Ο οικονομικά μη ενεργός πληθυσμός ανήλθε σε 3.344.478 άτομα

Τόσοι φόροι σε «μη ενεργό» πληθυσμό; Την πατήσατε!

 

Ο οικονομικά μη ενεργός πληθυσμός ανήλθε σε 3.344.478 άτομα   

 

 

Το κυβερνητικό «τριολέ» δεν φαίνεται να επικοινωνεί με την πραγματικότητα. Δεν χρειάζεται να επαναλάβουμε το προφανές, όλα τα στοιχεία, όλοι οι δείκτες, η καθημερινότητα βοά. Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη αντίληψη. κι όμως…

—-Οι ίδιοι, οι νεκροθάφτες, επαναλαμβάνουν, συνεχώς κι όπου βρεθούν, περί «διεύρυνση της φορολογικής βάσης» που είναι αναγκαία. Σύμφωνοι. Ποιος θα διαφωνούσε;  –κι αναρωτιέται κανείς. Ποια διεύρυνση και Ποια βάση εννοούν; Όταν συρρικνώνεις με την επίμονη, πείσμωνα (μάλλον πειθήνια και ιδιοτελή) λαθεμένη πολιτική σου, τον ενεργό πληθυσμό της χώρας –γιατί αυτή είναι η πραγματικότητα, τότε τα περί «διεύρυνσης της φορολογικής βάσης» είναι κούφιος βερμπαλισμός, ούτε καν λαϊκισμός. Εκτός κι αν μιλάς για την εποχή όπου οι περισσότεροι από εμάς θα παραθερίζουν εις τόπο χλοερό -ζήσε Μάη να φας τριφύλλι – Τόσο μακροπρόθεσμα…

—-Σήμερα τουλάχιστον, ένα σημαντικό μέρος αυτής της βάσης είναι εξ αντικειμένου ενεργά ανύπαρκτος: «Οι οικονομικά μη ενεργοί, δηλαδή τα άτομα που δεν εργάζονται ούτε αναζητούν εργασία, μειώθηκαν κατά 23.828 άτομα σε σχέση με τον Οκτώβριο του 2011 (μείωση 0,7%) και κατά 7.478 άτομα σε σχέση με τον Σεπτέμβριο του 2012 (μείωση 0,2%), στα 3.344.478 άτομα. Συνολικά, ο οικονομικά μη ενεργός πληθυσμός ανήλθε σε 3.344.478 άτομα»…

Επίσης: Μειώνονται σταθερά οι απασχολούμενοι:

• Το σύνολο των απασχολουμένων εκτιμάται ότι ανήλθε σε 3.680.894 άτομα.
• Την ίδια ώρα, οι απασχολούμενοι μειώθηκαν κατά 309.335 άτομα σε σχέση με τον Οκτώβριο του 2011 (μείωση 7,8%) και κατά 16.015 άτομα σε σχέση με τον Σεπτέμβριο του 2012 (μείωση 0,4%) και διαμορφώθηκαν σε 3.680.894 άτομα.

Λογικό, αφού:
«Νέο ρεκόρ σημείωσε η ανεργία στη χώρα τον Οκτώβριο. Αυτή τη φορά σκαρφάλωσε στο 26,8% από 19,7% που ήταν τον Οκτώβριο του 2011 και 26,2% αντιστοίχως, τον Σεπτέμβριο του 2012….»

Φαντάζει λοιπόν παράλογο η κυβέρνηση να κινείται σαν να μην συνειδητοποιεί την όλη κατάσταση.

—-Αλλά ας αφήσω να τα πει καλύτερα από μένα ο κ. Λακόπουλος –που δεν τον λες κι αριστερό:
«Η σημερινή κυβέρνηση κινείται μακριά από τη συνειδητοποίηση αυτών των κανόνων στην άσκηση φορολογικής πολιτικής. Ετοιμάζει έναν νέο φοροεισπρακτικό νόμο με άγριες διαθέσεις, σχεδιάζει να βάλει φόρους ακόμη και στα εγκαταλειμμένα χωράφια και στηρίζει την τρέχουσα επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων της στα έσοδα από τη φορολόγηση της ακίνητης περιουσίας που είχαν επιβάλει οι προκάτοχοί της. Της περνάει άραγε από το μυαλό - αν έχουν οι κυβερνήσεις μυαλό - ότι μπορεί στο τέλος να μην καταφέρει τίποτε από όλα αυτά;

Ξαφνικά μπορεί να βρεθεί μπροστά σε γενική άρνηση καταβολής των φόρων, από αντικειμενική αδυναμία. Το κίνημα «δεν πληρώνω» δεν κατάφερε και πολλά πράγματα, αλλά το κίνημα «δεν μπορώ να πληρώσω», θα είναι πανίσχυρο.

