ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑ

ΤΟ ΑΙΜΟΣ BLOG ΣΑΣ ΕΥΧΕΤΑΙ ΕΤΟΣ 2022, ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ Ο ΣΗΜΕΡΙΝΟΣ ΕΧΘΡΟΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΡΑΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ



Το πρώτο βήμα για να εξοντώσεις ένα έθνος, είναι να διαγράψεις τη μνήμη του.Να καταστρέψεις τα βιβλία του, την κουλτούρα του, την ιστορία του.Μετά να βάλεις κάποιον να γράψει νέα βιβλία, να κατασκευάσει μια νέα παιδεία, να επινοήσει μια νέα ιστορία ...Δεν θα χρειαστεί πολύς καιρός για να αρχίσει αυτό το έθνος να ξεχνά ποιο είναι και ποιο ήταν.Ο υπόλοιπος κόσμος γύρω του θα το ξεχάσει ακόμα πιο γρήγορα».Δεν είναι κακό να μην αισθάνεται κανείς Έλληνας, όπως και να πιστεύει άκριτα, όπου αυτός θέλει, τόσα δισεκατομμύρια άνθρωποι άλλωστε το κάνουν αυτό, κακό είναι να διαστρεβλώνει την αλήθεια με ανύπαρκτες γνώσεις και ψεύδη! ”Το πολιτικό σύστημα θριαμβεύει επειδή είναι μια ενωμένη μειοψηφία που ενεργεί εναντίον μιας διαιρεμένης πλειοψηφίας.”

Τα κόμματα αντανακλούν κοινωνικές πραγματικότητες και ιδεολογικές αφετηρίες. Και μονάχα όταν η ίδια η κοινωνία τα απορρίψει, περνούν στην Ιστορία.

Κυριακή 5 Φεβρουαρίου 2017

Η Συρία του Άσαντ τιμά την Ορθοδοξία: Εγκαίνια μεγαλοπρεπούς ναού για τον Άγιο Παϊσιο στην ελεύθερη Δαμασκό




Την στιγμή που στην πατρίδας μας έχουν εισβάλει δεκάδες χιλιάδες «πρόσφυγες» από την Συρία (στην πλειοψηφία τους ισλαμιστές και πολέμιοι της νόμιμης κυβέρνησης Άσαντ) η ορθόδοξη κοινότητα παρά τις διώξεις που υφίσταται από τους τζιχαντιστές και τους «μετριοπαθείς» παραμένει ακλόνητη και σε συνεργασία με τον Πρόεδρο της Συρίας πραγματοποίησε εγκαίνια νέου ιερού ναού για τον Άγιο Παϊσιο. 

Στην ελεύθερη Δαμασκό έγιναν τα εγκαίνια του ναού του Αγίου Γέροντος Παΐσιου. Ο μεγαλοπρεπής ναός που του αφιερώθηκε στη Δαμασκό στην πρωτεύουσα της αντίστασης κατά της νέας τάξης δεν έχει όμοιό του, ούτε στην Ελλάδα για την οποία ακόμη αποτελεί σημείο αμφιλεγόμενο. Ο ναός ανεγέρθηκε στην περιοχή της Jaramana της ελεύθερης Δασμακού.


Παρόντες κατά τα εγκαίνια πλήθος κόσμου, o πατριάρχης Αντιοχείας και πάσης Ανατολής Ιωάννης ο 10ος και σύσσωμη σχεδόν η ιεραρχία των ελληνορθόδοξων μητροπόλεων της ιστορικής Συρίας, τοποτηρητές άλλων εκκλησιών, πολιτικοί και στρατιωτικοί αξιωματούχοι.


Ο Άγιος Γέροντας Παΐσιος από τα Φάρασα της Καππαδοκίας με απήχηση και αποδοχή τεράστια από τη Ρωσία τα Βαλκάνια ως και τη Μέση Ανατολή, Συρία, Λίβανο τιμάται επί προεδρίας Μπασάρ αλ-Άσαντ μ΄ έναν ναό αντάξιο του έργου του, της φήμης του και της απήχησής του.


