ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑ

ΤΟ ΑΙΜΟΣ BLOG ΣΑΣ ΕΥΧΕΤΑΙ ΕΤΟΣ 2022, ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ Ο ΣΗΜΕΡΙΝΟΣ ΕΧΘΡΟΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΡΑΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ



Το πρώτο βήμα για να εξοντώσεις ένα έθνος, είναι να διαγράψεις τη μνήμη του.Να καταστρέψεις τα βιβλία του, την κουλτούρα του, την ιστορία του.Μετά να βάλεις κάποιον να γράψει νέα βιβλία, να κατασκευάσει μια νέα παιδεία, να επινοήσει μια νέα ιστορία ...Δεν θα χρειαστεί πολύς καιρός για να αρχίσει αυτό το έθνος να ξεχνά ποιο είναι και ποιο ήταν.Ο υπόλοιπος κόσμος γύρω του θα το ξεχάσει ακόμα πιο γρήγορα».Δεν είναι κακό να μην αισθάνεται κανείς Έλληνας, όπως και να πιστεύει άκριτα, όπου αυτός θέλει, τόσα δισεκατομμύρια άνθρωποι άλλωστε το κάνουν αυτό, κακό είναι να διαστρεβλώνει την αλήθεια με ανύπαρκτες γνώσεις και ψεύδη! ”Το πολιτικό σύστημα θριαμβεύει επειδή είναι μια ενωμένη μειοψηφία που ενεργεί εναντίον μιας διαιρεμένης πλειοψηφίας.”

Τα κόμματα αντανακλούν κοινωνικές πραγματικότητες και ιδεολογικές αφετηρίες. Και μονάχα όταν η ίδια η κοινωνία τα απορρίψει, περνούν στην Ιστορία.

Τετάρτη 9 Μαρτίου 2016

ΠΡΟΔΟΣΙΑ: Οι «ελληνικές» αρχές αναγνωρίζουν στα επίσημα έγγραφα τα σκόπια ως «Μακεδονία»!


ΠΡΟΔΟΣΙΑ: Οι «ελληνικές» αρχές αναγνωρίζουν στα επίσημα έγγραφα τα σκόπια ως «Μακεδονία»!
Θλιβερές καταστάσεις, οι οποίες είναι ενδεικτικές ως προς την πλήρη παράδοση του ονόματος της Μακεδονίας ΜΑΣ στους σφετεριστές των Σκοπίων, έρχονται στο φως της δημοσιότητας σε σχεδόν καθημερινή βάση.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ρεπορτάζ της εφημερίδας «Δημοκρατία», στο οποίο υπό τον τίτλο «Προκλήσεις-σοκ των Σκοπίων: θα μας λέτε Macedonia» αναφέρονται τα εξής: «“Yes sir” της Ελλάδας στα Σκόπια! 

Καθημερινά η χώρα μας «υποκύπτει» και αναγνωρίζει το όνομα «Μακεδονία» για την ΠΓΔΜ λόγω γραφειοκρατικών κωλυμάτων! Επίσημα έγγραφα στις υπηρεσίες της χώρας αποκαλύπτουν του λόγου το αληθές.

Την ώρα που κάποιοι πολιτικοί ενώπιον των ΜΜΕ ενοχλούνται και αντιδρούν με το όνομα «Μακεδονία», κατά την ανταλλαγή εγγράφων και υπηρεσιών μεταξύ των δύο χωρών η ΠΓΔΜ αναγνωρίζεται ως «Μακεδονία»!

Αποκαλυπτικό παράδειγμα αποτελεί η υπόθεση Μάκη Ψωμιάδη. Σύμφωνα με τις πηγές της «Δημοκρατίας», η Ελλάδα, προκειμένου να εκδοθεί ο υπόδικος, έστειλε τα απαραίτητα έγγραφα συνδρομής «προς FYROM». 

Οι Σκοπιανοί, ωστόσο, έστειλαν πίσω τα έγγραφα, ζητώντας να ξανασταλούν «προς Μακεδονία» και απειλώντας ότι, εφόσον δεν συμβεί αυτό, δεν θα εξέδιδαν τον Μ. Ψωμιάδη. 

Κατόπιν τούτου οι αρμόδιοι φορείς φέρεται ότι «έσκυψαν το κεφάλι» και όντως τα απέστειλαν εκ νέου, σύμφωνα με τις απαιτήσεις της γειτονικής χώρας…

Τη Δευτέρα προέκυψε η ίδια διαδικασία, αντίστροφα. Οι Σκοπιανοί ζήτησαν από τις ελληνικές Αρχές την έκδοση του Μουράν Μιφταρόσκι, ο οποίος έχει καταδικαστεί από δικαστήριο της γειτονικής χώρας σε ποινή κάθειρξης επτά ετών για ληστεία. Σε αυτό το πλαίσιο, απέστειλαν όλα τα απαραίτητα έγγραφα ως «Μακεδονία» προς τη χώρα μας.