Ενα παράδειγμα. Αυτήν την περίοδο οι κάτοχοι ακινήτων - με αυτόν τον βαρύγδουπο χαρακτηρισμό νοούνται και όσοι απέκτησαν κάποτε ένα σπίτι στερούμενοι πολλά, αλλά και όσοι απλώς το κληρονόμησαν - παραλαμβάνουν τις ειδοποιήσεις για τον Φόρο Ακίνητης Περιουσίας του 2010. Περί τον Ιούνιο υπολογίζεται να έλθει, αυξημένος, ο αντίστοιχος φόρος για το 2011, ενώ παράλληλα πολλοί πληρώνουν ακόμη τις δόσεις για το ΕΤΑΚ. Και βεβαίως πρέπει να πληρώσουν την αυξημένη φορολογία εισοδήματος, τα φουσκωμένα τιμολόγια των ΔΕΚΟ και διάφορες άλλες επιβαρύνσεις, όπως τα δημοτικά τέλη, ασφαλιστήρια συμβόλαια κ.λπ. Εννοείται ότι τα εισοδήματα εν τω μεταξύ μειώνονται. Τι κάνει τον Γιάννη Στουρνάρα να πιστεύει ότι οι πολίτες μπορούν να τα πληρώνουν όλα αυτά;

 

Κάποιος που απέκτησε κάποτε ένα ακίνητο, με οποιονδήποτε τρόπο - και ιδίως αν δεν προέρχεται από το προσωπικό του εισόδημα - από πού προκύπτει ότι είναι σήμερα σε θέση να πληρώσει αυτές τις ογκώδεις και  απρόβλεπτες επιβαρύνσεις; Πώς είναι δυνατόν να επιβάλλονται φόροι - πέραν του φόρου εισοδήματος - με κριτήρια παλαιοτέρων ετών; Γιατί θα έπρεπε κάποιος να φανταστεί πριν από 5-10χρόνια ότι θα του ζητούσουν να πληρώσει για το σπίτι του - ώστε να κάνει έστω ειδικές οικονομίες γι’ αυτόν τον σκοπό;»

—-Αυτή είναι η πραγματικότητα.

—-Ακούει κανείς τον γεμάτο επιστημονικές περγαμηνές από πτυχία και μάστερ κ. Στουρνάρα να λέει για την εξωφρενική εξίσωση τιμής και Φόρου Κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης με το αυτό της κίνησης και που στο αίτημα εκατομμυρίων ανθρώπων που έχουν ξεπαγιάσει να απαντά νέτα-σκέτα  «δεν υπάρχουν δημοσιονομικά περιθώρια» -δηλαδή αν ακολουθούμε κατά γράμμα το ευαγγέλιο, γνωστό και ως Μνημόνιο, τότε αγαπητέ κ. Στουρνάρα, δεν μας χρειάζονται τα φώτα σου, ούτε οι οικονομικές σου σπουδές, είσαι ένας απλός διαχειριστής, ένας εντολοδόχος –αυτός είσαι, εάν δεν μπορείς να προσαρμόσεις ένα δημοσιονομικό πρόγραμμα στις συγκεκριμένες, εξαιρετικά ιδιάζουσες συνθήκες της χώρας. Πολιτικούς χρειάζεται η χώρα, όχι μπάτλερ. Προσαρμόστε βρε άνθρωποι μπρος στα κάτω τους φόρους και τα ΕΦΚ και θα δείτε τα έσοδα κάπως να καλυτερεύουν –χειρότερα πάντως δεν θα είναι.
—-Το επαναλαμβάνω προς εμπέδωση: Συνολικά, ο οικονομικά μη ενεργός πληθυσμός ανήλθε σε 3.344.478 άτομα –ανακοινώθηκε σήμερα! 

-          Προσθέστε σ’ αυτούς τους μισθωτούς που έχασαν 20-30-40% των αποδοχών τους…
-          Προσθέστε αυτούς που δουλεύουν με τον βασικό των €582
-          Προσθέστε αυτούς με το «ελαστικό» ωράριο
-          Προσθέστε τις μειωμένες συντάξεις.

