.....…άντε, το παρακουράσατε. «Aντάρτες» του ΣΥΡΙΖΑ:Ίδιοι και χειρότεροι ,βολεψάκηδες και πολιτικοί απατεώνες.«Μπολσεβίκοι» και «μενσεβίκοι» . Οι «οικογενειακές σας διαφορές» δεν ενδιαφέρουν τον λαό.

109 πολιτικά νήπια, που δεν είχαν καταλάβει το προφανές, ότι δηλαδή ο Τσίπρας στο δημοψήφισμα ήθελε διακαώς το «ΝΑΙ», προκειμένου να υπογράψει μνημόνιο χωρίς πολιτικό κόστος.

Τελικώς το μνημόνιο υπεγράφη και το θέμα έφτασε στα εσωτερικά όργανα του Σύριζα, όπου και αποφασίστηκε εν τέλει (και μετά την πρόταση για άλλο ένα δημοψήφισμα) η διενέργεια ενός έκτακτου Συνεδρίου το Σεπτέμβριο (όταν θα έχουν όλα υπογραφεί), ώστε ο Σύριζα να αποφασίσει αν δέχεται την συμφωνία ή όχι. 

Φυσικά, η όποια απόφαση ουδεμία σημασία θα έχει, αφού θα έχει κλείσει και η αξιολόγηση και η συμφωνία, όμως υπάρχει και άλλο ένα γεγονός που καταδεικνύει την υφή της εσωκομματικής «αντιπολίτευσης», που μόνο χρήση της έχει την δημιουργία αναχωμάτων έναντι των εθνικολαϊκών δυνάμεων.

Προ της χθεσινής συνεδρίασης της ΚΕ του Σύριζα υπήρχαν 109 μέλη της που θεωρητικά διαφωνούσαν με το Μνημόνιο. 109 από τους 210, δηλαδή περισσότεροι από τους μισούς. Χθες παραιτήθηκε η συνιστώσα ΚΟΕ και συνολικά 17 μέλη της ΚΕ του Σύριζα. 

Πλέον, δεδομένου ότι δεν έχει αλλάξει ουδείς τις απόψεις του, με το μνημόνιο διαφωνούν 92 από τα 193 μέλη της ΚΕ, δηλαδή λιγότεροι από τους μισούς.

Κοινώς, με την παραίτηση των 17, ανατράπηκε ο συσχετισμός δυνάμεων στην ΚΕ του Σύριζα και επικρατούν οι μνημονιακοί έναντι των… αντιμνημονιακών. 

Επειδή οι συριζαίοι νομίζουν ότι ο κόσμος τρώει κουτόχορτο, η παραίτηση των 17 και η τελική απόφαση για συνέδριο και όχι για… δημοψήφισμα, είναι αρρήκτως συνδεδεμένα ως γεγονότα. 

Πλέον εφόσον οι συσχετισμοί ευνοούν την επικύρωση του μνημονίου δεν υπάρχει ανάγκη για «ερώτηση στη βάση», αλλά για μία κλειστή διαδικασία που θα επικυρώσει το μνημόνιο και θα αναγκάσει την «αντιπολίτευση» να συνταχθεί με το μνημόνιο, δήθεν αναγκαστικά.

......άντε, το παρακουράσατε

- Αποχωρήστε από τις διαπραγματεύσεις

- Πείτε στον λαό την αλήθεια, οτι δηλαδή οι αχυράνθρωποι των διεθνών τραπεζιτών-δανειστών στην Ε.Ε., ΕΚΤ και ΔΝΤ δεν θέλουν συμφωνία αλλά ολική καταστροφή και οικονομική κατοχή της Ελλάδας

- Παραιτηθείτε από την κυβέρνηση και προκυρήξτε εκλογές.

…άντε, γιατί το παρακουράσατε

Δεν έχετε λαϊκή εντολή για έξοδο από το ευρώ, και έχετε δηλαδή λαϊκή εντολή για τέτοια συμφωνία-μνημόνιο;