Με πληροφορίες από το dimpenews.com 

Περισσότερες εικόνες 
Ο Χριστιανισμός στη Συρία
















Η Χριστιανική παρουσία στη Συρία ξεκινάει από την εποχή του Αποστόλου Παύλου. Εκατομμύρια χριστιανοί γεννήθηκαν και ανατράφηκαν επί αιώνες στην περιοχή της σημερινής Συρίας. Εζησαν δεκάδες πολέμους κι όμως κατάφεραν ν' αντέξουν. 

«Η ακμάζουσα Ορθόδοξη κοινότητα, με τις ενορίες κόσμημα για τη παγκόσμια κοινότητα, με τα νοσοκομεία, τα δικά της γηροκομεία, τα σχολεία και τα πανεπιστήμια, με τα μέλη της που περιελάμβαναν από περήφανους καλλιεργητές της γης, εμπόρους, διανοούμενους, βουλευτές και υπουργούς σήμερα αργοπεθαίνει…. Και πολλοί είναι εκείνοι που φοβούνται μήπως μήπως ακολουθήσει την τραγική μοίρα των χριστιανών του Ιράν και του Ιράκ».


ΑΛΗΘΕΙΑ, ΤΙ ΕΝΝΟΕΙ Η ΦΡΑΟΥ ΜΕΡΚΕΛ ΟΤΑΝ ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ «ΕΥΡΩΠΗ ΠΟΛΛΩΝ ΤΑΧΥΤΗΤΩΝ»;


Μια πολύ περίεργη δήλωση έκανε η φράου Μέρκελ, στο περιθώριο της Συνόδου της Μάλτας.

Όπως αποκαλύπτει σε ρεπορτάζ της η Deutsche Welle, η φράου συμφωνώντας με τον Γάλλο πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ, ότι μια Ευρώπη διαφορετικών ταχυτήτων έχει νόημα, σημείωσε: 

«Τα τελευταία χρόνια έδειξαν πως θα υπάρξει μια ΕΕ πολλών ταχυτήτων και ότι δεν πρέπει να συμμετέχουν πάντα όλες οι χώρες-μέλη στα ίδια στάδια της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης».

Κι έσπευσε αμέσως μετά να αναφερθεί στο ευρώ, το οποίο δεν υιοθετήθηκε ως επίσημο νόμισμα και από τα 27 μέλη της Ένωσης, προκειμένου να δώσει ένα παράδειγμα για το τι εννοεί.

Για να συμπληρώσει αμέσως μετά

«Πώς θα διασφαλιστεί η συνοχή της Ευρώπης; Όταν οι χώρες-μέλη δεν υποχρεώνονται να συμμετέχουν σε όλα τα στάδια της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης».

Τι εννοεί στην πραγματικότητα η… ποιήτρια, με την Ευρώπη των «διαφορετικών ταχυτήτων»; 


Πως αν όλα πάνε καλά στις επερχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις σε Ολλανδία, Γαλλία και Γερμανία (δηλαδή, εάν επικρατήσουν οι συστημικοί υποψήφιοι), θα εφαρμοστεί το “Plan B” για την σωτηρία του –υπό κατάρρευση- ευρώ: θα υπάρξουν ευρώ «διαφορετικών ταχυτήτων»

Ένα ισχυρό του Βορρά κι ένα της… πλάκας, του Νότου. 

Όπως υπάρχει το αμερικάνικο και το καναδέζικο δολλάριο!

Αντίοχος

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ ΤΟΥ ΠΕΡΟΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΚΒΙΟΜΗΧΑΝΙΣΗΣ, ΣΤΗΝ ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ ΤΟΥ Δ.Ν.Τ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗΣ.

