ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑ

ΤΟ ΑΙΜΟΣ BLOG ΣΑΣ ΕΥΧΕΤΑΙ ΕΤΟΣ 2022, ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ Ο ΣΗΜΕΡΙΝΟΣ ΕΧΘΡΟΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΡΑΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ



Το πρώτο βήμα για να εξοντώσεις ένα έθνος, είναι να διαγράψεις τη μνήμη του.Να καταστρέψεις τα βιβλία του, την κουλτούρα του, την ιστορία του.Μετά να βάλεις κάποιον να γράψει νέα βιβλία, να κατασκευάσει μια νέα παιδεία, να επινοήσει μια νέα ιστορία ...Δεν θα χρειαστεί πολύς καιρός για να αρχίσει αυτό το έθνος να ξεχνά ποιο είναι και ποιο ήταν.Ο υπόλοιπος κόσμος γύρω του θα το ξεχάσει ακόμα πιο γρήγορα».Δεν είναι κακό να μην αισθάνεται κανείς Έλληνας, όπως και να πιστεύει άκριτα, όπου αυτός θέλει, τόσα δισεκατομμύρια άνθρωποι άλλωστε το κάνουν αυτό, κακό είναι να διαστρεβλώνει την αλήθεια με ανύπαρκτες γνώσεις και ψεύδη! ”Το πολιτικό σύστημα θριαμβεύει επειδή είναι μια ενωμένη μειοψηφία που ενεργεί εναντίον μιας διαιρεμένης πλειοψηφίας.”

Τα κόμματα αντανακλούν κοινωνικές πραγματικότητες και ιδεολογικές αφετηρίες. Και μονάχα όταν η ίδια η κοινωνία τα απορρίψει, περνούν στην Ιστορία.

Κυριακή 1 Σεπτεμβρίου 2013

Η ΧΡΗΣΗ ΧΗΜΙΚΩΝ ΣΤΟΝ ΟΚΤΑΕΤΗ ΠΟΛΕΜΟ ΙΡΑΚ-ΙΡΑΝ (1980-1988 ) ΜΕ ΤΙΣ ΕΥΛΟΓΙΕΣ ΤΩΝ ΗΠΑ.


Τότε οι ΗΠΑ έδιναν τις «ευλογίες» τους στον Σαντάμ για την χρήση χημικών κατά του Ιράν


Ενώ η Ουάσιγκτον προβληματίζεται για το αν θα χτυπήσει την Δαμασκό εξαιτίας της άγνωστης χρήσης χημικών στη Συρία, αποχαρακτηρισμένα έγγραφα της CIA αποκαλύπτουν ότι πριν από 25 χρόνια οι ΗΠΑ στην πραγματικότητα επέτρεψαν στον αδίστακτο Σαντάμ Χουσεΐν να χρησιμοποιήσει αέρια χημικού πολέμου στον πόλεμο με το Ιράν.


Τα πρόσφατα αποχαρακτηρισμένα έγγραφα στα Εθνικά Αρχεία στο College Park, του Maryland, δείχνουν ότι............ οι ΗΠΑ παρακολουθούσαν στενά τη χρήση χημικών όπλων από το καθεστώς του Σαντάμ Χουσεΐν, τόσο ενάντια στον εχθρό στο πόλεμο Ιράν-Ιράκ (1980-1988)-ανατροπή του Σάχη Ρεζά Παχλεβί από την Ισλαμική Επανάσταση του 1979-όσο και κατά Κούρδων του Ιράκ, όπως αποκαλύπτει το περιοδικό Foreign Policy, το οποίο παραθέτει και τα αντίστοιχα ντοκουμέντα.

Πρόκειται για εκθέσεις που έχουν μείνει μυστικές ως σήμερα και οι οποίες αποδεικνύουν ότι από το 1983 οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες ήξεραν ότι ο τότε σύμμαχός τους Σαντάμ -βρισκόταν σε πόλεμο με το Ιράν από το 1980 ως το 1988- διατηρούσε αποθήκη με χημικά όπλα και ειδικά από αέρια μουστάρδας και αέρια σαρίν.