«ΤΣΙΠΡΙΣΤΑΣ»
 ΚΑΙ «ΛΑΦΑΖΑΝΙΣΤΑΣ», 

ΟΠΩΣ… ΜΑΚΡΥΚΩΣΤΑΙΟΙ 

ΚΑΙ ΚΟΝΤΟΓΙΩΡΓΗΔΕΣ

«Μπολσεβίκοι» και «μενσεβίκοι» στον ΣΥΡΙΖΑ

Να, λοιπόν, που η ιστορία επαναλαμβάνεται ως φάρσα (όπως απεφάνθη ο Μαρδοχαίος), στο παρδαλό συνονθύλευμα του ΣΥΡΙΖΑ! Που διαθέτει πλέον και επισήμως τους «μπολσεβίκους» και τους «μενσεβίκους» του! Αλλά, ας γυρίσουμε πίσω το ρολόι της ιστορίας, να δούμε τι μέρος του λόγου ήταν οι μπολσεβίκοι και οι μενσεβίκοι. Την 17 Ιουλίου (τι σύμπτωση με την ελληνική περίπτωση!) του 1903, ξεκίνησαν στις Βρυξέλες (και συνεχίστηκαν στο… Λονδίνο, λόγω προβλημάτων με τις βελγικές αρχές) οι εργασίες του 2ου συνεδρίου του Ρωσσικού Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος, όπως λεγόταν τότε το κόμμα του Λένιν. Στο συνέδριο αυτό, έγινε η πρώτη διάσπαση, η οποία ωστόσο δεν ήταν οριστική, καθώς τα επόμενα χρόνια, τη μία ξαναενώνονταν και την άλλη ξαναχώριζαν τα τσανάκια τους…

Οι «οικογενειακές διαφορές» των αριστερών

Τις δύο αντιμαχόμενες πλευρές, των «σκληρών» και των «ηπίων», εκπροσώπησαν οι Λένιν και Μαρτώφ αντιστοίχως. Οι οπαδοί του Λένιν πήραν την ονομασία «μπολσεβίκοι» (πλειοψηφικοί, από την ρωσσική λέξη «μπολσίνστβο» που σημαίνει «πλειοψηφία») και του Μαρτώφ «μενσεβίκοι» (μειοψηφικοί, από την λέξη «μονσίνστβο» που σημαίνει «μειοψηφία»). Η διάσπαση δεν έγινε για ιδεολογικούς λόγους, αλλά λόγω διαφωνιών σε ζητήματα τακτικής και στα οργανωτικά (ο Λένιν υποστήριζε ότι είναι εφικτή η απευθείας μετάβαση από τον τσαρισμό στον κομμουνισμό, ενώ ο Μαρτώφ ότι έπρεπε να προηγηθεί του κομμουνισμού μια «δημοκρατία» αστικού τύπου, κ.τ.λ.). Σωστά, λοιπόν, θεωρεί ο Τρότσκι (που έπαιξε το ρόλο του επιτηδείου ουδετέρου και λίγο πριν το 1917 πήγε με το μέρος των μπολσεβίκων) την διάσπαση, μια απλή «οικογενειακή διαφορά».

«Τσιπρίστας», «Λαφαζανίστας», όπως Μακρυκωσταίοι και Κοντογιώργηδες!

Στην περίπτωσή μας, αν και με τους όρους της πλειοψηφίας και της μειοψηφίας, η κυρίαρχη ομάδα Τσίπρα είναι οι «μπολσεβίκοι» («πλειοψηφικοί») και οι «Λαφαζανίστας» (κατά τα λατινοαμερικάνικα «Σαντινίστας», «Ζαπατίστας», κ.λπ.) οι «μενσεβίκοι» («μειοψηφικοί»), με πολιτικούς όρους «μπολσεβίκοι» (υπό την έννοια των «σκληρών») το παίζουν οι «Λαφαζανίστας» και «μενσεβίκοι» (υπό την έννοια των «μετριοπαθών») είναι οι… «Τσιπρίστας». Βέβαια, στην πραγματικότητα, οι δύο ομάδες του τσίρκου του ΣΥΡΙΖΑ θυμίζουν περισσότερο τους αξέχαστους κωμικούς μας, Χατζηχρήστο και Ηλιόπουλο, στους «Μακρυκωσταίους και Κοντογιώργηδες».