Αυτό που βρίσκεται υπό διαρκή διεύρυνση είναι ο αριθμός των οικονομικά μη ενεργών.

Χωνέψτε το, αυτή θα είναι για καιρό ακόμη, η φορολογική βάση.
(Προσθέστε, εάν το επιθυμείτε, και κάποιους μεγαλο-προνομιούχους που αποτελούν το 1-2-3 ίσως και το 4% που δεν έχετε ακόμη, ούτε προτίθεστε να φορολογήσετε)

Η ΜΙΚΡΑ ΑΣΙΑ ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΠΟΛΕΩΝ, GEORGE HORTON 1926.

 Ματωμένα Χωματα
Διαβάζει ο Γιώργος Σεφέρης 

 

Η ΚΑΤΑΡΑ ΤΗΣ ΑΣΙΑΣ

Μια διήγηση για τη συστηματική εξόντωση των Χριστιανικών πληθυσμών απ' τους Μωαμεθανούς και για την ένοχη ορισμένων Μεγάλων Δυνάμεων, μαζί με την αληθινή ιστορία της πυρπολήσεωςτης Σμύρνης, υπό GEORGE HORTON , Προξένου και Γενικού Προξένου των Ήνωμ. Πολιτειών στην Εγγύς Ανατολή επί τριάντα χρόνια.

 

Με Πρόλογο του JAMES W. GERARD,πρώην Πρεσβευτού στη Γερμανία

Μετάφραση Γεωργίου Λ. Τσελίκα Συντ. Δικηγόρου, τ. Νομάρχου

Εκδόται:THE BOBBS - MERRIL COMPANYΙνδιανάπολις

 

COPYRIGHT 1926

 

Ή πρωτότυπη έκδοση Τυπώθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής Τυπώθηκε και βιβλιοδέθηκε απ' την BRAUNWORTH AND CO, INC.BROOKLYN, ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ Ή παρούσα έκδοση έγινε με δαπάνη των Σωματείων: «ΕΣΤΙΑ ΝΕΑΣ ΣΜΥΡΝΗΣ», «ΕΝΩΣΙΣ ΣΜΥΡΝΑΙΩΝ»,& «ΘΡΑΚΙΚΟΝ ΚΕΝΤΡΟΝ»

 

Τυπώθηκε και βιβλιοδέθηκεαπ' την ΑΤΛΑΝΤΙΣ - Μ. ΠΕΧΑΙΒΑΝΙΔΗΣ & ΣΙΑ Α.Ε.ΑΘΗΝΑ

 

 

Τις δυνατότητες της Μικρός Ασίας σχετικά με τον ευρωπαϊκό πολιτισμό μπορεί κανείς να τις εννοήσει καλύτερα, όταν ρίξει ένα βλέμμα πάνω σ' αυτή τη χώρα, όπως ήταν καθ' όλη την περίοδο πού ήταν γεμάτη απόπολλά εκατομμύρια ανθρώπων και περιείχε πολλές πόλεις πού ήταν πηγές καλών τεχνών, λογοτεχνίας, φιλοσοφίας, βιομηχανίας και όλων εκείνων πού είναι ωφέλιμα και ωραία για την ανάπτυξη του ανθρώπου.

 

Όλα αυτά σαρώθηκαν πολλές φορές από εισβολές Ασιατών και Μογγόλων, και τώρα η χώρα είναι σκεπασμένη απ' την Τούρκικη πανούκλα.

 

Σε μια διάλεξη πού έκανε τον Δεκέμβριο του 1922 στη Βαλτιμόρη ο W. Η. Buckler, ο πασίγνωστος διπλωμάτης και αρχαιολόγος, επέσυρε την προσοχή επάνω στην αφθονία ευκαιριών για αρχαιολογικές έρευνες στην Νέα Τουρκία, και παρακινούσε τους Αμερικανούς λογίους να συγκεντρώσουν την προσοχή τους στην Ανατολία και στη νέα πρωτεύουσα της, την Άγκυρα και διατύπωνε την προσδοκία ότι «η δημιουργία πόλεων, δρόμων κλπ. θα γινόταν πολύ ταχύτερα παρά προτήτερα και ότι η αλλαγή αυτή θα γινόταν πειό πολύ στην Άγκυρα, η οποία έπρεπε πολύ γρήγορα να μεταμορφωθεί από ένα χωριό σε μια μεγαλούπολη».