Αντί όμως οι ελληνικές Αρχές να ανταποκριθούν με τον ίδιο τρόπο που έκαναν οι Σκοπιανοί, να θέσουν δηλαδή βέτο και να ζητήσουν να ξαναστείλουν ως FYROM, αποδέχτηκαν τα έγγραφα και ο ληστής θα εκδοθεί χωρίς καμία ανωμαλία ή απαίτηση! Σύμφωνα με τις πηγές της «Δημοκρατίας», το φαινόμενο σημειώνεται καθημερινά σε αμέτρητες γραφειοκρατικές υποθέσεις μεταξύ των δύο χωρών».

Το αποκαλυπτικό ρεπορτάζ μπορεί να προστεθεί στον μακρύ κατάλογο της συνεχούς υποχωρητικότητας του «ελληνικού» κράτους απέναντι στην θρασύτητα και την αναίδεια των σκοπιανών.

Δυστυχώς, οι κατά καιρούς κυβερνητικοί χειριστές των τυχών της Χώρας κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους προκειμένου να αποδείξουν πως η απεμπόληση των εθνικών μας δικαιωμάτων και η παραχάραξη της Ιστορικής Αλήθειας, σε βάρος πάντοτε της Πατρίδας μας, βρίσκονται σε σχεδόν ημερησία διάταξη.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ


Εθνικό έγκλημα: Ο Τσίπρας παρέδωσε το Αιγαίο στους τούρκους!



Σε μείζονα εθνικό κίνδυνο αναδεικνύεται το δίδυμο της καταστροφής Τσίπρα-Καμμένου, καθώς η Τουρκία εκμεταλλεύεται στο έπακρο τις παλινωδίες της κυβέρνησης των Αθηνών, θέτοντας εκ νέου και με μεγαλύτερο ζήλο την αμφισβήτηση των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων.

Η συνάντηση Τσίπρα-Νταβούτογλου στην κατεχόμενη Σμύρνη, θα μπορούσε κάλλιστα να χαρακτηριστεί ως το Βατερλώ μιας εθνικά επικίνδυνης κυβέρνησης. Το δυστύχημα όμως είναι, πως οι αντεθνικές ιδεοληψίες της κυβέρνησης Τσίπρα-Καμμένου δεν έχουν αντίκτυπο μονάχα στα άθλια κομματικά τους μορφώματα, αλλά σε ολόκληρο το Έθνος μας, το οποίο υποχωρεί ατάκτως μπροστά στις κλιμακούμενες τουρκικές προκλήσεις.

Δίχως περιστροφές λοιπόν, ο Τούρκος πρωθυπουργός αφού εξευτέλισε τον Έλληνα ομόλογό του Αλέξη Τσίπρα αγοράζοντάς του ένα κουλουράκι για να φάει, υπήρξε πιο ξεκάθαρος από ποτέ: «η τουρκική στρατιωτική ηγεσία θεωρεί αυτό που εσείς αποκαλείτε δικό σας εναέριο χώρο ως τουρκικό εναέριο χώρο»!

Της ευθείας και σαφέστατης αυτής τουρκικής αμφισβήτησης των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων στο Αιγαίο, είχε προηγηθεί η επίδειξη «αποφασιστικότητας» του Αλέξη Τσίπρα ο οποίος επισήμανε «την ανάγκη άρσης του casus belli, το οποίο αποτελεί κατάλοιπο μιας άλλης εποχής»!

Όπως αντιλαμβάνεστε, ο Τούρκος κατατρομοκρατήθηκε από την «πυγμή» του Αλέξη, γι' αυτό και εξέφρασε τις τουρκικές διεκδικήσεις δίχως την παραμικρή αντίδραση του Έλληνα ομολόγου του.

Αντί της οφειλόμενης απαντήσεως στο τουρκικό θράσος, ο αξιοθρήνητος Τσίπρας εκθείασε τον Α. Νταβούτογλου, τονίζοντας μάλιστα πως «η Ελλάδα και η Τουρκία θα συνεχίσουν να παρέχουν μαθήματα ανθρωπισμού και φιλοξενίας», ενώ κέρδισε και τα εύσημά του όταν τον διαβεβαίωσε πως η Ελλάδα θα συνεχίσει να στηρίζει θερμά την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας στην Ε.Ε.!

Αυτά βεβαίως συμβαίνουν όταν ο αριστερός πρωθυπουργός θεωρεί ως πατριωτικό καθήκον όχι την προάσπιση των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων αλλά την φιλοξενία και εγκατάσταση στην Ελλάδα εκατομμυρίων λαθρομεταναστών που μας στέλνει η Τουρκία!

