής μνημονιακής πολιτικής.

Απέναντι σε ένα διεφθαρμένο σύστημα εξουσίας το οποίο στοχεύει ανεπιφύλακτα στην εθνική αποδόμηση με απώτερο σκοπό την δημιουργία ενός Κράτους ευημερούντων λαθρομεταναστών και εξαθλιωμένων και άνεργων Ελλήνων, η Χρυσή Αυγήπροτάσσει την επιστροφή στην Εθνική Παραγωγή ως την ικανή και αναγκαία συνθήκη προκειμένου να υπάρξει μέλλον για την Ελλάδα. 

Εθνική Παραγωγή όμως, σημαίνει Έλληνες Εργάτες και Αγρότες των οποίων ο μόχθος θα συμβάλλει στην προσδοκώμενη ανάπτυξη, στα πλαίσια μιας Πατρίδος Εθνικά Ανεξάρτητης και Κοινωνικά Δίκαιης, απαλλαγμένης από τον διαβρωτικό και εθνοκτόνο ρόλο φιλελεύθερων και μαρξιστών απατεώνων.

Μπρος στον Ήλιο της 1ης του Μαΐου, οιΈλληνες Εθνικιστές υψώνουν υπερήφανα τις Σημαίες του Αγώνα για την οικοδόμηση του Εθνικού Κράτους των Εργατών, των Αγροτών και της Ελληνικής Νεολαίας.

Ζήτω 

η Ελληνική Εργατική Πρωτομαγιά!

«Ποτέ δεν ετιμήθη η εργασία εις την Ελλάδα, όσο έπρεπε. Ενώ δεν υπάρχει μεγαλυτέρα τιμή δι’ έναν άνθρωπο, πατά να είναι εργάτης και κάμει κάτι εις την ζωήν του και αυτό είναι η εργασία». 

Ιωάννης Μεταξάς... 

Ο Ι. Μεταξάς αναλαμβάνοντας την διακυβέρνηση της χώρας αλλά και την ηγεσία του έθνους απεδείχθη πρωτοπόρος στην επιλογή των συνεργατών του. Διόρισε ως υπουργό ένα πρώην κομμουνιστή, τον Αριστείδη Δημητράτο με την εντολή, να εφαρμόσει όλα όσα θεωρούσε ότι έπρεπε να γίνουν για τους εργάτες, η πρώην κομμουνιστική ιδεολογία του. 

Επί υπουργία Δημητράτου λοιπόν, εκτός από την καθιέρωση της οκταώρου εργασία για όλους, παραθέτουμε και ορισμένα άλλα κοινωνικά έργα προς γνώση όλων αυτών που σήμερα με δημοκρατικές διαδικασίες έχουν αποδημήσει όλα τα εργατικά δικαιώματα: 

25 – 12 – 1936 Ιδρύεται οικονομική αστυνομία για την δίωξη του λαθρεμπορίου και την πάταξη της φοροδιαφυγής! 

27 – 12 – 1937 Μέτρα της κυβέρνησης υπέρ των σταφιδοπαραγωγών. Ενισχύεται ο ΑΣΟ κι απαγορεύεται η επέκταση των φυτειών! 

02 – 04 -1937 Καθιερώνεται η 1η Μαΐου ως εορτή της εργασίας! 

02 – 05 – 1937 Συνίσταται Ταμείο Ασφάλισης Εμπόρων κι ορίζεται το πρώτο διοικητικό του συμβούλιο! 

25 – 08 – 1937 Με απόφαση του υπουργού Εργασίας συστάθηκαν γραφεία ευρέσεως εργασίας σε μεγάλες πόλεις της χώρας! 

27 – 09 – 1937 Από την 15η Νοεμβρίου αρχίζει η τακτική λειτουργία του Οργανισμού Κοινωνικών Ασφαλίσεων! 

20 – 04 – 1938 Καθιερώνεται ο θεσμός της Αγροτικής Ασφάλειας σε όλη την χώρα, για την πρόληψη και καταστολή αγροτικών αδικημάτων! 

30 – 11 – 1938 Αρχίζει η πλήρης ιατρική περίθαλψη των ασφαλισμένων στο ΙΚΑ και προσλαμβάνονται οι απαραίτητοι γιατροί! Κλπ, κλπ....

«Η Ελλάς από της 4ης Αυγούστου έγινε κράτος αντικομμουνιστικό, κράτος αντικοινοβουλευτικό, κράτος ολοκληρωτικό, κράτος με βάση αγροτική και εργατική και κατά συνέπειαν κράτος αντιπλουτοκρατικό. 

Δεν έχει βέβαια κόμμα ιδιαίτερο να κυβερνά. Αλλά κόμμα είναι όλος ο λαός, εκτός από τους αδιόρθωτους αριστερούς και τους αντιδραστικούς παλαιοκομματικούς». 

(Ι. Μεταξάς)

ΛΟΓΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΡΓΑΤΟΫΠΑΛΛΗΛΙΚΟΝ ΚΟΣΜΟΝ

1η ΜΑΪΟΥ 1939

Εορτάζουμε  την Εργατική Πρωτομαγιά, την οποία από της καταστροφικής μεταπολιτεύσεως και εντεύθεν καπηλεύονται οι πάσης φύσεως μαρξιστές, δήθεν «εργατοπατέρες». 