Ιρανοί στρατιώτες με στολές χημικού πολέμου κατά τον πόλεμο με το Ιράκ

Την είδηση αυτή επιβεβαιώνει στο περιοδικό ο απόστρατος Ρικ Φρανκόνα, ειδικός στα θέματα Μέσης Ανατολής για τη CIA.

«Όσο συνεχίζονται και πυκνώνουν οι ιρακινές επιθέσεις αυξάνουν οι πιθανότητες οι ιρανικές δυνάμεις να βάλουν στο χέρι μία οβίδα με ιρακινά διακριτικά που να περιέχει αέρια μουστάρδας», τονιζόταν σε ένα από τα έγγραφα της αμερικανικής αντικατασκοπίας, με ημερομηνία Νοέμβριο του 1983.

Στα τέλη του 1987, χάρη σε έναν κατασκοπευτικό τους δορυφόρο, οι ΗΠΑ εντόπισαν πως το Ιράν συγκέντρωνε ένα σημαντικό αριθμό δυνάμεων στα ανατολικά της Βασόρας (στα νότια του Ιράκ) ενόψει της εαρινής του αντεπίθεσης.



Οι λήψεις έδειχναν ακόμη πως οι Ιρανοί είχαν εντοπίσει ένα κενό στην αμυντική γραμμή των Ιρακινών, στην οποία θα μπορούσαν να διεισδύσουν.

Η έκθεση, που έφερε την κωδική ονομασία «Προ των πυλών της Βασόρας», είχε παρουσιασθεί στον πρόεδρο Ρόναλντ Ρίγκαν, ο οποίος είχε σημειώσει τότε πως «μία ιρανική νίκη θα ήταν απαράδεκτη», επισήμανε το Foreign Policy.


Ενήλικες και παιδιά νεκρά από επίθεση Ιρακινών με χημικά όπλα στη πόλη Halabja του Βορειοανατολικού Ιράκ

Οι ΗΠΑ αποφάσισαν να ενημερώσουν τη Βαγδάτη και να συνδράμουν τους Ιρακινούς με πληροφορίες για τα κέντρα επιμελητείας και τις αντιαεροπορικές αμυντικές συστοιχίες του Ιράν.

Τα στρατεύματα της Βαγδάτης κατέπνιξαν εν τη γενέσει τους τα ιρανικά σχέδια εξαπολύοντας τον Απρίλιο του 1988 μία ευρείας έκτασης αντεπίθεση, περιλαμβανομένων και βομβαρδισμών με χημικά αέρια, στην χερσόνησο Φάο.

Χημικοί παράγοντες χρησιμοποιήθηκαν σε τέσσερις περιπτώσεις, προκαλώντας κάθε φορά «εκατοντάδες και χιλιάδες θύματα μεταξύ των Ιρανών», ανέφερε η CIA.

«Οι Ιρακινοί ουδέποτε μας ενημέρωσαν πως σκόπευαν να χρησιμοποιήσουν νευροτοξικά αέρια.

Δεν χρειάσθηκε άλλωστε να το κάνουν, το γνωρίζαμε ήδη», εξήγησε στο Foreign Policy ο Ρικ Φρανκόνα.

Είναι την εποχή εκείνη —τον Μάρτιο του 1988—, που ο Σαντάμ Χουσέιν είχε χρησιμοποιήσει ατιμωρητί χημικά αέρια και κατά της κουρδικής κοινότητας Χαλάμπτζα, επίθεση η οποία είχε στοιχίσει τη ζωή σε 5.000 ανθρώπους.

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγές: εδώ και εδώ





ΙΡΑΝ 1953:  Το πραξικόπημα που ανέτρεψε στις 18 Αυγούστου του 1953, τον Ιρανό Πρωθυπουργό, Μοχάμεντ Μοσαντέχ, ο οποίος είχε εθνικοποιήσει το πετρέλαιο της χώρας, σύμφωνα με πρόσφατα αποχαρακτηρισμένα έγγραφα της CIA. 