 

Είναι ίσως δυνατό ν' ανεγερθούν μερικές καινούργιες οικοδομές στην Άγκυρα στο προσεχές μέλλον, αλλά η συλλογιστική μέθοδος πού συνδυάζει την εκτέλεση σφαγών σε μια κλίμακα άνευ προηγουμένου με την ικανότηταγια διοίκηση, γεωργία, εμπόριο και οικονομική πρόοδο πού θ' αποκτούσε ο ίδιος λαός τόσο σύντομα, είναι ακατα- νόητη.

 

Σχετικά με το σημείο αυτό ακριβώς ο Sir Valentine Chirol, πού τον έχομε ήδη αναφέρει, λέγει πολύ επίκαιρα:«Η μόνη πραγματική απασχόληση των Τούρκων ήταν ανέκαθεν και πάντοτε ο πόλεμος.

 

Είναι όμως δύσκολο να εννοήσει κανείς κατά πόσο ωφελήθηκε η Τουρκία αντικαθιστώντας τον στενοκέφαλο θρησκευτικό φανατισμό,με έναν εξ ίσου στενοκέφαλο φυλετικό φανατισμό. Εκείνο πού πρέπει να εξετάσει κανείς είναι τι είναι σήμερα ηΤουρκία.

 

Ο πληθυσμός της υπολογίζεται σε εξ μέχρι οκτώ εκατομμύρια ψυχών πού αποδεκατίστηκε απ' τους πο-λέμους και όπως πιστεύουν πολλοί εξακολουθεί να συρρικνώνεται από κληρονομικές αρρώστιες, όπως γινότανκαι πριν από τον πόλεμο.

 

Είναι αλήθεια πώς για πρώτη φορά θα υπάρχει ένας σχεδόν καθαρός Τουρκικός πληθυσμός, γιατί απ' τους Έλληνες και Αρμένιους, πού στα 1914 αριθμούσαν τρία εκατομμύρια περίπου στη ΜικράΑσία, δεν απόμειναν παρά πολύ πενιχρά απομεινάρια. Και όμως ήταν οι πειό ανεπτυγμένες διανοητικά και πειό ίκανώτερες από άποψη οικονομικής δράσεως κοινότητες της παλαιάς Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

 

Η Τουρκία δενμπορεί να φιλοδοξήσει μια θέση πολύ ανώτερη από μια δύναμη τρίτης τάξεως, ίση σχετικά με τους γενικούς πόρους προς οιοδήποτε απ' τα Βαλκανικά κράτη, τα όποια άλλοτε κυβερνούσε και παραιτήθηκε μόνη της απ' τογόητρο και την επιρροή την οποία της είχε προσδώσει η κατοχή του Χαλιφάτου».

 

Αλλ' ο πολύ μορφωμένος και έξυπνος συγγραφεύς Δρ Buckler, τονίζει μερικά γεγονότα εκπληκτικής σημασίας και σπουδαιότητας. Ιδού τι λέγει:«Η σειρά των ιστορικών μνημείων και εγγράφων στοιχείων της Ανατολίας καλύπτει περίπου πέντε χιλιάδες χρόνια.

 

Οι περίοδοι πού αντιπροσωπεύονται από τα σωζόμενα λείψανα μνημείων, εκτείνονται από την τρίτη χιλιετηρίδα π.Χ. με τις πινακίδες σφηνοειδούς γραφής της Νότιας Καππαδοκίας μέχρι τον 15ον αιώνα μ.Χ. με την αρ-χιτεκτονική και τις επιγραφές του Seljuk. Μεταξύ των ιστορικών κλάδων επάνω στους οποίους ρίχνουν φως ταλείψανα μνημείων της Ανατολίας είναι: δίκαιο, πολιτική, οικονομία, παιδεία, καλές τέχνες (ανάμεσα στις όποιεςκαι γλυπτική), φιλοσοφία, λογοτεχνία».

 

Παρακάτω λέγει ότι ο ορός «Ανατολία» όπως χρησιμοποιείται στο βιβλίο αυτό, καλύπτει όλη τη Μικρά Ασίαπού βρίσκεται δυτικά από μια γραμμή διήκουσα από την Αλεξανδρέττα μέχρι την Μαύρη Θάλασσα και υπολογίζει τον αριθμό των πόλεων πού περιείχαν οι αρχαίες πολιτείες, οι όποιες είχαν δικά τους νομισματοκοπεία μέσαστα δέκα τέσσαρα κλασικά διαμερίσματα πού βρίσκονταν μέσα στην παραπάνω περιοχή ως εξής:Λυκία, Παμφυλία και Πισιδία πόλειςΛυκαονία, Ισαυρία και Κιλικία82 -Φρυγία και Γαλατία Βιθυνία, Παφλαγονία και Πόντος -Ιωνία, Λυδία και Καρία Σύνολο 356 πόλεις.