Φοβάται ο Γιάννης το θεριό…

Όπως, λοιπόν, στο έργο ο «Στέλιος Κοντογιώργης» (Ηλιόπουλος) φοβόταν τον «Θωμά Μακρυκώστα» (Χατζηχρήστο) και αντιστρόφως, έτσι και οι Τσιπρίστας φοβούνται τους Λαφαζανίστας και αντιστρόφως. Φοβάται ο Τσίπρας τους Λαφαζανίστας, διότι αν τους διώξει με τις κλωτσιές και προχωρήσει σε εκλογές, δε θα έχουν άλλη επιλογή παρά να φτιάσουν ένα νέο αριστερό κόμμα, «άσπιλο κι αμόλυντο» από μνημονιακές καταστάσεις. Όχι πως θα πάρουν τίποτα μεγάλα ποσοστά (μ’ ένα τεσσαράκι θα είναι πολύ ευχαριστημένοι), αλλά αρκεί κι αυτό το 4% για να στερήσει από τον ΣΥΡΙΖΑ τη μεγάλη πλειοψηφία που κέρδισε στις εκλογές του Ιανουαρίου. Όμως, φοβούνται και οι Λαφαζανίστας τον Τσίπρα, καθότι κατ’ αρχάς θα χρεωθούν πολιτικά –και θα πληρώσουν γι’ αυτό!- την ανατροπή της «πρώτης φοράς αριστερά» και κατά δεύτερον, από 30 τόσοι που είναι σήμερα στη βουλή, είναι ζήτημα αν θα διασωθεί εκλογικά το ένα τρίτο από δαύτους. Κατά τρίτον, είναι δύσκολο να μακροημερεύσει ένα κόμμα στο χώρο μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ και με δεδομένο ότι το ΚΚΕ δεν συνεργάζεται ποτέ με… όμορους χώρους, οι Λαφαζανίστας θα περιθωριοποιηθούν στη συνέχεια και στο τέλος θα σβήσουν άδοξα!

Το «ιστορικό προτσές» και τα… εναλλακτικά μπαράκια των Εξαρχείων

Και δεν είναι μόνο οι βουλευτές, αλλά και τα στελέχη της διαβόητης «Αριστερής Πλατφόρμας». Είναι κοινό μυστικό, πως εκτός από το 99% των βουλευτών της «Πλατφόρμας» και το 99% των στελεχών της, δεν έχουν δουλέψει ούτε μια ώρα στη ζωή τους! Κι όχι μόνον δεν έχουν δουλέψει πουθενά, αλλά δεν ξέρουν να κάνουν και καμία δουλειά. Κι αν κάποια στιγμή υποχρεωθούν –σε… εσχάτη ανάγκη- να κάνουν καμιά δουλειά («μισθωτή εργασία», στην κομματική γλώσσα), θα έχουμε σκηνές απείρου κάλους, απευθείας βγαλμένες από το «Πολυτεχνίτης κι ερημοσπίτης» του Βέγγου! Αφήστε δε που είναι και κλασσικοί τεμπέληδες, ικανοί μόνο για… βαθυστόχαστες φιλοσοφικές αναλύσεις, για «την αναγκαιότητα του σοσιαλισμού» και την κατανόηση του «ιστορικού προτσές». Βλέπετε, όλη τους τη ζωή ήταν κομματικά στελέχη, δηλαδή «επαγγελματίες κομμουνιστές». Τι θα απογίνουν, λοιπόν, όλοι αυτοί οι επί χρήμασι «κοινωνικοί αγωνιστές» της μάσας, της ξάπλας και της ρέφας, αν χαθεί η μαρμίτα της εξουσίας και το μεγάλο κόμμα που έχει τη δυνατότητα να τους έχει στα pay rolls του, για να κάνουν υψηλή πολιτική από τα… εναλλακτικά μπαράκια των Εξαρχείων; Είναι κι αυτό ένα μείζων θέμα, που δεν πρέπει να το θεωρούμε λεπτομέρεια!

Στα εργοστάσια οι Λαφαζανίστας, για να αποκτήσουν «προλεταριακή συνείδηση»!

Από την άλλη μεριά, είθισται στα κόμματα της αριστεράς –και ειδικά της… κυβερνώσας- να γίνεται «πογκρόμ» κατά των καιρούς αντιφρονούντων, στο όνομα της διατήρησης της… λαϊκής εξουσίας. Σε κάποιες δε περιπτώσεις, αυτά τα «πογκρόμ» είναι και κυριολεκτικά, όπως την σταλινική περίοδο… Βέβαια, το Αλεκάκι δεν είναι Στάλιν, για να στείλει στα… γκουλάγκ τους  Λαφαζανίστας, ούτε υπάρχουν εργοστάσια στην Ελλάδα, να τους στείλει ως ανειδίκευτους εργάτες, για να αποκτήσουν «προλεταριακή συνείδηση», αλλά μπορεί –υπό προϋποθέσεις- να γίνει… Φλωράκης. Μην ξεχνάμε, πως σε ανάλογη θέση βρέθηκε και ο καπετάν-Γιώτης ο… κονσερβοκούτης, το 1989, όταν έκανε τη συγκυβέρνηση με τον Μητσοτάκη. Στην αρχή «καθάρισε» την λεγόμενη «αριστερή πτέρυγα» του ΚΚΕ (Κ. Κάππο, κ.λπ.) και όσους κνίτες αντιδρούσαν (την «ομάδα Γράψα», που εν συνεχεία έστησε το περιθωριακό «Νέο Αριστερό Ρεύμα» –ΝΑΡ- και… χάθηκε κάπου στη βαθιά θάλασσα της ακροαριστεράς – σήμερα, ότι έχει απομείνει από δαύτους, είναι συνιστώσα της ΑΝΤΑΡCIA). Κατόπιν, το… δρεπάνι του Χαρίλαου πήρε και τη «δεξιά» πτέρυγα του ΚΚΕ, οι οποίοι –κατά διαβολική σύμπτωση!- είναι οι σημερινοί Λαφαζανίστας (συν ο “ευχαριστούμε τους Αμερικάνους”, φρούραρχος Δραγασάκης). Θα γίνει ο Τσιπράκος… Χαρίλαος; Το έκτακτο συνέδριο του Σεπτεμβρίου θα δείξει! Αν γίνει…