 Η Αργεντινή και ο συνταγματάρχης
Χουάν Ντομίνγκο Περόν
 


Η Αργεντινή κατάφερε ν’ απαλλαγεί από τους Ισπανούς το 1816 και ν’ αποκτήσει σύνταγμα το 1853. Από την εποχή εκείνη, άρχισε να αναπτύσσεται σταθερά.
 
Η αυστηρή της ουδετερότητα στη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου πολέμου τη βοήθησε ν’ αποκτήσει στιβαρή οικονομία. Την ίδια ουδετερότητα δεν κατάφερε να κρατήσει και στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου πολέμου, όταν ο λαός ήταν σαφώς κατά του άξονα, ενώ η κυβέρνηση υπέρ του.

Από το 1931 άλλωστε, πραξικοπήματα και αντιπραξικόπηματα έφερναν πρόσκαιρους προέδρους στο προσκήνιο, ενώ η γερμανική διπλωματία φρόντιζε να τα έχει καλά με όλες τις πλευρές. Μια φιλοναζιστική οργάνωση προετοίμαζε το έδαφος για τη δημιουργία γερμανικής βάσης στην Παταγονία, το νοτιότερο κομμάτι της Αμερικής.
 
Οι διαθέσεις των κυβερνώντων εκδηλώθηκαν σχεδόν αμέσως μετά την έκρηξη του πολέμου, όταν στις 13 Δεκεμβρίου του 1939 άρχισε η ναυμαχία του Ρίβερ Πλέιτ, στις ακτές της Νότιας Αμερικής, ανάμεσα στα βρετανικά καταδρομικά Έξετερ, Άγιαξ (Αίας) και Αχιλλέας και στο γερμανικό θωρηκτό Γκραφ Σπέε.
 
Οι Γερμανοί αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν στα χωρικά ύδατα της Αργεντινής και να βρουν καταφύγιο στην «ουδετερότητά» της. Ξεκίνησε τότε ένας μαραθώνιος διπλωματικών διαβουλεύσεων, με τους συμμάχους να πιέζουν και τους Αργεντινούς να ανθίστανται.
 
Η απαίτηση ήταν να μην επιτραπεί ο ελλιμενισμός του Γκραφ Σπέε, διότι έτσι η νοτιοαμερικάνικη χώρα φιλοξενούσε πολεμικό εμπόλεμου κράτους και άρα δεν ήταν ουδέτερη. Η κυβέρνηση της Αργεντινής πρόβαλε διάφορες δικαιολογίες για να παρατείνει την παραμονή του θωρηκτού και αναγκάστηκε να υποκύψει μόνο μπροστά στην απειλή ότι η Μεγάλη Βρετανία θα της κήρυσσε τον πόλεμο.
 
Στις 17 Δεκεμβρίου, το Φον Σπέε απέπλευσε. Μόλις βγήκε από τα χωρικά ύδατα της Αργεντινής, αυτοβυθίστηκε έξω από το Ρίο ντε λα Πλάτα, περίπου στο σημείο, όπου, 25 χρόνια πριν, στα 1914, ο ναύαρχος Μαξιμιλιανός φον Σπέε βρήκε το θάνατο ακολουθώντας τη ναυαρχίδα του στο βυθό.
 
Στα 1940, ο πρόεδρος Καστίγιο διαδέχθηκε τον Όρτιτζ κι εκδηλώθηκε απροκάλυπτα υπέρ του άξονα. Ένα στρατιωτικό πραξικόπημα, τον Ιούνιο του 1943, φάνηκε να φέρνει την Αργεντινή στο πλευρό των συμμάχων

Γρήγορα όμως αποδείχτηκε πως επρόκειτο για κίνηση, της οποίας τα νήματα κινούσε, αθέατος, κάποιος Χουάν Ντομίνγκο Περόν, συνταγματάρχης (γεννήθηκε το 1895). Αποτέλεσμα ήταν να ξεσπάσουν απεργίες και αιματηρές συγκρούσεις, που σταμάτησαν με νέο πραξικόπημα, από την ίδια ομάδα των στρατιωτικών. Αυτή τη φορά, ο Περόν βγήκε στο φως.
 