 

Ανάμεσα στις πόλεις πού έχουν ήδη ανασκαφεί η προβλέπεται ν' ανασκαφούν, ο παραπάνω συγγραφεύς ανα-φέρει την Πέργαμο, τη Μίλητο, τις Σάρδεις, την Κολοφώνα, την Πριήνη και την Κνίδο και ανάμεσα σ' εκείνες πούέχει ελαττωθεί η σημασία τους σχετικά με ανασκαφές απ' αύτη και μόνη την ύπαρξη τους σαν συγχρόνων πόλεων,είναι η Σμύρνη, η Αλικαρνασσός, η Αττάλεια, η Φιλαδέλφεια, τα Θυάτειρα και η Άγκυρα, πού είναι η τωρινή πρωτεύουσα της Τουρκίας (ή Angora).

 

Οι περισσότερες, αν όχι όλες οι πόλεις πού αναφέρει παραπάνω ο ΔρBuckler υπήρξαν κέντρα Ελληνικού η Χριστιανικού πολιτισμού η και των δύο.Είναι φυσικό το ότι οι αρχαιολόγοι, με την έντονη επιθυμία τους να επιτύχουν την αδεία να εργασθούν στη Μικρά Ασία με σιγουριά, θα έπρεπε να είναι πολύ προσεκτικοί στο να πουν κάτι πού θα προσέβαλε την ευαισθη-σία των Τούρκων.

 

Πρέπει ν' αναπτύξουν όλη τη διπλωματία τους στις διαπραγματεύσεις των μαζί τους, ούτως ώστε να έλθουν εις φως όσο το δυνατόν περισσότεροι απ' τους θησαυρούς της Ελληνικής τέχνης και σοφίας πού τώρα βρίσκονται θαμμένοι κάτω απ' την επιφάνεια της γης, η οποία είναι τώρα στα χέρια των Κεμαλικών, και πούείναι ακόμα υγρή απ' το αίμα των τελευταίων επιζόντων ενός αρχαίου πολιτισμού.

 

Σύμφωνα μ' αυτά πού είπαμε έχομε τις επόμενες τάξεις ανθρώπων πού βρίσκονται στην ίδια θέση απέναντι των Τούρκων, δηλ. εμποδίζονται να ειπούν ο,τιδήποτε πού θα μπορούσε να τους προσβάλλει: Μερικοί ιεραπόστολοι οι επιχειρηματίες πού έχουν ακόμα συμφέροντα μέσα στην Τουρκία όσοι επιδιώκουν να επιτύχουν παραχωρήσεις οι διπλωμάτες οι αρχαιολόγοι. Νομίζω ότι ,πολλοί απ' αυτούς είναι ειλικρινείς στον θαυμασμό τους απέναντι των Τούρκων, πού στηρίζεται στην υπόθεση, ότι τα εγκλήματα των τελευταίων έχουν μεγαλοποιηθεί πολύ και ότι ήταν κατά το μάλλον και ήττον δικαιολογημένα.

 

Εγώ δεν συμμερίζομαι την πεποίθηση αυτή και είμαι πεπεισμένος ότι θα ήταν καλύτερα για τον Δυτικό κόσμο, καθώς και για τους Τούρκους, αν είχαν προστατευτεί οι μη Μουσουλμανικές μειονότητες και είχε δοθεί στον Χριστιανικό πολιτισμό η ευχέρεια ν' αναπτυχθεί μέσα στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.

 

Σχετικά με την μεγάλη εμπορική και βιομηχανική δραστηριότητα πού ο καθηγητής Buckler προέβλεπε στα1922, τα επόμενα δύο αποσπάσματα από τις εφημερίδες του 1925 είναι επίκαιρα. Ένας συντάκτης της Gazetta delPopolo του Τουρίνου, πού γύρισε τελευταία απ' τη Σμύρνη, λέγει:«Η όψη της Σμύρνης είναι τραγική. Αν και πέρασαν 2,1/2 χρόνια απ' την τραγωδία της, τα ερείπια είναι άθικτα. Σε έκταση δύο χιλιομέτρων κατά μήκος της προκυμαίας εκτείνονται οι σκελετοί - τα φαντάσματα των σπι-τιών. Και πειό πίσω βρίσκονται πολλά μίλλια δρόμων, πού πλαισιώνονται από άλλα φαντάσματα σπιτιών, σαν έναα πέραντο νεκροτομείο.«Αυτή η πόλη φαντασμάτων είναι ένα τρομερό σύμβολο ολόκληρης της Τουρκίας.