Την Πρωτομαγιά, που ως «Εθνική Εργατική Εορτή» την καθιέρωσε για πρώτη φορά στην Ελλάδα ο Εθνικός Κυβερνήτης Ι. Μεταξάς,αποκαλούμενος από τους Έλληνες εργάτες«Πρώτος Εργάτης» . Κέρδισε με το σπαθί του αυτόν τον εξαιρετικά τιμητικό τίτλο, καθώς επί των ημερών του:

1ον) Καθιερώθηκε το 8ωρο ημερησίως και το 48ωρο εβδομαδιαίως, καθώς και η πληρωμή των υπερωριών.

2ον) Καθιερώθηκε η υποχρεωτική αργία της Κυριακής.

3ον) Απαγορεύθηκε αυστηρώς και δια ροπάλου η παιδική εργασία.

4ον) Καθορίσθηκαν κατώτατα όρια μισθών και ημερομισθίων – το λεγόμενο «ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα» και υπογράφηκαν οι πρώτες συλλογικές συμβάσεις εργασίας.

5ον) Ιδρύθηκε το ΙΚΑ.

6ον) Ιδρύθηκε η Εργατική Εστία, με αυξημένες δραστηριότητες για «μετά την εργασίαν ψυχαγωγίαν των εργατών» και «εξασφάλισιν στέγης εις αυτούς»

7ον) Καθιερώθηκε η υποχρεωτική διαιτησία μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων.

8ον) Καθιερώθηκε η άδεια μετ’ αποδοχών.

9ον) Ιδρύθηκαν κρατικοί παιδικοί σταθμοί.

10ον) Η ανεργία σχεδόν εξαφανίσθηκε. Για τους ελαχίστους ανέργους δημιουργήθηκε η «Εργατική Οργάνωσις Μετακινήσεως και Προστασίας Ανέργων» (πρόδρομος τουΟΑΕΔ), η οποία παρείχε επιδόματα ανεργίας και φρόντιζε για την οργανωμένη μετακίνηση των ανέργων σε περιοχές που υπήρχε εργασία.

Αντιθέτως, όπου επικράτησαν οι μαρξιστές επέβαλλαν εργασιακό μεσαίωνα και εξαθλίωση των εργατών, σύγχρονο δε παράδειγμα είναι η κομμουνιστική Κίνα. Στην Ελλάδα σήμερα, το ΚΚΕ, επικαλούμενο την οικονομική κρίση,απολύει σωρηδόν τους εργαζομένους στις επιχειρήσεις του και μάλιστα χωρίς αποζημίωση!

Βεβαίως, όλα τα ως άνω επιτεύγματα του Ι. Μεταξά, καταργούνται ή πρόκειται να καταργηθούν λίαν συντόμως από την συγκυβέρνηση της δυστυχίας μας.

Οι μόνοι, λοιπόν, οι οποίοι δικαιούνται να εορτάζουν την Εργατική Πρωτομαγιά είναι οι Έλληνες εθνικιστές της Χρυσής Αυγής. Οι υπόλοιποι δεν δικαιούνται να ομιλούν περί αυτής και να την καπηλεύονται!

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ & ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ - Πασχαλινές Συμβουλές ψησίματος

Σε μία εποχή σκληρή για τον ελληνικό λαό, σε μία εποχή προδοσίας και υποταγής, το αναστάσιμο μήνυμα είναι περισσότερο επίκαιρο από ποτέ.

Καλή Ανάσταση και καλή λευτεριά στις σκλαβωμένες Πατρίδες του Ελληνισμού. 

Στην Βόρειο Ήπειρο, την Ιωνία, τον Πόντο, το Μοναστήρι, την Κύπρο μας και την Κωνσταντινούπολη. 

Καλή Ανάσταση στον Ελληνισμό της διασποράς, στα αδέλφια μας που τιμούν την Πατρίδα σε κάθε γωνιά της γης. 

Καλή Ανάσταση στους πληγωμένους Έλληνες της κυρίως Ελλάδας, που βάναυσα έχουν χτυπηθεί από την ανθελληνική πολιτική των διεθνών τοκογλύφων.

Μέσα από το σκοτάδι της νύχτας έρχεται το πιο λαμπρό φως της αυγής, το Άγιο φως της πίστης στην Πατρίδα, την Ορθοδοξία και τα εθνικά ιδανικά. 

Είθε η Ανάσταση του Θεανθρώπου να φέρει σύντομα την Ανάσταση του Έθνους και του Λαού μας!»

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ 

& 

ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ

Πασχαλινές Συμβουλές ψησίματος

Ας δούμε λοιπόν μαζί μερικές προτάσεις για το πώς θα προετοιμάσετε καλύτερα το αρνάκι ή το κατσικάκι, αλλά και το το κοκορέτσι. Εμπρός για μυρωδάτα σουβλίσματα!