Στις 24 Φεβρουαρίου του 1944, ο στρατηγός Ραμίρεθ παραιτήθηκε από πρόεδρος της Δημοκρατίας και τη θέση του πήρε ο στρατηγός Φαρέλ, με αντιπρόεδρο τον συνταγματάρχη Περόν. Η στρατιωτική χούντα της Αργεντινής πιεζόταν από τις κυβερνήσεις των άλλων αμερικανικών κρατών να κηρύξει τον πόλεμο κατά του άξονα.
 
Τον Μάρτιο του 1945, όταν το παιχνίδι φαινόταν να τελειώνει στην Ευρώπη, η Αργεντινή κήρυξε τον πόλεμο κατά της Γερμανίας κι έγινε ιδρυτικό μέλος του ΟΗΕ, παρά τις αντιρρήσεις της Σοβιετικής Ένωσης. 

Ένα νέο πραξικόπημα ξέσπασε στις 12 Οκτωβρίου του 1945 ανατρέποντας τον Περόν, που επανήλθε με αντιπραξικόπημα στις 17 του μήνα. Οργάνωσε εκλογές και, στις 24 Φεβρουαρίου του 1946, εκλέχτηκε πρόεδρος της χώρας.
 
Με βοηθό και συνεργάτη τη γυναίκα του, Εβίτα Περόν, που άσκησε εκπληκτική δραστηριότητα, ο εκλεγμένος δικτάτορας προχώρησε στην υλοποίηση του προγράμματός του. Στα 1947, δημοσίευσε τη διακήρυξη των εργατικών δικαιωμάτων κι έφτιαξε νέο σύνταγμα. Εφάρμοσε μεγάλες οικονομικές μεταρρυθμίσεις, κρατικοποίησε ξένες κυρίως εταιρίες, προχώρησε στην εκβιομηχάνιση της χώρας κι αύξησε τους μισθούς, αποκτώντας δημοτικότητα και φορτώνοντας τον πληθωρισμό της Αργεντινής.
 
Στις τεράστιες κρατικές δαπάνες ήρθαν να προστεθούν μεγάλες καταχρήσεις, που τον εξανάγκασαν να πάρει αυστηρά μέτρα ακόμη και για το άμεσο περιβάλλον του.
 
Τα δημαγωγικά μέτρα και η εθνικιστική του πολιτική καθώς και ο ασφυκτικός έλεγχος των εργατικών συνδικάτων τον έκαναν αγαπητό σε μεγάλο τμήμα του λαού.
 
Το 1952, υποστήριξε την επανάσταση του Εστενσόρο, στη Βολιβία, που κήρυσσε την εθνικοποίηση των εκεί αμερικανικών μεταλλείων. Την ίδια χρονιά, η γυναίκα του, Εβίτα Περόν (Ντουάρτε), αντιπρόεδρος της χώρας από το 1951, πέθανε στα 33 της χρόνια και την έκλαψαν οι φανατικοί οπαδοί της.
 
Το άστρο του Περόν άρχισε να δύει, όταν πήρε αντιθρησκευτικά μέτρα κι ο πάπας τον αφόρισε. Ένα πραξικόπημα τον ανέτρεψε, στα 1955, αν και μεγάλο κομμάτι του λαού στάθηκε στο πλευρό του. Από τότε, τα στρατιωτικά πραξικοπήματα δεν έλειψαν στην Αργεντινή, που γνώρισε και διαλείμματα δημοκρατίας.
 
Ο Αρτούρο Ιλία εκλέχτηκε πρόεδρος το 1963 αλλά ανατράπηκε το 1966 με πραξικόπημα του στρατηγού Χουάν Κάρλος Ογκανία, που με τη σειρά του παραμερίστηκε το 1970 από τον στρατηγό Ρομπέρτο Λίβινγκστον.
 