Καθίσταται σαφές ότι η ελληνική εξωτερική πολιτική βρίσκεται στα χέρια όχι απλώς ανίδεων και ανίκανων, αλλά απολύτως επικίνδυνων πολιτικών νάνων, οι οποίοι προκειμένου να ικανοποιήσουν τις μαρξιστικές τους ιδεοληψίες δεν διστάζουν να ξεπουλήσουν απαράγραπτα κυριαρχικά δικαιώματα της Πατρίδος μας, δικαιώματα για τα οποία βεβαίως, έχουν χυθεί ποταμοί ελληνικού αίματος!

Επιβεβαιώνεται εν τέλει η Χρυσή Αυγή, η οποία χαρακτήρισε ευθύς εξαρχής την εμπλοκή του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο ως τον δούρειο ίππο της τουρκικής διείσδυσης και επικυριαρχίας στα νησιά μας.


Η Εθνική Αντίσταση στην εποχή των Μνημονίων

Η Εθνική Αντίσταση στην εποχή των Μνημονίων

Δεν χρειάζονται ούτε ιδιαίτερες πολιτικές ικανότητες ούτε ισχυρή μνήμη προκειμένου να αντιληφθεί ο οποιοσδήποτε ότι η πολιτική κατάσταση που επικρατεί “μυρίζει” έντονα το 2011. Τότε, δηλαδή, που η κυβέρνηση του Γιωργάκη Παπανδρέου παρέπαιε και ο ίδιος δήλωνε έτοιμος να παραιτηθεί υπέρ ενός ευρύτερου μνημονιακού κυβερνητικού σχήματος. Δεν έχει σημασία αν ο Τσίπρας δηλώνει “μάχιμος”, “ετοιμοπόλεμος” και “έτοιμος να περάσει τον τελευταίο κάβο”.
Η σταθερότητα μιας κυβέρνησης δεν κρίνεται από την σταθερότητα της πλειοψηφίας, η οποία την στηρίζει στην Βουλή, αλλά από τον βαθμό της κοινωνικής συναίνεσης που αυτή η κυβέρνηση έχει εξασφαλίσει. Ο Τζέφρυ διέθετε ευρεία κοινοβουλευτική πλειοψηφία, είχε χάσει όμως την κοινωνική συναίνεση. Κέρδισε τις εκλογές τον Οκτώβριο του 2009 με το περιβόητο “λεφτά υπάρχουν”, έφερε το πρώτο Μνημόνιο τον Μάιο του 2010, υποσχέθηκε ότι τα δύσκολα θα κρατήσουν το πολύ ένα χρόνο και πάνω στον έναν αυτόν χρόνο συνέχιζε να φέρνει το ένα μνημονιακό μέτρο μετά το άλλο. Γι' αυτό, άλλωστε, και δεν μπόρεσε τελικά να κρατηθεί στην εξουσία. Παραιτήθηκε μέσα σ' ένα κλίμα γενικής κατακραυγής, προκειμένου ο ίδιος να αποφύγει τα χειρότερα, και το σύστημα να μπορέσει να πορευθεί προς την υπογραφή του δεύτερου Μνημονίου, διαθέτοντας τουλάχιστον μια άνετη κοινοβουλευτική πλειοψηφία τρικομματικής σύνθεσης.
Από την άλλη, ο Τσίπρας κέρδισε τις εκλογές του 2015 με το δικό του περιβόητο “Μνημόνια τέλος”, υπέγραψε με κατεβασμένα τα παντελόνια το τρίτο Μνημόνιο επτά μήνες αργότερα, εκμεταλλεύτηκε το σάστισμα και την σύγχυση του Λαού για να ξανακερδίσει τις εκλογές του Σεπτεμβρίου, όμως η νίκη αυτή ήταν πύρρειος, καθώς η πολύ μεγάλη απώλεια ψήφων του ΣΥΡΙΖΑ σε σχέση με τον Ιανουάριο, η οποία “καλύφθηκε” πίσω από την έκρηξη της αποχής (και επομένως την εμφάνιση ως ιδιαίτερα υψηλού του εκλογικού ποσοστού του ΣΥΡΙΖΑ), ήταν το ασφαλέστερο δείγμα γι' αυτό που θα ακολουθούσε.
Ο ΣΥΡΙΖΑ (όπως και οποιοδήποτε άλλο συστημικό κόμμα εξουσίας) θα μπορούσε να ξανακερδίσει την ανοχή της κοινωνίας, αν είχε τα περιθώρια να κάνει δύο-τρεις έστω διορθωτικές κινήσεις. Ως συστημικό μνημονιακό κόμμα κυβερνητικής εξουσίας, όμως, το οποίο είχε αναλάβει συγκεκριμένες δεσμεύσεις στο πλαίσιο του τρίτου Μνημονίου, δεν είχε καθόλου περιθώρια για τέτοιες κινήσεις. Αντιθέτως, ήταν ζήτημα πολύ λίγου χρόνου να ξεβρακωθεί και να ξεφτιλιστεί για δεύτερη φορά, καθώς είχε κοροϊδέψει τον Λαό με τα υποτιθέμενα “ανοιχτά ζητήματα”, τα οποία δήθεν ήταν ο πιο κατάλληλος για να διαπραγματευθεί σκληρά.