Η πιο γρήγορη μέθοδος ψησίματος του οβελία είναι το ψήσιμο σε κληματόβεργες. Οι κληματόβεργες που κλαδεύονται νωρίτερα από το Πάσχα, κάνουν την καλύτερη, την ιδανικότερη πυκνή φωτιά- καρβουνιά για το ψήσιμο του οβελία.

Χρειάζεται όμως να ανοίξουμε σε απάνεμο μέρος ένα λάκκο 15-20 εκατοστών, να στερεώσουμε δεξιά και αριστερά λαμαρίνες όρθιες, φτιάχνοντας έτσι ένα ασφαλές και θερμόκλειστο μέρος για εξοικονόμηση ενέργειας και γρήγορο ψήσιμο. 

Αλλιώς ο αέρας θα μας παίρνει τη δύναμη της φωτιάς, θα αργεί το ψήσιμο και θα χωνέψει η φωτιά, χωρίς να έχει ψηθεί καλά….

Μέσα στο μέρος αυτό ανάβουμε τις κληματσίδες, κληματόβεργες, αφού πρώτα έχουμε ετοιμάσει το αρνί! Εάν δεν το ετοιμάσουμε, δεν βάζουμε φωτιά.

Πώς ετοιμάζουμε το αρνί;

Καταρχήν προτιμούμε αρνάκι γάλακτος με ελληνική πρασινογάλαζη σφραγίδα, μέχρι ενός έτους, 8 έως 12 κιλά το πολύ.

Ετοιμάζουμε, σαπουνίζουμε και καθαρίζουμε καλά καλά τη σούβλα. Περνούμε τη σούβλα στο αρνί, φροντίζοντας να βγει από το κρανίο ανάμεσα στα μάτια και στερεώνουμε τα πόδια στη διχάλα, δένοντάς τα και με καθαρό άσπρο σύρμα που δεν σκουριάζει. 

Χρειάζονται δύο άτομα για καλή δουλειά.

Επίσης με σύρμα δένουμε τη σπονδυλική στήλη επάνω στη σούβλα σε πολλά σημεία, σφιχτά, ώστε η σπονδυλική στήλη να εφάπτεται στο σίδερο. Το δέσιμο αυτό να γίνει σχολαστικά, ώστε να μη καμπουριάσει το αρνί αργότερα στη θράκα και να μη γυρίζει η σούβλα χωρίς να γυρίζει το αρνί ή να γυρίζει σε διαφορετική ταχύτητα και όταν φτάνει στο επάνω νεκρό σημείο, να πέφτει με δύναμη κάτω, χαλώντας το ομαλό γύρισμα και το ομοιόμορφο ψήσιμο. 

Δένουμε επίσης και το κεφάλι και το λαιμό γερά.

Έπειτα, αλατοπιπερώνουμε το αρνί μέσα στην κοιλιά και δένουμε την κοιλιά ή με σπάγγο και βελόνα σακοράφα ή με ψιλό άσπρο σύρμα. Μπορούμε πριν να αλείψουμε με λεμόνι και πολύ λίγο ελαιόλαδο ή καλύτερα αγνό βούτυρο την κοιλιά και μετά να την αλατοπιπερώσουμε.

Το ίδιο κάνουμε και απ΄ έξω, αλείφοντας το αρνί με λεμόνι ή με μείγμα λεμονιού, ελάχιστου λαδιού και ανακατεμένου μέσα αλατοπίπερου.

Βάζουμε φωτιά στις στοίβα με τις κληματσίδες (λίγες λίγες και προσοχή στον αέρα – κίνδυνος πυρκαγιάς, ενώ μπορούμε να προσθέσουμε χοντρά ξυλοκάρβουνα – αυτά που πουλιούνται στα σούπερ μάρκετ είναι τρίμματα ακατάλληλα για αρνί) και αμέσως μόλις πέσει η φλόγα, βάζουμε το αρνί με τη σούβλα επάνω από τη φωτιά στο ψηλότερο σημείο και αρχίσουμε το γύρισμα.

(Εάν βάλουμε μηχανάκι, φροντίζουμε το μηχανάκι να μην είναι κοντά στη φωτιά, γιατί θα λιώσουν τα καλώδια από τη θερμότητα. Καλύτερο είναι το ψήσιμο με το χέρι, που δεν θα μας «εγκαταλείψει» ποτέ…)

Εάν δεν έχουμε πολλές κληματόβεργες ώστε να γεμίσει ο λάκκος μας από το ιδανικό καρβουνάκι τους, τότε θα χρειαστούμε και χοντρά ξυλοκάρβουνα ή καλύτερα παραδίπλα μπορούμε να ανάψουμε μακρόστενα ξύλα από χοντρούτσικα κλαδιά για να έχουμε εφεδρική φωτιά να προσθέτουμε ξυλοκάρβουνο.

Σταδιακά κατεβάζουμε το ύψος τους αρνιού από τη φωτιά στα ποδαρικά, ενώ κατά διαστήματα αλείφουμε με το μίγμα και αλατοπιπερώνουμε με ειδικό μακρύ πινέλο σούβλας για να μην καιγόμαστε!