Τελευταίος στη σειρά των δικτατόρων ο στρατηγός Χόρxε Βιντέλα ανέτρεψε την Ιζαμπέλα Περόν με στρατιωτικό πραξικόπημα, στις 24 Μαρτίου του 1976 Η χούντα της Αργεντινής δημιούργησε μια στρατιά από «ντεσαπαρεσίδος» (εξαφανισμένους) και προσπάθησε να εξωραϊστεί μέσα από το Παγκόσμιο Κύπελλο ποδοσφαίρου, του 1978.
 
Οι στρατιωτικοί παρέδωσαν την εξουσία το 1983, μετά την ήττα από τη Βρετανία, στον πόλεμο των Φώκλαντ.- ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ.
 
 
Μήνυμα 
του συνταγματάρχη Χουάν Περόν 
για τον θάνατο
του Ερνέστο Τσε Γκεβάρα
 
 
Συναγωνιστές,

Με βαθιά θλίψη, έλαβα την είδηση της ανεκπλήρωτης απώλειας για τον σκοπό των λαών που μάχονται για την απελευθέρωση τους. Εμείς που αγκαλιάσαμε αυτό το ιδανικό, αισθανόμαστε αδέλφια με όλους εκείνους που, δεν έχει σημασία σε ποιό μέρος του κόσμου και κάτω από ποιά σημαία μάχονται εναντια στην αδικία, την εξαθλίωση και την εκμετάλευση.
 
Αισθανόμαστε αδέλφια με όλους εκείνους που με γεναιότητα και απόφαση, αντιμετωπίζουν την αχόρταγη αδηφαγία του Ιμπεριαλισμού που, με τη συνοχή των απάτριδων οικονομικών ολιγαρχιών, υποστηριζόμενες από στρατιωτικούς στις διαταγές του Πενταγώνου, κρατούν τους λαούς υπόδουλους.

Σήμερα επεσε σε αυτόν τον αγώνα, σαν ένας ήρωας, η πιο υπέροχη νεανική μορφή που έδωσε η επανάσταση στην Λατινική Αμερική. Σήμερα έπεσε ο comandate Ernesto “Che” Guevara. Ο θάνατος του με προκάλεσε θλίψη γιατί ήταν ανάμεσα μας, ίσως ο καλύτερος. Υπήρξε ένα παράδειγμα στάσης, πνεύματος, θυσίας και παραίτησης. Η βαθιά του πίστη στο δίκιο του σκοπού που είχε αγκαλιάσει, του έδωσε την δύναμη, την αξία και το θάρρος που σήμερα τον ανύψωσαν στην κατηγορία των ηρώων και των μαρτύρων.

Διάβασα κάποια κείμενα που προσπαθούσαν να τον παρουσιάσουν σαν έναν εχθρό του Περονισμού. Δεν υπάρχει τίποτα πιο ψευδές. Το 1954 όταν στην Γουατεμάλα, πολεμούσε για να υπερασπίσει την λαϊκή κυβέρνηση του Jacobo Arbenz ενάντια σε μια στρατιωτική επέμβαση των ΗΠΑ, εγώ προσωπικά έδωσα οδηγίες στην πρεσβεία μας για να βρεί μια λύση στην δύσκολη κατάσταση που βρισκόταν αυτός ο νέος και θαρραλέος Αργεντινός. Χάρη σε αυτό κατόρθωσε να βρει καταφύγιο στο Μεξικό.
 
Η ζωή του, το παράδειγμα του και η εποποιία του πρέπει να εμπνέουν τους νέους μας, τους νέους όλης της Λατινικής Αμερικής. Δεν θα καταφέρουν τίποτα εκείνοι που προσπαθούν να ξεθωριάσει η εικόνα του. Ο Ιμπεριαλισμός αντιλαμβάνεται την τεράστια γοητεία που ασκούσε ανάμεσα στις λαϊκές μάζες, ακόμα και σε εκείνες που δεν έζησαν το παραλήρημα των λαών μας για αυτόν τον άνθρωπο.