 

Εκείνο πού τραβά την προσοχή πέρα απ' όλα είναι η εξαφάνιση των Ελλήνων πού σαρώθηκαν και εκριζώθηκαν απ' την πόλη αυτή, πού ήταν η μητρόπολη τους στην Ανατολή και όπου επικρατούσαν σε όλες τις μορφές της δραστηριότητος.

 

Οι Αρμένιοι έχουν επίσης εντελώς εξαφανισθεί. Οι Εβραίοι με δυσκολία υποφέρουν τους περιορισμούς, στους οποίους υποβάλλονται στη σφαίρα της ζωής των.«Οι Ευρωπαίοι προσπαθούν να κάνουν ό,τι μπορούν για ν' αντιμετωπίσουν μια άσχημη κατάσταση, εκείνοι όμως πού δεν διαθέτουν μεγάλα κεφάλαια, αρκετά ώστε να τους διευκολύνουν στην αντιμετώπιση χιλίων καθημερινών ενοχλήσεων πού τους επιβάλλουν οι αρχές, αντιμετωπίζουν την ανάγκη να φύγουν.

 

«Κάθε μορφή δραστηριότητας μέσα στην Τουρκία κατά τη διάρκεια των περασμένων αιώνων είχε δημιουργηθεί από μη Τούρκους. Αυτοί δεν είχαν τίποτε δικό τους εκτός απ' τον στρατό. Οι Τούρκοι καταδικάζουν αμείλικτα σε θάνατο κάθε επιχείρηση — εμπορική και βιομηχανική — στην οποία δεν μπορούν να επιτύχουν οι ίδιοι.

«Σήμερα οι Τούρκοι έχουν μόνο τρία τελωνεία — στην Κωνσταντινούπολη, στη Σμύρνη και στη Μεσσίνα.Απ' την 1η Ιανουαρίου αυτού του έτους, οπότε άρχισε να ισχύει ο νόμος σχετικά με τους τελωνειακούς δασμούς,οι άλλοι λιμένες υποχρεώθηκαν ν' αναστείλουν εντελώς την εμπορική τους κίνηση. Δεν είναι δυνατό πλέον να υπάρχει εκεί οιαδήποτε εμπορική δραστηριότης· στην πραγματικότητα έχει σταματήσει εντελώς κάθε εμπορική επικοινωνία με την Ευρώπη. Όλα τα εμπορεύματα, πού φορτώνονται σε πλοία απ' την Τουρκία και προς αυτή, ξεφορτώνονται αναγκαστικά σε μια απ' αυτές τις πόλεις υποβάλλονται στις ενοχλήσεις των τελωνειακών διατυπώσεων και ξαναφορτώνονται για να ξανασταλούν με πλοίο στον προορισμό τους.

 

«Η ταπητουργία δεν υπάρχει πειά. Οι Αρμένιοι και οι Έλληνες πού αποτελούσαν το δυναμικό της, έχουν φύγει και εγκατασταθεί στη Ρόδο, στον Πειραιά και μερικοί στο Bari. Δεν απόμεινε κανένας πειά στη Σμύρνη πού να ξέρει κάτι απ' την κατασκευή χαλιών.«Πριν από δέκα χρόνια όταν έγιναν οι σφαγές και οι εκτοπίσεις των Αρμενίων, η Μικρά Ασία είχε ερημωθεί.

 

Σήμερα το εμπορικό και βιομηχανικό τμήμα του πληθυσμού της έχει εξαφανιστεί όλως διόλου. Πολύ γρήγορα θα καταντήσει αν όχι έρημος, πάντως μια ερημωμένη και ακατοίκητη περιοχή. Σε όλη την έκταση της παραλίας υπάρχουν πόλεις πού είχαν εγκαταλειφθεί απ' τους κατοίκους των πριν από δύο χρόνια εξ αιτίας των Τούρκων και τώρα είναι εντελώς ακατοίκητες, Οι καλλιεργητές της γης έγιναν ποιμένες και νομάδες , η γη δεν ανήκει πειά σε κανένα.