Εάν όλα τα κάναμε σωστά και αφού κάναμε πρώτα πρώτα το σταυρό μας, σε δύο ώρες το αρνί θα έχει γίνει ροδοκόκκινο, θα έχουν ανοίξει οι αρθρώσεις και θα έχει σπάσει η σπονδυλική στήλη, πράγμα που σημαίνει ότι ψήθηκε έως μέσα. 

Μια δοκιμή θα μας πείσει με το πηρούνι πίσω από τα πόδια. Εάν δε διαλύσει όμως η σπονδυλική στήλη δεν έγινε…

Φορούμε καθαρά γάντια εργασίας και με το μπαλτά το κόβουμε σε μερίδες και σερβίρουμε αμέσως σε στο καθαρό, στρωμένο, ελληνικό μας τραπέζι, όπου όλοι μαζί λέγοντας το Χριστός Ανέστη, κάνουμε το σταυρό μας και καλή όρεξη!

Πώς ετοιμάζουμε το κοκορέτσι;

Ξεκινάμε με τα υλικά, που είναι 3 αντεριές (αρνί ή κατσίκι), 2 συκωταριές, πνευμόνια, γλυκάδια, 2 κρεμμύδια, δυόσμος φρέσκος, 4 λεμόνια, αλάτι και πιπέρι, ρίγανη, κύμινο (προαιρετικά).

Καθαρίζουμε καλά τις αντεριές. 

Με ένα μολύβι, ή χοντρό βελονάκι γυρίζουμε τα έντερα έτσι ώστε το εσωτερικό να βγει έξω. 

Αυτό το επιτυγχάνουμε ως εξής: Διπλώνουμε λίγο τη μία άκρη του εντέρου και με το μολύβι τη σπρώχνουμε στο εσωτερικό του. Κρατώντας με το δεξί χέρι το μολύβι και χρησιμοποιώντας τον αντίχειρα του δεξιού χεριού, μαζεύουμε στο μολύβι αρκετή ποσότητα εντέρου. 

Με το αριστερό χέρι, βοηθάμε το έντερο να μαζεύεται στο ξυλάκι, προσέχοντας μην το τρυπήσουμε.

Όταν συγκεντρωθεί αρκετό, το απλώνουμε σε ένα μπολ με άφθονο νερό. Συνεχίζουμε έτσι μέχρι να γυρίσει όλο το έντερο ανάποδα. Όταν έχει περάσει το ξύλο μέσα από το έντερο, τραβάμε πολύ προσεκτικά το έντερο έτσι ώστε να γυρίσει το μέσα–έξω.

Όταν γυρίσουμε τις αντεριές, τις πλένουμε καλά και στη συνέχεια τις τοποθετούμε σε ένα μπολ με νερό και τον χυμό από τα λεμόνια. Προσθέτουμε ρίγανη και λίγο αλάτι. Έτσι τα έντερα ασπρίζουν και σφίγγουν με αποτέλεσμα να τυλίγονται πιο εύκολα.

Στη συνέχεια κόβουμε την συκωταριά και τα γλυκάδια σε κομμάτια μεσαίου μεγέθους. Κόβουμε το κρεμμύδι και το βάζουμε σε ένα μπολ μαζί με το αλάτι, το πιπέρι, το κύμινο, το δυόσμο, τη ρίγανη, τα γλυκάδια και την κομμένη συκωταριά και τα ανακατεύουμε καλά με το χέρι. 

Παίρνουμε την σούβλα και βάζουμε κάτω κάτω ένα κομμάτι από το διάφραγμα, 1 πνευμόνι, 1 συκώτι, 1 γλυκάδι, και συνεχίζουμε εναλλάξ τα κομμάτια της συκωταριάς και των γλυκαδιών μαζί με κομματάκια από το κρεμμύδι και φύλλα δυόσμου.

Τυλίγουμε τις αντεριές γύρω από το κοκορέτσι ως εξής:

Δένουμε ένα κόμπο με την άκρη της αντεριάς στην αρχή του κοκορετσιού. Γυρνώντας τη σούβλα τυλίγουμε το άντερο. Όταν τελειώσει το άντερο στερεώνουμε καλά με κόμπο την άκρη του στην αρχή του επομένου και συνεχίζουμε μέχρι το τέλος. 

Την τελευταία άκρη τη στερεώνουμε περνώντας την κάτω από μια δύο στρώσεις εντέρων.

Το κοκορέτσι καλό είναι να το προετοιμάζουμε από το πρωί της προηγούμενης μέρας, (Μεγάλο Σάββατο) σήμερα δηλαδή, φυλάσσοντας το σε δροσερό μέρος.

Στερεώνουμε κάθετα τη σούβλα σε όρθια θέση μέσα σε ένα ταψί, προστατευμένο από έντομα.

Ψήνουμε στα κάρβουνα, περιστρέφοντας στην αρχή τη σούβλα γρήγορα και στη συνέχεια με πιο αργό ρυθμό και τρυπώντας κάπου κάπου για να στραγγίξει το κοκορέτσι τα υγρά του.

Το σερβίρουμε ζεστό άντε και  καλή μας όρεξη!