Γνωρίζω τις οδηγίες του Κουμμουνιστικού Κόμματος Αργεντινής στην εκστρατεία δυσφήμησης που έχει ξεκινήσει. Αυτό δεν με εκπλήττει καθόλου, γιατί ανέκαθεν αυτό το κόμμα χαρακτηριζόταν από θέσεις αντίθετες στην εθνική ιστορική εξέλιξη, ανέκαθεν ήταν αντίθετο στα Εθνικά και Λαϊκά κινήματα.

Η ώρα των λαών ήρθε και οι επαναστάσεις στην Λατινική Αμερική είναι ένα γεγονός μη αναστρέψιμο. Η υπάρχουσα ισορροπία θα ανατραπεί γιατί είναι παιδαριώδες να σκεφτούμε ότι μπορούμε να νικήσουμε χωρίς επανάσταση την αντίσταση των ολιγαρχιών και των μονοπωλίων. Οι σοσιαλιστικές επαναστάσεις πρέπει να γίνουν πραγματικότητα και ο καθένας πρέπει να συμμετάσχει σε αυτές, ανεξάρτητα από το σε ποιό μέρος του κόσμου θα διεξαχθούν.
 
Για αυτό και μόνο για αυτό, όλα τα Εθνικιστικά κινήματα οφείλουν να συνδεθούν μεταξύ τους. Η πλειοψηφία των κυβερνήσεων της Λατινικής Αμερικής δεν επιλύουν τα εθνικά προβλήματα γιατί δεν οδηγούνται με γνώμονα τα εθνικά συμφέροντα. Απέναντι σε αυτούς, δεν πιστεύω ότι οι επαναστατικές διακηρύξεις αρκούν. Οφείλουμε να περάσουμε στην επαναστατική δράση, με μια οργανωτική βάση, με ένα πρόγραμμα οργάνωσης που θα καταστήσει δυνατή την πραγμάτωση της επανάστασης.
 

Αυτόν το στόχο οφείλουν να επιδιώξουν όσοι αισθάνονται ικανοί. Η μάχη θα είναι σκληρή, αλλά η τελική νίκη θα είναι των λαών. Ο εχθρός έχει μια υλική δύναμη ανώτερη από την δική μας, αλλά εμείς υπολογίζουμε στην τρομερή ηθική μας δύναμη από την πίστη μας στο δίκαιο του σκοπού μας και από τον ιστορικό ντετερμινισμό που μας συνοδεύει.
 
Ο Περονισμός σαν ένα Εθνικό, Λαϊκό και Επαναστατικό Κίνημααπό την παράδοση και τους αγώνες του, αποδίδει τιμή στον ιδεαλιστή, στον επαναστάτη, στον comandate Ernesto Che Guevara, Αργεντινό, αντάρτη που έπεσε νεκρός κατά τη διάρκεια μιας πολεμικής επιχείρησης για τον θρίαμβο των Εθνικών Επαναστάσεων στην Λατινική Αμερική.

Juan Domingo Peron
Εν Εξορία, Μαδρίτη 24 Οκτωβρίου 1967


Η Μαρία Εύα Ντουάρτε ντε Περόν ήταν η δεύτερη σύζυγος του προέδρου της Αργεντινής Χουάν Ντομίνγκο Περόν  και Πρώτη Κυρία της Αργεντινής από το 1946 μέχρι το θάνατο της το 1952.


Ήταν απλά η Εβίτα, λετρεμένη και μισητή από ένα λαό, ποπ είδωλο των επόμενων δεκαετιών με το όνομά της να γίνεται τραγούδι και τη ζωή της μιούζικαλ και ταινίες.