Ο… λυγερόκορμος Κολοβόγιαν(ν)ης και η που-του-βου  

Υπάρχουν βέβαια κι άλλοι «διαφωνούντες». Όπως ο Μπαρουφάκης και η… που-του-βου (πρόεδρος της βουλής). Ασήμαντοι εσωκομματικοί αντίπαλοι, καθώς δεν διαθέτουν δικιά τους… «Πλατφόρμα». Ο πρώτος ακολουθείται μόνο από τον… ίσκιο του, η δεύτερη μόνο από την Ραχήλ Μακρή. Μόνοι τους δε φεύγουν (να πάνε που;), οπότε μάλλον θα τους βαστήξει ο Τσίπρας, ως… ζωντανά δείγματα εσωκομματικής δημοκρατίας. Να ψηφίζει ο… λυγερόκορμος κολοβόγιαν(ν)ης, στη μία ψηφοφορία «όχι» και στην άλλη «ναι» -υπό τον αλαλαγμό «ουάου» του «Μπουμπούκου»-, να  ωρύεται τη μία ώρα η πορφυρογέννητη που-του-βου (που σε καμία περίπτωση δε διανοείται να μείνει σκέτο «βου», δηλαδή βουλευτίνα) για «εκτροπές», «πραξικοπήματα», «απεχθές χρέος», κ.τ.λ. και την άλλη ώρα να αγκαλιάζει στοργικά τον… αρχιπραξικοπηματία, που πληρώνει ντάγκα-ντάγκα τα «απεχθές» χρέος, σα να μην τρέχει τίποτα!

Αντίοχος

…άντε, γιατί το παρακουράσατε

Δουλεύει ακόμη και τους "συντρόφους" του ο Τσίπρας... Ζήτησε εσωκομματικό δημοψήφισμα! ΠΡΟΣΟΧΗ Συριζαίοι! Το ΝΑΙ σημαίνει ΟΧΙ και το ΟΧΙ - ΝΑΙ.

Έχει αρχίσει και κουράζει αυτό το παιδί με τα δημοψηφίσματα. Βρέθηκε μία φορά με την πλάτη στον τοίχο και πέταξε το «μπαλάκι» στον Λαό, ελπίζοντας ότι αυτός θα πει «ΝΑΙ» στην πρόταση Γιούνκερ, ώστε να μην εισπράξει το πολιτικό κόστος η ιερά αγελάδα της αριστεράς. 

Βρέθηκε τώρα και σε δεινή κατάσταση, αφού δεν μπορούν να συνεχίσουν μαζί «Λαφαζανίστας» και «Τσιπρικοί», μετά από την έντονη «δήθεν» κόντρα τους με φόντο το Μνημόνιο, η οποία είχε ως σκοπό να μην τους φτύνει ο κόσμος για την υπογραφή του τρίτου μνημονίου.

Και τι κάνουν για να....

ξεφύγουν από το αδιέξοδο; Μα, φυσικά, ένα δημοψήφισμα, εντός του Σύριζα, ώστε να λάβουν την απόφαση «τα μέλη του Σύριζα» και όχι οι ίδιοι οι πολιτικάντηδες. Η ελπίδα, φυσικά, τόσο των «Λαφαζανίστας», όσο και των «Τσιπρικών», είναι οι συριζαίοι της βάσης να ψηφίσουν με χέρια και με πόδια «ΝΑΙ» στο Μνημόνιο, έτσι ώστε η «κυβέρνηση της αριστεράς» να ανοίξει τα πανιά της για νέα μνημόνια, «ενωμένη, δυνατή», σαν το παλιό «καλό» ΠΑΣΟΚ.