Αρνάκι στις κληματόβεργες στο φούρνο

Στη Ρούμελη αλλά και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας χρησιμοποιούν τις κληματόβεργες για να φτιάξουν ένα πλέγμα, ένα είδος σχάρας πάνω στο οποίο ακουμπούν ένα ολόκληρο κουλουριασμένο αρνάκι ή κατσικάκι ή κομμάτια του, το βάζουν μέσα στο ταψί του φούρνου και καθώς το κρέας ψήνεται, παίρνει τη χαρακτηριστική μυρωδιά από τις κληματόβεργες.

Αν δεν έχουμε, ζητάμε από κάποιον φύλο ή γνωστό που έχει αμπέλι όταν το κλαδέψει, να μας κρατήσει μερικές για το Πάσχα. 

Πριν τις χρησιμοποιήσουμε θα πρέπει να τις πλύνουμε καλά ώστε να φύγουν σκόνες και χώματα.

Αν πάλι δεν βρούμε και ο φούρνος μας διαθέτει ψήσιμο με λειτουργία αέρα, μπορούμε να κάνουμε το εξής: Προετοιμάζουμε και μαρινάρουμε τα κομμάτια του κρέατος με τον ίδιο ακριβώς τρόπο και το ακουμπάμε πάνω στη σχάρα της ηλεκτρικής κουζίνας, τοποθετημένη στο μεσαίο ράφι του φούρνου, την οποία προθερμαίνουμε μαζί με το φούρνο. 

Μία θέση πιο κάτω από τη σχάρα βάζουμε ένα μεγάλο ταψί με λίγο νερό (για να πέφτουν οι σταγόνες από το λιωμένο λίπος του κρέατος, χωρίς να τσικνίσει ο φούρνος).

Υλικά (για 6 άτομα):

Για το κρέας:

1 μπούτι και 1 χεράκι (ή 2 μπούτια) από αρνάκι ή κατσικάκι γάλακτος, συνολικού βάρους περίπου 2½ – 3 κιλών, με το κόκαλο

1/2 λεμόνι

κληματόβεργες τόσες ώστε να φτιάξουμε πλέγμα στο ταψί

αλάτι

φρεσκοτριμμένο πιπέρι

ελαιόλαδο, για το άλειμμα του κρέατος στο ψήσιμο

Για το αρωματικό μείγμα:

1/2 κουτ. σούπας αλάτι

1/2 κουτ. γλυκού φρεσκοτριμμένο πιπέρι

2 κουτ. γλυκού φρέσκα φυλλαράκια δεντρολίβανου ή ρίγανης, ψιλοκομμένα, ή ξερά, κοπανισμένα ή τριμμένα μέχρι να γίνουν σκόνη

2 σκελίδες σκόρδου, πολύ ψιλοκομμένες

1 κουτ. σούπας ελαιόλαδο

Διαδικασία:

Αρωματικό μείγμα: Σε ένα μπολάκι ανακατεύουμε καλά το αλάτι, το πιπέρι, το δεντρολίβανο ή τη ρίγανη, το σκόρδο και το ελαιόλαδο.

Προετοιμασία: Πλένουμε και σκουπίζουμε καλά τα κομμάτια του κρέατος και τα τρίβουμε καλά με το μισό λεμόνι. Με ένα μικρό και μυτερό μαχαίρι κάνουμε 4 – 5 τομές σε διάφορα σημεία του κάθε κομματιού κρέατος, βάθους περίπου 2 εκ. 

Γεμίζουμε τις τομές με το αρωματικό μείγμα που ετοιμάσαμε και, με όσο μείγμα περισσέψει, αλείφουμε τα κομμάτια εξωτερικά. Τα «τρίβουμε» στη συνέχεια με αλατοπίπερο. 

Σπάμε τις κληματόβεργες σε μέτρια κομμάτια και τις βάζουμε σταυρωτά σε ένα μεγάλο ταψί (ιδανικά είναι τα μεγάλα παραλληλόγραμμα βαθιά ταψιά που έχουν όλες οι κουζίνες και εφαρμόζουν ακριβώς στα τοιχώματα του φούρνου, χωρίς να χρειάζονται σχάρα στήριξης, ενώ το μέγεθός τους είναι τέτοιο που χωρούν άνετα τα μεγάλα κομμάτια κρέατος). 

Βάζουμε τα κομμάτια του κρέατος πάνω στο πλέγμα από κληματόβεργες και βάζουμε το ταψί στο ψυγείο για 2 – 12 ώρες ή για όλο το βράδυ.

Την επόμενη ημέρα: Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 190° C. Ρίχνουμε στο ταψί λίγο νερό, ώστε να φτάσει σε ύψος περίπου το 1 εκ. 

Βάζουμε το ταψί σε ένα από τα χαμηλά ράφια του φούρνου και ψήνουμε για 20 – 30 λεπτά. 

Χαμηλώνουμε τη θερμοκρασία στους 150° C και συνεχίζουμε το ψήσιμο για περίπου 1 ώρα (αν ψήσουμε κατσικάκι) ή για περίπου 1 ώρα και 20 λεπτά (αν ψήσουμε αρνάκι). 