Πλέον, εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι μόνο όσοι δεν τον ψήφισαν τον περασμένο Σεπτέμβριο, αλλά και μεγάλο μέρος απ' αυτούς που τον ψήφισαν. Γιατί όλοι πια έχουν συνειδητοποιήσει ότι τα χειρότερα όχι μόνο δεν πέρασαν, αλλά αντιθέτως βρίσκονται μπροστά μας. Τίποτα πλέον δεν μπορεί να τους κάνει να ελπίζουν ότι κάτι μπορεί να βελτιωθεί, έστω και σε ελάχιστο βαθμό. Κανένα αφήγημα, κανένα πολιτικό παραμύθι με “φουρτουνιασμένους κάβους” που οδηγούν σε “ειδυλλιακά φωτισμένα τοπία”, δεν μπορεί να πείσει έναν καταπονημένο και κατακρεουργημένο Λαό, ο οποίος αυτά τα παραμύθια τα έχει ακούσει ουκ ολίγες φορές από τότε που άρχισε να φυσάει η θύελλα των Μνημονίων.
Επομένως, ακόμα και αν ο Τσίπρας καταφέρει να περάσει χωρίς απώλειες από την Βουλή το αντιασφαλιστικό έκτρωμα του Κατρούγκαλου, θα εξακολουθεί να αποτελεί μια συγκυβέρνηση από κατάρρευση. Όπως, άλλωστε, υπό κατάρρευση ήταν και η κυβέρνηση Τζέφρυ το 2011 και η συγκυβέρνηση Σαμαρά το 2013-14. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι αυτή η πορεία κατάρρευσης του ΣΥΡΙΖΑ συνεπάγεται ταυτόχρονα και ανάλογη πορεία κατάρρευσης του συστήματος ή έστω της σκληρής πολιτικής των Μνημονίων.
Αυτή η λογική (αυταπάτης, όπως αποδείχθηκε) κυριάρχησε το 2011 (με το αναιμικό και βραχύβιο “κίνημα” των αγανακτισμένων) και ξαναφούντωσε το 2014 με την αναμονή της έλευσης του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία. Και στην μια και στην άλλη περίπτωση, το σύστημα κατάφερε να συνεχίσει χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα την αντεθνική και αντιλαϊκή πολιτική των Μνημονίων. Υπό διαφορετικούς πολιτικούς όρους κάθε φορά, αλλά πάντοτε ίδια στην ουσία της. Χωρίς την παραμικρή υποχώρηση ή χαλάρωση αυτής της πολιτικής. Η συστημική πολιτική έχει αποδείξει ότι μπορεί να παράγει λύσεις διακυβέρνησης ακόμη και στις πιο δύσκολες συνθήκες.
Στην πιο “φρέσκια” εκδοχή της εποχής των Μνημονίων που διανύουμε, η προτεινόμενη συστημική λύση θα είναι είτε μια νέα συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ (στα πλαίσια του “μεγάλου συνασπισμού”) ή ακόμη και η δημιουργία οικουμενικής κυβέρνησης, με την συμμετοχή όλων των κομμάτων που ψήφισαν (και) το τρίτο Μνημόνιο.
Μέσα σ' όλα αυτά, λοιπόν, καθήκον και χρέος της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ είναι η συνεχής ενδυνάμωση του Λαϊκού Εθνικιστικού Κινήματος σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο, έτσι ώστε όχι μόνο να ξεσκεπάζει την συστημική πολιτική σ' όλες της τις εκφάνσεις και εκφράσεις, αλλά και να αποτελεί τον άμεσο πολιτικό ενημερωτή και καθοδηγητή του Ελληνικού Λαού στην προσπάθεια για την απελευθέρωση της Πατρίδας από τα ξένα δεσμά των διεθνών τοκογλύφων και τους εγχώριους εντολοδόχους τους απ' όλο το φάσμα του “συνταγματικού τόξου”. ΖΗΤΩ Η ΝΙΚΗ!
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