 

Μέσα σε λίγα χρόνια, αν ο Θεός δεν κάνει κανένα θαύμα να προικίσει τους Τούρκους με χαρίσματα, τα όποια δεν είχαν ποτέ έως τώρα, η Μικρά Ασία θα καταντήσει να γίνει μια έρημος μέσα στο κέντρο του Μεσογειακού πολιτισμού».Και ένας συντάκτης της εφημερίδος Le Temps του Παρισιού λέει σε ένα τελευταίο φύλλο της:«Η Κωνσταντινούπολη είναι μια πόλη πού αργοπεθαίνει.

 

Ο Βόσπορος πού κάποτε ήταν γεμάτος από καράβια απ' όλον τον κόσμο, τώρα είναι σχεδόν έρημος τα Γραφεία των ξένων εμπορικών οίκων σταματούν τις εργασίες των και οι Τράπεζες δεν δανείζουν χρήματα παρά μόνο με τους πειό υπέρογκους ορούς. Οι ταραχές εναντίον των Αρμενίων και των Ελλήνων κατέληξαν στη μαζική εκδίωξη των ανθρώπων αυτών. Κι αυτός ακόμα ο Τουρκικόςπληθυσμός μεταναστεύει με την ελπίδα να εύρει καλύτερες εμπορικές δυνατότητες.«Με την παρακμή της άλλοτε ευημερούσης μεγάλης αυτής πόλεως απολαμβάνουν οι παλιές αντίζηλες της Αλεξάνδρεια, Βυρηττός, Θεσσαλονίκη και Πειραιεύς όλα τα κέρδη του παλιού εμπορίου της. 

 

Πώς θα μπορούσε να γίνει αλλοιώς;

Ικανότης για σφαγές δεν σημαίνει ικανότητα στη βιομηχανία και στο εμπόριο και η φανατική καταστροφήμεγάλων βιομηχανικών μαζών επέφερε πάντοτε σοβαρό πλήγμα στην ευημερία της χώρας, οπού συντελέστηκε το έγκλημα, όπως μαρτυρεί ο διωγμός των Ουγενότων στη Γαλλία.

 

Στην Τουρκία αυτό το πράγμα έφερε την καταστροφή.

 

 

Στο βιβλίο αυτό βρίσκαμε επί τέλους την αλήθεια για την καταστροφή της Σμύρνης και για τη σφαγή μεγάλου μέρους απ’ τους κατοίκους της, γραμμένη από έναν αυτόπτη μάρτυρα. Ο συγγραφέας των σελίδων πού ακολουθούν, είναι ευτυχώς ένας άνθρωπος πού δεν εμποδίζεται να ειπεί, ό,τι ξέρει, από πολιτικούς λόγους η από οποιαδήποτε επίδραση φόβου η συμφέροντος. Δίνει ολόκληρη τη διήγηση του αγρίου αφανισμού του Χριστιανικού πληθυσμού σε όλη την έκταση και το πλάτος της Παλαιάς Βυζαντινής Αυτοκρατορίας μ’ ένα σαφή και πειστικό τρόπο. Το ότι είκοσι αιώνες μετά Χριστόν μπόρεσε ένας μικρός και οπισθοδρομικός λαός, όπως οι Τούρκοι, να διαπράξει τέτοια εγκλήματα εναντίον του πολιτισμού και της προόδου του κόσμου, είναι ένα ζήτημα πού θα έπρεπε να κάμει όλους τους ευσυνείδητους λαούς να σταθούν και να σκεφτούν ο συγγραφέας όμως δείχνει με αναντίρρητο τρόπο ότι τα εγκλήματα αυτά διαπράχθηκαν χωρίς αντίσταση εκ μέρους οιουδήποτε χριστιανικού έθνους και ότι η τελευταία εκείνη φρικτή σκηνή στη Σμύρνη εκτελέστηκε σε απόσταση ολίγων μέτρων από ένα ισχυρότατο συμμαχικό και αμερικανικό στόλο.