Σε τακτά χρονικά διαστήματα, όταν βλέπουμε ότι εξατμίζεται το νερό του ταψιού, προσθέτουμε λίγο ζεστό. Αν θέλουμε, μπορούμε να αλείφουμε το κρέας πότε-πότε με λίγο ελαιόλαδο με ένα πινέλο που να μην καίγεται, κατά τη διάρκεια του ψησίματος, για να ροδίσει πιο έντονα. 

Το κρέας είναι έτοιμο όταν η πετσούλα του ροδίσει και σκάσει σε μερικά σημεία, ιδιαίτερα εκεί όπου εξέχουν τα κόκαλα. 

Για να το ελέγξουμε, το τρυπάμε με μια πιρούνα. Θα πρέπει να το διαπερνά με ευκολία, να βγει ελάχιστο υγρό και το χρώμα του να είναι διάφανο. 

Τότε, σβήνουμε το φούρνο, αφήνουμε μισάνοιχτη την πόρτα του και αφήνουμε το κρέας να «ξεκουραστεί» μέσα στο φούρνο, για περίπου 20 λεπτά. 

Βγάζουμε το ταψί, κόβουμε το κρέας σε κομμάτια και τα βάζουμε σε μεγάλη πιατέλα.

Κι ενα μυστικο…

Αν θέλουμε, μπορούμε αντί για νερό να βάλουμε στο ταψί μικρές πατατούλες φούρνου και να τις σερβίρουμε σαν συνοδευτικό του κρέατος. 

<<Ανακατεύουμε σε ένα μπολάκι 1 κουτ. σούπας μουστάρδα, 1/2 φλιτζ. τσαγιού ελαιόλαδο, 1 κουτ. γλυκού μέλι, 1 κουτ. γλυκού ρίγανη ή θρούμπι, ξερά, τριμμένα, αλάτι και πιπέρι. 

Βάζουμε τις πατάτες σε μια λεκάνη, τις περιχύνουμε με το μείγμα, ανακατεύουμε καλά, τις βάζουμε στο ταψί, κάτω από τη σχάρα με το κρέας. Τα νόστιμα λίπη που πέφτουν στις πατάτες θα τις νοστιμίσουν περισσότερο!>>

Τι πίνουμε?

Το εκλεκτό κρέας του αρνιού δικαιούται τα καλύτερα κόκκινα κρασιά! Cabernet Sauvignon, Syrah, ξινόμαυρα χαρμάνι με Syrah.Σιγά.....

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ & ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ 

Η Γενοκτονίας των Αρμενίων : Ενα έγκλημα κατά της Ανθρωπότητας

Θέμα ποινικοποίησης τἡς άρνησις

Χάρτης του 1896, που δείχνει την πυκνότητα των αρμενικών πληθυσμών στους νομούς της Ανατολικής Ανατολίας. Ο χάρτης αυτός είναι ένα από τα στοιχεία που θα χρησιμοποιηθούν για τις εδαφικές διεκδικήσεις των Αρμενίων, στην τέταρτη φάση του αγώνας τους!!!

Η γενοκτονία των Αρμενίων δεν είναι μόνο μια επέτειος 

Η γενοκτονία των Αρμενίων δεν είναι μόνο μια επέτειος αλλά μια πραγματικότητα. Η γενοκτονία δεν υπάρχει μόνο στις 24 Απριλίου και δεν τη θυμόμαστε μόνο αυτή τη μέρα. Είναι ένα έγκλημα κατά της Ανθρωπότητας και κατά συνέπεια δεν διαγράφεται από τη μνήμη μας όσο και να το θέλει το τουρκικό καθεστώς.

Δεν ξεχνάμε επιπλέον, διότι η Τουρκία δεν έχει αναγνωρίσει ακόμα τη γενοκτονία των Αρμενίων. Δεν θέλει να αποδεχτεί ότι ο Κεμάλ δεν ήταν παρά ένας Χίτλερ και τίποτα άλλο. Ο Κεμάλ είναι ένας γενοκτόνος. Κεμάλ, ο γενοκτόνος. 

Αυτό είναι το όνομά του και κανένα άλλο και όσο δεν το αποδέχεται η Τουρκία τόσο συμμετέχει στη γενοκτονία της μνήμης. Τα θεμέλια του κεμαλικού κράτους είναι τα κόκαλα των Αρμενίων και με το αίμα τους έδεσε το τούρκικο ατσάλι. Με άλλα λόγια, δεν υπάρχει καθαρό τουρκικό υπόβαθρο. 

Δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει λύση βέβαια, αφού με τις προσπάθειες του νεοθωμανισμού υπάρχει προσπάθεια να ελαχιστοποιηθεί ο ρόλος του Κεμάλ. Δεν σημαίνει όμως ότι δεν είναι ο συνεχιστής μιας οθωμανικής προσπάθειας εξόντωσης κάθε μη μουσουλμανικού στοιχείου από την οθωμανική Αυτοκρατορία.