Μάλιστα, επειδή πλέον δεν έχουν να κάνουν με τον απλό Λαό, αλλά με «τα μέλη», μπορούν να βγαίνουν ανοιχτά και να προβάλλουν το «ΝΑΙ» ως απάντηση στο εσωτερικό δημοψήφισμα, ώστε να μην γίνει πάλι κανένα «ατύχημα». Αλλά δεν αγχώνονται… Νέο σύνθημα Σύριζα: 

«Το νέο αριστερό Μνημόνιο είναι εφικτό, 

μέχρι τις 18»

Αν εν τέλει το αποτέλεσμα δεν είναι αυτό που θέλουν, μπορούν πάντα να μετατρέψουν το «ΟΧΙ» σε «ΝΑΙ» και να συνεχίσουν το μνημονιακό ταξίδι τους. Έχουν και εμπειρία…

Πολιτικοί απατεώνες – Τσίπρας: Δεν είπα ποτέ ότι θα καταργήσω το Μνημόνιο!Σκλαβιά μέχρι το 2073 (!) προβλέπει το τρίτο Μνημόνιο

Προεκλογικά η «κόκκινη σημαία» των συριζαίων ήταν η κατάργηση (ή σκίσιμο) του μνημονίου, με ένα νόμο και ένα άρθρο. Οι μήνες παρήλθαν και πλέον ο Σύριζα έχει υπογράψει το πιο επώδυνο μνημόνιο, προδίδοντας το υπερήφανο «ΟΧΙ» του Ελληνικού Λαού.

Και τι λέει για όλα αυτά ο Τσίπρας: «Η εντολή που πήραμε από τον ελληνικό λαό ήταν να σταματήσει ο λαός να ματώνει, εντολή σκληρής διαπραγμάτευσης, δεν είπαμε προεκλογικά ότι θα καταργήσουμε τα μνημόνια με ένα νόμο, γιατί ήταν συγκεκριμένες οι συνθήκες, είπαμε ότι θα δώσουμε μάχη για να φύγουμε από αυτό ασφυκτικό πλαίσιο, δεν υποσχεθήκαμε στον ελληνικό λαό περίπατο στο δάσος και ότι όλα θα γίνουν σε μια μέρα.»

Αληθεύει, όμως αυτό; Ας θυμηθούμε εν τάχει:

Τι συνέβη; Για άλλη μία φορά ο Τσίπρας πιάστηκε να ψεύδεται και μάλιστα με τον πιο αναιδή τρόπο. Έλεγε συνειδητά ψεύδη προεκλογικά στον Ελληνικό Λαό και τώρα ψεύδεται και πάλι για να δικαιολογήσει την προδιαγεγραμμένη και προαποφασισμένη μνημονιακή κωλοτούμπα, που οδηγεί στην μνημονιακή «λαιμητόμο» έναν ολόκληρο Λαό.

Σκλαβιά μέχρι το 2073 (!) προβλέπει 

το τρίτο Μνημόνιο

Η όποια επίτευξη της συμφωνίας με τους δανειστές μέσα στον Αύγουστο, το μόνο το οποίο θα καταφέρει να επικυρώσει θα είναι η Ελλάδα να βρει μπροστά της ένα τεράστιο και απροσπέλαστο τείχος χρέους, με σχεδόν μηδαμινές πιθανότητες αποπληρωμής. Από τη στιγμή μάλιστα, που δεν υπάρχει κανένα ουσιαστικό ζήτημα αναδιάρθρωσης του χρέους και οι δανειστές έχουν ακόμη περισσότερες απαιτήσεις από τα ήδη επιβαλλόμενα οικονομικά μέτρα δεν τίθεται κανένα θέμα διάσωσης της Ελλάδας.

Αυτά, μέσες άκρες, υποστήριξε η οικονομική επιθεώρηση Business Insider, δημοσιεύοντας μάλιστα και πίνακες από τους οποίους προκύπτει ένα ακόμη ενδιαφέρον όσο και τρομακτικό- στοιχείο, το γεγονός, δηλαδή, ότι....

οι δυσβάσταχτες υποχρεώσεις της Ελλάδας προς τους πιστωτές της, μετά την ολοκλήρωση και του τρίτου πακέτου στήριξης, θα φτάσουν, ούτε λίγο ούτε πολύ, μέχρι το 2073!