Η κηδεία της Περόν

Η Εύα Ντουάρτε, το νόθο παιδί μίας αγροτικής οικογένειας ηλικία δεκαπέντε χρονών μετακόμισε στην πρωτεύουσα της χώρας, το Μπουένος Άιρες, για να κάνει καριέρα ηθοποιού στο θέατρο, το ραδιόφωνο και το σινεμά. Δεν τα κατάφερε αλλά έκανε μια γνωριμία που άλλαξε τη μοίρα της και τη μοίρα της χώρας της. Γνώρισε τον συνταγματάρχη Χουάν Περόν το 1944 σε μια φιλανθρωπική εκδήλωση στο Σαν Χουάν και παντρεύτηκαν τον επόμενο χρόνο.

Ως ηθοποιός

Δυο χρόνια αργότερα ο Περόν γίνεται πρόεδρος της Αργεντινής. Κατά τη διάρκεια των επόμενων έξι χρόνων η Εύα Περόν απέκτησε δύναμη στα φιλο-Περονικά εργατικά σωματεία, μιλώντας για τα εργατικά δικαιώματα. Επίσης, διηύθυνε τα υπουργεία Εργασίας και Υγείας, ίδρυσε και διηύθυνε το φιλανθρωπικό Ίδρυμα Εύα Περόν, πάλεψε για τα δικαιώματα των γυναικών στην Αργεντινή και ίδρυσε και διηύθυνε το πρώτο γυναικείο πολιτικό κόμμα μεγάλης κλίμακας της χώρας,το Γυναικείο Περονικό Κόμμα.

Η Περόν νεκρή

Το 1951 η Περόν έγινε αντιπρόεδρος της Αργεντινής. Στον αγώνα αυτό έλαβε μεγάλη υποστήριξη από την πολιτική βάση των Περονικών, χαμηλόμισθους Αργεντινούς και μέλη της εργατικής τάξης γνωστών ως ντεσκαμισάντος, «χωρίς πουκάμισο»

Εντούτοις, η αντιπολίτευση των στρατιωτικών και της υψηλής κοινωνίας σε συνδυασμό με την φθίνουσα υγεία της τελικά την ανάγκασαν να αποσύρει την υποψηφιότητά της.



Δεν ήταν λίγοι αυτοί που την περιφρονούσαν, ιδιαίτερα οι ανώτερες τάξεις της Αργεντινής αλλά και αυτοί που έβλεπαν την κυβέρνηση Περόν ως ένα απολυταρχικό και διεφθαρμένο καθεστώς.

Με τον Φράνκο στην Ισπανία
Το 1952, λίγο πριν το θάνατό της από καρκίνο στην ηλικία των 33 ετών, η Εύα Περόν έλαβε από το Κογκρέσο της Αργεντινής τον επίσημο τίτλο του Πνευματικού Ηγέτη του Έθνους. 

Λέγεται ότι ήταν ο πρώτος άνθρωπος στην Αργεντινή που υπεβλήθη σε χημειοθεραπείες. Πρόσφατα δημοσιεύματα εφημερίδας αναφέρουν πως είχε υποβληθεί σε λοβοτομή, λίγο πριν το θάνατο της, για να γλυτώσει τους πόνους.

Λίγο πριν φύγει από τη ζωή είχε πει «Θα πεθάνω μα θα επιστρέψω και θα είμαι χιλιάδες». 

Οταν η Εβίτα πέθανε, ο Περόν ταρίχευσε το πτώμα της και το εξέθεσε σε δημόσιο προσκύνημα, υπολογίζοντας ότι η απήχησή της στον λαό θα εξασφάλιζε την παραμονή του στην εξουσία. 

Αξίζει να σημειωθεί ότι μετά τον θάνατό της το Βατικανό έλαβε 40.000 γράμματα που ζητούσαν να ανακηρυχθεί αγία. Πάντως, το ταριχευμένο πτώμα της Εβίτας δεν μπόρεσε να κρατήσει στην εξουσία τον Περόν, ο οποίος ανετράπη από στρατιωτικό πραξικόπημα το 1955. 