Δεν ξεχνάμε ότι οι πρώτες επίσημες αναφορές προβλημάτων που υπάρχουν γίνονται ήδη από το 1878 στο Συνέδριο του Βερολίνου από την αρμενική αντιπροσωπεία. 

Δεν ξεχνάμε, βέβαια, ότι οι πρώτες μαζικές σφαγές γίνονται το 1894. Και θεωρούμε ότι από τότε αρχίζει η γενοκτονία των Αρμενίων και όχι μόνο το 1915. Δεν μπερδεύουμε τα θεσμικά σύμβολα με την ιστορική πραγματικότητα. 

Διότι δεν το επιτρέπουμε στον εαυτό μας. Και δεν μπορούμε να ξεχάσουμε ότι ο Αρμενικός λαός είναι ένας χριστιανικός λαός και ότι αυτή η ιδιότητα είναι μια από τις δικαιολογίες που χρησιμοποιήθηκαν για να τον γενοκτονήσουν.

Ο Κεμάλ ήταν απλώς το αποκορύφωμα της φρίκης και της βαρβαρότητας, αλλά και οι δυο υπήρχαν από πριν. Αυτή, λοιπόν, η βαρβαρότητα δεν είναι μια καινοτομία του Κεμάλ αλλά το υπόβαθρό του. Και δεν είναι τυχαίο αλλά αναγκαίο αν η Επιχείρηση Νέμεσις χτύπησε κτήνη σαν τον Ταλαάτ Πασά. 

Δεν είναι τυχαίο αλλά αναγκαίο που το Δικαστήριο του Βερολίνου αθώωσε τον Soghomon Tehlirian. 

Ακόμα και η θεσμική δικαιοσύνη αποδέχτηκε ότι ένα θύμα μπορεί να μετατραπεί σε δίκαιο λόγω ανάγκης. Και αυτό το έκανε πολύ πιο πριν αναγνωρισθεί ή μάλλον επινοηθεί η έννοια της γενοκτονίας από τον Raphael Lemkin. 

Πράγμα που σημαίνει ότι η θεσμική δικαιοσύνη αναγνώριζε ήδη από τότε τη βαρβαρότητα του εγκλήματος κατά της Ανθρωπότητας. Διότι αυτό είναι η γενοκτονία των Αρμενίων. Είναι η πρακτική απόδειξη της βαρβαρότητας. Με άλλα λόγια η επέτειος είναι μόνο ένα σύμβολο, ενώ η πραγματικότητα δεν έχει πάψει, αφού δεν αναγνωρίζεται καν η ύπαρξή της από το τουρκικό καθεστώς.

Η γενοκτονία των Αρμενίων ήταν μόνο η αρχή

Η γενοκτονία των Αρμενίων ήταν μόνο η αρχή και δεν εννοούμε απλώς ότι γενικεύτηκε με την γενοκτονία των Ασσυρο – Χαλδαίων, των Εβραίων και των Ποντίων. 

Διότι ήταν μία συλλογική και ολική προσπάθεια εξόντωσης κάθε μη μουσουλμανικού πληθυσμού στην επικράτεια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Όχι, όταν λέμε ότι ήταν μόνο η αρχή, θέλουμε να δώσουμε έμφαση στο γεγονός ότι οι προσπάθειες της Τουρκίας συνεχίζονται ακόμα και τώρα.

Όχι μόνο με τον ποινικό της κώδικα που τιμωρεί με δέκα χρόνια φυλάκισης οποιαδήποτε αναφορά στη γενοκτονία των Αρμενίων, αλλά και με το ρόλο της μέσω των Αζέρων όσον αφορά στο θέμα του Αρτσάχ. 

Δεν είναι δυνατόν να μην αντιλαμβανόμαστε ότι η Τουρκία προσπαθεί να εξοντώσει συστηματικά κάθε αρνητικό στοιχείο στην περιοχή.

Όλοι μας ξέρουμε ότι οι Αζέροι δεν έγιναν Τούρκοι με τον πόλεμο, αλλά ήταν πάντα Τούρκοι. Ο διαχωρισμός που χρησιμοποιείται είναι όχι μόνο λανθασμένος, αλλά και επικίνδυνος, διότι κρύβει εσκεμμένα την αλήθεια. 

Και κανένας δεν κάνει το ανάλογο λάθος με τους Αρμένιους της Αρμενίας και τους Αρμένιους του Αρτσάχ. 

Πρέπει λοιπόν να επισημάνουμε σε όλους, ακόμα και σε αυτούς που δεν θέλουν να το ακούσουν, ότι το θέμα του Αρτσάχ είναι η συνέχεια της γενοκτονίας των Αρμενίων που δεν έχει πάψει ακόμα και τώρα.

Η Αρμενία και το Αρτσάχ δεν είναι μουσεία του αρμενικού πολιτισμού, αλλά ζωντανές πραγματικότητες στις οποίες πρέπει να δώσουμε την πρέπουσα σημασία, για να μην πεθάνουν με τις προσπάθειες του τουρκικού διπλωματικού ζυγού. 