Κάτι περισσότερο, δηλαδή, από δύο γενιές Ελλήνων θα είναι υποχρεωμένες να δουλεύουν ως σκλάβοι προκειμένου να αποσβεστεί το χρέος προς τους διεθνείς τοκογλύφους. Για να μην πούμε ότι όπως είναι τα πράγματα, πιο πιθανό είναι οι οσφυοκάμπτες του «συνταγματικού τόξου» να υπογράψουν στη συνέχεια ένα ακόμα Μνημόνιο, το οποίο θα διαιωνίσει τη σκλαβιά και μετά το 2100…

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ

Το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής προαναγγέλλει:

 Έρχονται καινούργια επώδυνα μέτρα!

Σε όλους τους τόνους οι συριζαίοι του Μεγάρου Μαξίμου διατρανώνουν σαν νέοι Σαμαροβενιζέλοι, έμπειροι μνημονιακοί, ότι «δεν πρόκειται να έρθουν νέα μέτρα» και ότι αυτά που ψηφίστηκαν ήταν τα «τελευταία. Βεβαίως όλες αυτές οι πομπώδεις διαβεβαιώσεις προς το πόπολο γίνονται με ένα αστερίσκο, σαν τα μικρά γράμματα στα συμβόλαια – παγίδες. «Δεν θα έρθουν νέα μέτρα», ΑΝ «πιάσουμε τους στόχους».

Αυτό που λέει, λοιπόν, το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής, αποτιμώντας τους πρώτους έξι μήνες της «πρώτης φοράς Αριστεράς» διακυβέρνησης του τόπου είναι ότι ο κύριος στόχος της ενδιάμεσης συμφωνίας της 20^ης Φεβρουαρίου και «μεγάλη επιτυχία» της «διαπραγμάτευσης» Τσίπρα για μειωμένο πρωτογενές πλεόνασμα το 2015, δεν πρόκειται να επιτευχθεί.

Συγκεκριμένα αναφέρεται ότι αντί για 1% πρωτογενές πλεόνασμα που απαιτεί η συμφωνία, η Ελλάδα θα έχει, με το ζόρι και υπό προϋποθέσεις, 1% πρωτογενές έλλειμμα. Κοινώς, αμέσως μετά την 5^η σαμαρική αξιολόγηση, που θα κλείσει επί Τσίπρα, οι «θεσμοί», «δανειστές» ή στην καθομιλουμένη ΤΡΟΙΚΑ θα απαιτήσει μία άμεση προσαρμογή της τάξεως του 2% του ΑΕΠ, το λιγότερο. 

Κοινώς μιλάμε για μέτρα ύψους 3,5 δισ. ευρώ τουλάχιστον πριν καν ακόμα αρχίσουν οι διαπραγματεύσεις για τα περαιτέρω του τρίτου μνημονίου.

Η “Αριστερή Πλατφόρμα” ως «ανάχωμα» απέναντι στη Χρυσή Αυγή

Η αρχηγική εμφάνιση του Λαφαζάνη στην εκδήλωση της Αριστερής Πλατφόρμας στο γήπεδο του Πανελληνίου δείχνει ότι αυτός και η παρέα του προετοιμάζουν το έδαφος για την δημιουργία ενός πολιτικού και εκλογικού αναχώματος απέναντι στις Γνήσιες Εθνικολαϊκές Δυνάμεις της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ. 

Ένα (ακόμη) συστημικό κόμμα, το οποίο θα βρίσκεται στα αριστερά του καθεστωτικού πολιτικού φάσματος και θα προσπαθήσει να επιβιώσει εκλογικά μαζεύοντας την οργή και την απογοήτευση του κόσμου από την μνημονιακή κωλοτούμπα του Τσίπρα και της υπόλοιπης ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο Λαφαζάνης και η παρέα του επί αρκετά χρόνια υπηρέτησαν πιστά τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά σήμερα διαπιστώνουν ότι δεν έχουν άλλη επιλογή, αν θέλουν να διασώσουν το πολιτικό τους τομάρι. Το δικό τους πολιτικό στίγμα βρίσκεται έξω από το πλαίσιο της νέας μνημονιακής συμφωνίας, η οποία έτσι κι αλλιώς δεν θα εξασφάλιζε κυβερνητική μακροημέρευση και σ΄έναν ενωμένο ΣΥΡΙΖΑ. Θα πρέπει να έχουμε υπ ΄όψιν μας ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν υπήρξε ποτέ ένα ενιαίο κόμμα με συγκεκριμένη ιδεολογία, ξεκάθαρη πολιτική γραμμή και σχεδιασμένη στρατηγική. Αποτέλεσε μια ευκαιριακή μάζωξη διαφόρων ετερόκλητων αριστερών ρευμάτων, η οποία άρχισε να συγκροτείται πολιτικά (και όχι προγραμματικά) όταν έγινε ορατή η προοπτική της εξουσίας.