Ο ρόλος της αμερικανικής υπηρεσίας πληροφοριών ήταν μυστικός για πολλά χρόνια και εξακολουθεί να στοιχειώνει τη σχέση μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και του Ιράν.

“Το στρατιωτικό πραξικόπημα που ανέτρεψε τον Μοσαντέχ και το υπουργικό συμβούλιο του Εθνικού Συμβουλίου, έγινε υπό τη διεύθυνση της CIA σε μια πράξη εξωτερικής πολιτικής”, αναφέρει το αποχαρακτηρισμένο έγγραφο.

Ο Μοσαντέχ κρατικοποίησε το 1951 την Αγγλο-Ιρανική Εταιρεία Πετρελαίου, που ήταν ο πρόδρομος της BP, προκαλώντας την οργή του Λονδίνου, το οποίο θεωρούσε το ιρανικό πετρέλαιο, ζωτικής σημασίας για την ανάκαμψη της βρετανικής οικονομίας, η οποία είχε υποστεί μεγάλη καταστροφή κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. 

Το 2000, η τότε Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Μαντλίν Ολμπράιτ, σε μια προσπάθεια να βελτιώσει τις σχέσεις με την Τεχεράνη, δήλωσε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν” παίξει σημαντικό ρόλο” στην ανατροπή του Μοσαντέχ και είχε κάνει τη διαπίστωση ότι το πραξικόπημα ήταν μια “οπισθοδρόμηση για την πολιτική ανάπτυξη του Ιράν.”

Παρόμοια θέση είχε εκφράσει και ο Πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα, μετά την ανάληψη των καθηκόντων του. Με την πτώση του Μοσαντέχ ο Σάχης Ρεζά Παχλεβί που τοποθετήθηκε στο θρόνο, έγινε στενός σύμμαχος της Ουάσιγκτον, μέχρι που ανατράπηκε από την Ισλαμική Επανάσταση του 1979.

Σε κατάσταση Fire τα Αμερικάνικα Πολεμικά στη Μεσόγειο


Ένα ακόμη αμερικανικό πολεμικό σκάφος βρίσκεται πλέον σε επιχειρησιακή ετοιμότητα στην Ανατολική Μεσόγειο, μαζί με άλλα πέντε αντιτορπιλικά εξοπλισμένα με πυραύλους Κρουζ, που θα μπορούσαν να κατευθυνθούν με ακρίβεια κατά της Συρίας 
στα πλαίσια ενός περιορισμένου αλλά χειρουργικού πλήγματος, διέρευσαν Επιτελείς του Αμερικανικού Πενταγώνου

Οι Επιτελείς του Πανταγώνου τόνισαν πως το USS San Antonio, που εκτός απο πυραύλους μεταφέρει και εκατοντάδες πεζοναύτες, βρέθηκε στην περιοχή για ενταλώς τυχαία και για άλλο σκοπό αν και δεν υπάρχει σχέδιο να αποβιβασθούν στην ξηρά οι δυνάμεις στα πλαίσια κάποιας στρατιωτικής ''απόβασης ΄΄ στη Συρία.




Πάντως οι Πύραυλοι έχουν αποσφραγιστεί ενώ 
τοποθετήθηκαν οι ''συντεταγμένες στα πιλοτήρια'' και έχουν επιλεγεί για στόχους ακριβείας !

Γιατί οι Αμερικανοί επιμένουν να επιτεθούν στη Συρία - Μια ανάλυση που εξηγεί τους λόγους



Αξιωματικός που γνωρίζει πολύ καλά τον αμερικανικό τρόπο σκέψης και τις απόψεις αξιωματούχων διαφόρων κέντρων εξουσίας στις ΗΠΑ, αναλύει με άρθρο του στο Onalert τους λόγους για τους οποίους η Ουάσινγκτον επιμένει στην επίθεση στη Συρία. Τα όσα υποστηρίζει ανεξάρτητα από το αν συμφωνεί ή διαφωνεί κάποιος είναι πολύ ενδιαφέροντα.