Δεν έχουμε το δικαίωμα, ως δίκαιοι, να αφήσουμε στους συνεχιστές της γενοκτονίας να καταστρέψουν κι άλλα στοιχεία του αρμενικού πολιτισμού, όπως το έκαναν με το κοιμητήριο με τους παμπάλαιους πέτρινους σταυρούς τους λεγόμενους khatchkar που συμβολίζουν την αρμενικότητα.

Η γενοκτονία των Αρμενίων ως αιχμή του δόρατος

Η γενοκτονία των Αρμενίων είναι ήδη η αιχμή του δόρατος για τις γενοκτονίες που δεν έχουν αναγνωρισθεί ακόμα από τον ίδιο τον θύτη.

 

Χάρη σε αυτόν τον αγώνα για την αναγνώριση της γενοκτονίας των Αρμενίων και άλλα θύματα, επιζώντες και δίκαιοι μπήκαν στη διαδικασία διόρθωσης που είναι τόσο σημαντική. 

Διότι η αναγνώριση από τα άλλα κράτη δεν είναι το παν, αλλά μόνο και μόνο το πρώτο στάδιο του αγώνα. Για να περάσουμε στο δεύτερο στάδιο, η ποινικοποίηση της μη αναγνώρισης είναι απαραίτητη.

Μπορεί βέβαια σε μερικές χώρες οι λαοί να μην είναι ακόμα έτοιμοι να περάσουν σε αυτό το στάδιο και μερικές φορές αυτό οφείλεται στην έμφαση που δίνουν στην ελεύθερη έκφραση. Πρέπει όμως να ενημερωθούν για το πόσο σημαντικό είναι αυτό το στάδιο για τον όλο αγώνα. 

Η γενοκτονία δεν είναι απλώς ένα έγκλημα, αλλά ένα έγκλημα κατά της Ανθρωπότητας. Κράτη όπως είναι η Ελβετία και η Σλοβακία το έχουν εμπεδώσει και έχουν νομοθεσία ποινικοποίησης, το Βέλγιο είναι σε καλό δρόμο και στη Γαλλία γίνεται ακόμα ο αγώνας. 

Σιγά σιγά όμως τα κράτη μέσω των λαών τους συνειδητοποιούν ότι δεν μπορούν να παραμένουν ουδέτερα σε τέτοιου τύπου θέματα, αλλιώς παίρνουν το μέρος του θύτη.

Η γενοκτονία των Αρμενίων δεν είναι μόνο μία αλλά η αρχική. Κατά συνέπεια η απραξία, η αρχική, έδωσε περιθώριο σε άλλους θύτες να διαπράξουν το δικό τους έγκλημα. 

Ο Κεμάλ είχε συνεχιστής του Χίτλερ ενάντια στους Εβραίους και του Στάλιν ενάντια στους Ουκρανούς. Ακόμα και με τις αναγνωρίσεις, οι θύτες μπορούν να συνεχίσουν εύκολα το έργο τους. 

Γι’ αυτό το λόγο και ο αγώνας της ποινικοποίησης της μη αναγνώρισης πρέπει να δοθεί.

Η Κύπρος αναγνώρισε τη γενοκτονία των Αρμενίων από τα πρώτα κράτη, το 1982 ακόμα και πριν την απόφαση της Ευρωβουλής το 1987. Η Ελλάδα την αναγνώρισε το 1996 μετά την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ποντίων το 1994.

Το όλο πλαίσιο είναι θετικό για τον ελληνισμό, απλώς δεν πρέπει να παραμείνουμε στις θέσεις μας, διότι η Τουρκία συνεχίζει όλο και πιο δυνατά τη γενοκτονία της μνήμης, αδιαφορώντας για όλα τα κράτη που έχουν απλώς αναγνωρίσει τη γενοκτονία.

Ήρθε η ώρα λοιπόν να κινηθούμε και στην Ελλάδα για το θέμα της ποινικοποίησης.

Υπήρξε ήδη στο Κιλκίς ένα συνέδριο αφιερωμένο στην ιδέα της ποινικοποίησης της άρνησης των εγκλημάτων κατά της Ανθρωπότητας που αναγνώρισε η Ευρωπαϊκή Ένωση στις 16 Απριλίου 2011. Αλλά αυτές οι προσπάθειες πρέπει να συνεχιστούν και να απαιτηθούν από τους πολιτικούς να τις εκπροσωπήσουν επίσημα. 

Μόνο με αυτόν τον τρόπο θα υπάρξει μία αλλαγή φάσης στον τομέα των Δικαιωμάτων της Ανθρωπότητας. 

Αν απλώς κοιτάξεις τον χάρτη της γενοκτονίας των Αρμενίων θα κατανοήσεις αμέσως τι σημαίνει σύστημα που εξοντώνει λαό. 

Τίποτα δεν ήταν τυχαίο, όλα ήταν οργανωμένα και τώρα ακόμα δεν παραδέχονται την βαρβαρότητα τους. 

Αλλά εσύ τι κάνεις;

Γενοκτονίες Αρμενίων και Ελλήνων, 

προσβολή για την ανθρωπότητα.

Στήν Ἑλλάδα πότε θά ποινικοποιηθῇ ἡ ἄρνησις των γενοκτονιών της Τουρκιας?