Και όταν φάνηκε καθαρά ότι η αναρρίχηση στην εξουσία αποτελεί πλέον έναν άμεσο εφικτά στόχο τότε πήγαν στην άκρη οι αφηγηματικές φλυαρίες των διαφόρων συνιστωσών, με το «πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης» να αποτελεί την γραμμή πλέον του ΣΥΡΙΖΑ. Ήταν το επιστέγασμα της «βίαιης ωρίμανσης» του ΣΥΡΙΖΑ, όπως είχε χαρακτηρίσει την σχετική διαδικασία ο Δραγασάκης. 

Όλο αυτό το διάστημα οι «επαναστάτες» της Αριστερής Πλατφόρμας το μόνο για το οποίο ενδιαφερόταν ήταν να μετράνε την εσωκομματική τους δύναμη και να την συγκροτούν σε διακριτή φράξια.

Καθ΄όλη την διάρκεια της «σκληρής διαπραγμάτευσης», οι υπουργοί και τα στελέχη της Αριστερής Πλατφόρμας δεν διαφοροποιήθηκαν επί της ουσίας σε τίποτα από την κυβερνητική πολιτική. Όσο η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ διολίσθαινε προς την τελική μνημονιακή συμφωνία, οι υπουργοί και τα στελέχη της Αριστερής Πλατφόρμας περιορίζονταν απλώς να επαναλαμβάνουν ότι «δεν πρόκειται να υπογραφεί Μνημόνιο», διευκολύνοντας αφάνταστα τον Τσίπρα να καλλιεργεί το αδιέξοδο και την «αναγκαστική λύση» στην συνείδηση του Ελληνικού Λαού. Αν και γνώριζαν πολύ καλά (εκ των έσω) τι πραγματικά ερχόταν, αυτοί το μόνο το οποίο έκαναν ήταν να εφησυχάζουν τους Έλληνες και να μοιράζουν κοινωνικά ηρεμιστικά. Μετά το δημοψήφισμα,με την μεσοβέζικη στάση της 

«Στηρίζουμε την κυβέρνηση, καταψηφίζουμε το Μνημόνιο», η Αριστερή Πλατφόρμα βοηθούσε με τον δικό της τρόπο να περάσει το τρίτο Μνημόνιο, καταγράφοντας την όποια διαφωνία τους σε επίπεδο Βουλής και μόνο.

Τώρα, «σκληραίνουν» την στάση τους προσπαθώντας «να καλουπώσουν» τις βάσεις για την δημιουργία του δικού τους πολιτικού μαγαζιού, το οποίο θα κινείται θεωρητικά αριστερότερα του ΣΥΡΙΖΑ και θα παρουσιάζεται άτυπα ως «το κόμμα της δραχμής». 

Στην πραγματικότητα, αυτό το οποίο συμβαίνει, είναι μια εσωτερική ανταγωνιστική φραξιονιστική αναμέτρηση, με τους «ηττημένους» να ετοιμάζονται να αποχωρήσουν από την κομματική μήτρα για να σώσουν το πολιτικό τους σαρκίο και τα στενά συντηρητικά συμφέροντά τους, στήνοντας ένα νέο «αντιμνημονιακό» ανάχωμα στην συνεχιζόμενη διαρροή ψηφοφόρων προς την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ. 

Γι αυτό και το συγκεκριμένο ανάχωμα θα πρέπει να αποκαλυφθεί πλήρως, ως προς τους πραγματικούς σκοπούς και επιδιώξεις του.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ

Αποπροσανατολισμός με σήριαλ Βαρουφάκη την ώρα που η τρόικα καταλαμβάνει υπουργεία και δημόσιους οργανισμούς.VIDEO.ΤΟ ΝΕΟ ΚΟΛΠΟ ΤΗΣ ΔΙΑΣΠΑΣΗΣ.

Με μία δήλωση του εκπροσώπου Τύπου της στην κρατική τηλεόραση, η Χρυσή Αυγή απάντησε στο γελοίο σήριαλ Βαρουφάκη, που εδώ και ημέρες προβάλλουν τα ΜΜΕ, με σκοπό τον αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης, την ώρα που η τρόικα έχει καταλάβει κρατικούς οργανισμούς και εφαρμόζει το επαχθέστερο μνημόνιο.