Το νέο καθεστώς θεώρησε το πτώμα της Εβίτας επικίνδυνο πολιτικό σύμβολο, εξ ου και αυτό εστάλη στην Ευρώπη. Η «σκαιώδης οδύσσεια» του πτώματος της Εβίτας τελείωσε το 1971, όταν αυτό επεστράφη στον Περόν, ο οποίος βρισκόταν στη Μαδρίτη· ο Περόν το πήρε μαζί του στην Αργεντινή, όταν επέστρεψε το 1974! 


Πολλά είναι τα σαλόνια των σπιτιών της Αργεντιινής που έχουν ακόμη κρεμασμένη τη φωτογραφία της. Ο θάνατος δεν επισκίασε τη φήμη της Εύας Περόν, ­ το αντίθετο. Το φάντασμα της Εβίτας συνέχισε να πλανάται επί δεκαετίες πάνω από τον δημόσιο βίο της Αργεντινής. 



Έτοιμοι για μια ακόμη μνημονιακή κυβίστηση: Και με τα δυο χέρια υπογράφουν οι Συριζαίοι τις αιματηρές απαιτήσεις των τοκογλύφων δανειστών



Επειδή το υπέρτατο αγαθό για την αριστερή μνημονιακή κυβέρνηση είναι η διατήρηση στην εξουσία, ο Τσίπρας, ο Τσακαλώτος, ο Χουλιαράκης και οι λοιποί... επαναστάτες των Βρυξελλών είναι έτοιμοι για μια ακόμα τεράστια κυβίστηση και να υπογράψουν και με τα δυο χέρια τα νέα αιματηρά μέτρα των δανειστών.

Όπως μεταφέρει το σχετικό ρεπορτάζ: "Μονόδρομος είναι πλέον η νομοθέτηση δέσμης μέτρων προκειμένου να κλείσει η δεύτερη αξιολόγηση και από το Μέγαρο Μαξίμου τροποποιούν εμφανώς τη ρητορική τους για να γίνουν κατά το δυνατό πιο εύπεπτες οι αλλαγές στις… κόκκινες γραμμές.

Ο πρωθυπουργός στον απόηχο των επαφών του στη Μάλτα αναμένεται να έχει συσκέψεις για τα επόμενα βήματα και τις κινήσεις που θα ακολουθήσει το κυβερνητικό στρατόπεδο.

Πληροφορίες θέλουν τον κ. Τσίπρα να εμμένει στη θέση του για «συνολική συμφωνία».Όπερ και σημαίνει, ότι η Αθήνα είναι διατεθειμένη να κάνει υποχωρήσεις, αφού εξασφαλίσει ότι θα ανοίξει η συζήτηση...των 
μεσοπρόθεσμων
 μέτρων για το χρέος και προσδιοριστεί το ύψος των πλεονασμάτων για μετά το 2018.

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Δημήτρης Τζανακόπουλος δεν διέψευσε το ενδεχόμενο μείωσης του αφορολόγητου, παρά επέλεξε να απαντήσει μέσω ελιγμών, λέγοντας πως «δεν υπάρχει καμία συμφωνία για μείωσή του». Στο σημείο αυτό, άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο να συζητήσει η κυβέρνηση ένα μηχανισμό εγγυήσεων, ο οποίος- όπως είπε- δεν υπάρχει περίπτωση ποτέ να εφαρμοστεί.

Τέλος, υπογράμμισε ότι «από μόνα τους τα μεσοπρόθεσμα μέτρα δεν αρκούν» ώστε η κυβέρνηση να υποχωρήσει και να νομοθετήσει μέτρα, πλην όμως απέφυγε τις πομπώδεις εκφράσεις τύπου «δεν ψηφίζουμε».

Η μεγάλη μνημονιακή κυβίστηση - δεν είναι και η πρώτη- έρχεται! Σύντροφοι, βο(υ)λευτές υπογράψτε, γιατί χανόμαστε...