Διαβάστε την ανάλυση:

Τον Μάρτιο του 2003, λίγες μόνο μέρες πριν την εισβολή των Αμερικανικών δυνάμεων στο Ιράκ, ένα άρθρο που είχε δημοσιευτεί στο περιοδικό Esquire κυκλοφόρησε στα στρατιωτικά επιτελεία όλων των χωρών μελών του ΝΑΤΟ. Το άρθρο έφερε την υπογραφή του καθηγητή και στρατηγικού αναλυτή Thomas P. Barnett και είχε τον τίτλο «The Pentagon’s new Map». 

Ο Barnett εκείνη την εποχή έδινε διαλέξεις σε ακαδημίες πολέμου των ΗΠΑ, αλλά και σε υψηλόβαθμους αξιωματούχους του Αμερικανικού Πενταγώνου. Μέσα στις λίγες σελίδες του άρθρου ξεδιπλωνόταν και ερμηνευόταν η κυρίαρχη εξωτερική στρατηγική των ΗΠΑ, για τα χρόνια που θα ακολουθούσαν. 

Σύμφωνα με το άρθρο, η εισβολή στο Ιράκ δεν θα ήταν απλά ένα ξεκαθάρισμα λογαριασμών στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, ούτε θα ήταν μόνο η τιμωρία του Σαντάμ για τα υποτιθέμενα όπλα μαζικής καταστροφής. 

Η εισβολή ξεπερνούσε κατά πολύ το παιχνίδι για τα ενεργειακά αποθέματα. Θα ήταν η απαρχή για να αναλάβουν οι ΗΠΑ τον έλεγχο της στρατηγικής ασφάλειας του πλανήτη στον αιώνα της παγκοσμιοποίησης.

Σύμφωνα με τον συγγραφέα ο σύγχρονος κόσμος χωρίζεται σε δύο κυρίαρχα μέρη. 

Το ένα είναι το “Functioning Core”, ο λειτουργικός πυρήνας δηλαδή των πολιτισμένων χωρών στον οποίο ανήκουν τα κράτη της δύσης, καθώς και η Ρωσία, η Κίνα, η Ωκεανία, η Ιαπωνία και η μισή Λατινική Αμερική. 

Το άλλο είναι το «Non-integrated Gap” η απλώς «Gap» (χάσμα, κενό) και είναι όλες εκείνες οι «ατίθασες» χώρες με αυτόνομα αυταρχικά καθεστώτα, αποκομμένα από τις διεθνείς νόρμες και κανόνες που διέπουν τον υπόλοιπο πολιτισμένο κόσμο, κανόνες όπως η δημοκρατία, η διαφάνεια το ελεύθερο εμπόριο κ.α. 

Κατά τον συγγραφέα η αποκοπή και η μη σύνδεση με τον πολιτισμένο πυρήνα συνιστά τον μεγάλο κίνδυνο για τον σύγχρονο παγκόσμιο πολιτισμό. Η μη συμμόρφωση κάποιων χωρών με τους πολιτικούς και οικονομικούς (κυρίως) κανόνες τις παγκοσμιοποίησης, αποτελεί την σοβαρότερη αιτία για στρατιωτικές επεμβάσεις προκειμένου οι χώρες αυτές να ενσωματωθούν σταδιακά στον πυρήνα των πολιτισμένων κρατών.

Είναι χαρακτηριστικό ότι η Ρωσία και η Κίνα δεν ανήκουν στο Gap, καθώς προ πολλού έχουν ενσωματωθεί και ακολουθούν πιστά τις αρχές της παγκοσμιοποίησης. Στο Gap όμως ανήκει το Ιράκ (πριν την εισβολή), το Ιράν, η Β. Κορέα, η Λιβύη, η Συρία και άλλες χώρες, μερικές εκ των οποίων ήταν (και είναι) καταφύγια της διεθνούς τρομοκρατίας. 