Ακολουθεί η πλήρης δήλωση του Ηλία Κασιδιάρη:

"Η τρόικα έχει εισβάλει σε υπουργεία και δημόσιους οργανισμούς, η χώρα έχει δεθεί με τα επαχθέστερα δεσμά του Μνημονίου και ο Τσίπρας έχει αποδειχθεί ο μεγαλύτερος ψεύτης και πολιτικός απατεώνας, γι' αυτό και τα κανάλια διαρκώς προβάλλουν το γελοίο "σήριαλ Βαρουφάκη" για να αποπροσανατολίσουν την κοινή γνώμη από την άνευ όρων παράδοση της κυβέρνησης του Σύριζα στους διεθνείς τοκογλύφους".

Τακτικές παλιού Πασόκ 

από Λαφαζάνη - Τσίπρα:

Έκκληση στους Έλληνες του “ΟΧΙ” να ενταχθούν στο κόμμα του Μνημονίου

Την ίδια ώρα που ο Τσίπρας ενώπιον της πολιτικής γραμματείας του Σύριζα έκανε έκκληση για ενότητα στον μνημονιακό Σύριζα, ο νέος «Λένιν» Παναγιώτης Λαφαζάνης επιβεβαίωνε αυτή την έκκληση μέσω συγκεντρώσεως στο γήπεδο του Πανελληνίου.

Πέρα από τις γραφικές αναφορές στον Λένιν και την προτροπή του προς τους νέους και τις νέες που ψήφισαν «ΟΧΙ» στο δημοψήφισμα να συμπαραταχθούν μαζί του, ο Λαφαζάνης τόνισε ότι όλα αυτά θα γίνουν εντός του Σύριζα.

Συγκεκριμένα είπε: «Το μήνυμα που εκπέμπουμε είναι ισχυρό μήνυμα ενότητας μέσα από την διαφορετικότητά μας, η ανάγκη να επανακάμψει ο ΣΥΡΙΖΑ γρήγορα στις προγραμματικές αντιμνημονιακές ρίζες του, να διακόψει τις διαπραγματεύσεις με την "τερατρόικα" για ένα νέο μνημόνιο. Εμείς είμαστε η μεγάλη πλειοψηφία του ΣΥΡΙΖΑ!».

Για να το πούμε με απλά λόγια ο Λαφαζάνης κάλεσε τους νέους του «ΟΧΙ» να ενταχθούν στο κόμμα του «ΝΑΙ». Νομίζει το αριστερό χέρι του Τσίπρα ότι μπορεί να πείσει τους νέους και τις νέες να στηρίξουν το μνημόνιο και την ίδια τους την καταστροφή.

Όλα αυτά μπορεί να φαντάζουν παράδοξα και οξύμωρα, όμως τίποτε δεν είναι παράδοξο στο Ελλαδιστάν. Η τακτική αυτή είχε εγκαινιαστεί στα πρώτα χρόνια της Μεταπολίτευσης από το ΠΑΣΟΚ, όταν ο ίδιος ο Ανδρέας Παπανδρέου από τη μία κήρυττε «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο» και από την άλλη υπέγραφε σύμφωνα περαιτέρω πρόσδεσης της χώρας στον ευρωατλαντικό οργανισμό.

Και όλα αυτά τα παράδοξα και τα οξύμωρα θα είχαν, μάλιστα, και αποτέλεσμα, αν δεν έλειπε ένα πολύ σημαντικό συστατικό. Αυτό, φυσικά, είναι το «Τσοβόλα δώστα όλα», που θα επιτύγχανε την συγκόλληση μεταξύ του Λένιν, του Τσε και των Μνημονίων. Η έλλειψη αυτού του συστατικού σημαίνει την προδιαγεγραμμένη αποτυχία του σχεδίου των πολιτικών απατεώνων και των λιγουριών της εξουσίας να κοροϊδέψουν τον Ελληνικό Λαό και να υφαρπάξουν την ψήφο του.

Ασφαλής πρόβλεψη: Όταν και αν προκηρυχτούν οι εκλογές, οι «Λαφαζανίστας» θα γυρνάνε τα χωριά και θα λένε στον κόσμο να ψηφίσει Σύριζα, αλλά να προτιμήσει αυτούς για να τον «αλλάξουν». Και κάποιο καιρό μετά θα ψηφιστεί άλλος ένας εφαρμοστικός νόμος του τρίτου μνημονίου.

X.A