Όλες αυτές οι χώρες είτε θα προσαρμοσθούν από μόνες τους (λ.χ. μέσω εξεγέρσεων τύπου Αραβικής Άνοιξης) είτε θα συμμορφωθούν βίαια με επέμβαση όπως έγινε στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ και στη Λιβύη. Όσο για την Ελλάδα, η χώρα μας μαζί με άλλες χώρες που συνορεύουν με το Gap κατατάσσονται στα «Seam states», κράτη «ραφές» μέσα από τα οποία μπορούν να διεισδύσουν μέλη της διεθνούς τρομοκρατίας.

Η όλη ανάλυση του συγκεκριμένου άρθρου, φαντάζει –και είναι- απλοϊκή και δεν λαμβάνει υπ’ όψη του τις πολιτισμικές και θρησκευτικές ιδιαιτερότητες των χωρών και των ανθρώπων.
Άλλωστε σαν κυρίαρχα παραδείγματα ο συγγραφέας προβάλει την Γερμανία και την Ιαπωνία οι οποίες μετά την Αμερικανική κατοχή, ανήκουν τώρα στις ευημερούσες χώρες. 

Το ανησυχητικό όμως είναι ότι απ’ ότι φαίνεται οι εν λόγω ιδέες εξακολουθούν να κυριαρχούν σε μεγάλο μέρος της Αμερικανικής πολιτικής ελίτ. Ο Αμερικανός πρόεδρος μπορεί να μην είναι πια ο αμφιβόλου νοημοσύνης George Bush Jr. 

Αν όμως πρόσεξε κανείς τα λόγια του Obama στην τελευταία του συνέντευξη, θα παρατήρησε ότι ο τωρινός κάτοικος του Λ. Οίκου, χρησιμοποίησε την ίδια περίπου ρητορική με τον προκάτοχό του, καθώς χαρακτήρισε τη Συρία (λόγω του καθεστώτος του Άσαντ) ως μία χώρα που δεν σέβεται και δεν ακολουθεί τις διεθνείς νόρμες.

Η εισβολή στο Ιράκ ακολούθησε λίγες ημέρες μετά την δημοσίευση εκείνου του άρθρου. Σήμερα η χώρα αυτή απέχει μακράν από την ευημερία που ευαγγελίζονταν κάποιοι. Στη Λιβύη μετά την πτώση του καθεστώτος Καντάφι, αμήχανοι οι Δυτικοί παρατηρούσαν την αντικαθεστωτική Κυβέρνηση να επιβάλει τη «σαρία» ως πρώτο μέτρο αναμόρφωσης της χώρας. 

Στην Αίγυπτο η Μουσουλμανική Αδελφότητα ήρθε να επιβάλει ένα αυταρχικό Ισλάμ και ανατράπηκε γρήγορα από το στρατό. 

Στη Συρία όλοι οι Δυτικοί και μαζί με αυτούς οι Αμερικανοί, έχουν μάλλον καταλάβει ότι αυτό που θα ακολουθήσει στην μετά Άσαντ εποχή, δεν θα είναι ακριβώς μια ονειρεμένη ευημερούσα χώρα προσαρμοσμένη στους κανόνες της παγκοσμιοποίησης. 

Σήμερα το άρθρο του Barnett είναι ξανά επίκαιρο, καθώς είμαστε στα πρόθυρα μιας ακόμη στρατιωτικής επέμβασης. Ασφαλώς ο Αμερικανός Πρόεδρος είναι έντονα προβληματισμένος για το τι πρέπει να πράξει. 

Δυστυχώς όμως φαίνεται ότι οι Αμερικανοί έχουν εγκλωβιστεί στις στερεότυπες πεποιθήσεις τους και ακολουθούν αδιέξοδους μονόδρομους, παρασύροντας μαζί τους την υπόλοιπη διεθνή κοινότητα. 

Tο μέλλον του πλανήτη προμηνύεται δυσοίωνο.