Εκωφεύσαμε στις απελπισμένες κραυγές για βοήθεια των Χριστιανών πού πεθαίνανε, αν και ξέραμε καλά πώς η Αμερική ήταν η μοναδική ελπίδα τους, και τώρα είναι φανερό πώς υπάρχει στη χώρα μας μια τάση πού ολοένα μεγαλώνει, να συγκαλύψουμε τα εγκλήματα των Τούρκων και να τους δώσουμε συγχωροχάρτι γι’ αυτά, για να επιτύχουμε υλικά οφέλη απ’ αυτούς. Ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι αυτό δεν πρέπει να γίνει, εφόσον οι Τούρκοι έδειξαν τόσο μεγάλη περιφρόνηση σε κάθε ανθρωπισμό πού δεν μπορεί κανείς να παραβλέψει και η αλήθεια είναι ολοφάνερη. Έχει τη γνώμη πώς τα υψηλά Ιδανικά είναι ανώτερα από το πετρέλαιο και απ’ τους σιδηροδρόμους και πώς οι Τούρκοι δεν θα έπρεπε να γίνουν δεκτοί στην κοινωνία των έντιμων εθνών, ωσότου δείξουν ειλικρινή μετάνοια για τα εγκλήματα τους.

Η συναδέλφωση μαζί τους με οιουσδήποτε άλλους ορούς δημιουργεί την υποψία μικροπρέπειας αλλά και συνενοχής. Απ’ τη θαρραλέα παρρησία αυτού του βιβλίου γίνεται φανερό στον αναγνώστη ότι χρειαζόταν μεγάλο θάρρος για να γραφεί, και ότι εκείνος πού το έγραψε δεν ήταν δυνατό να έχει κανένα άλλο κίνητρο απ’ την επιθυμία να κάμει γνωστή την αλήθεια επάνω σε ζητήματα πού έχουν τεράστια σημασία για τον κόσμο να τα μάθει».
James W. Gerard

«Έχουν γραφεί πολλά βιβλία και εκατοντάδες άρθρα σχετικά με τη σημασία και τα αίτια της Μικρασιατικής καταστροφής. Εκείνος όμως πού έγραψε το πιο εμπεριστατωμένο και στηριγμένο σε αυθεντικές πηγές βιβλίο σχετικά με το ζήτημα αυτό, είναι ο Αμερικανός διπλωμάτης και συγγραφεύς Τζορτζ Χόρτον (George Horton), πού έζησε στο δεύτερο ήμισυ του 19ου και τις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα και υπηρέτησε επί πολλά χρόνια σαν Γενικός Πρόξενος των ΗΠΑ στη Θεσσαλονίκη και στη Σμύρνη. Το βιβλίο αυτό δημοσιεύθηκε στα Αγγλικά το 1925 και έχει τον τίτλο «The blight of Asia» (Η κατάρα της Ασίας, ή η μάστιγα της Ασίας), με τον όποιο ο συγγραφεύς χαρακτηρίζει την τουρκική φυλή και τις αφάνταστες καταστροφές, πού η φυλή αυτή προξένησε, αφού εμφανίσθηκε στο προσκήνιο της ιστορίας, σε όλη την ανθρωπότητα και προ πάντων στους χριστιανικούς λαούς. Στο βιβλίο αυτό ο συγγραφεύς, με απόλυτη αντικειμενικότητα, παρρησία και σθένος περιγράφει και αποδεικνύει με ατράνταχτα επιχειρήματα και με βάση τα ιστορικά γεγονότα 4 κυρίως πράγματα:
1) Τη θαυμαστή ικανότητα του ελληνικού έθνους να δημιουργεί πολιτισμούς.
2) Τα βάρβαρα ένστικτα και τη φοβερή ικανότητα της τουρκικής φυλής να καταστρέφει πολιτισμούς και να εξοντώνει τα έθνη πού τους δημιούργησαν.
3) Τα βαθύτερα αίτια της νίκης του Μουσταφά Κεμάλ στη Μικρά Ασία.
4) Τη βαρύτατη ευθύνη ορισμένων Μεγάλων Δυνάμεων της Δύσεως σχετικά με την κοσμοϊστορική μεταβολή πού είχε σαν αποτέλεσμα η νίκη αυτή επί της φυλετικής συνθέσεως των πληθυσμών πού κατοικούσαν επί δεκάδες αιώνων στο χώρο της Βυζαντινής και αργότερα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Στο ίδιο βιβλίο ο Τζορτζ Χόρτον αναλύει με θαυμαστό τρόπο τα στοιχεία και την ουσία των δύο θρησκειών, του Χριστιανισμού και του Ισλαμισμού και τονίζει την βασική αντίθεση μεταξύ των από άποψη κοσμοθεωριακή, φιλοσοφική και ηθική και την αντίστοιχη επίδραση επάνω στην πολιτιστική εξέλιξη των λαών πού δέχθηκαν τη μία η την άλλη απ’ τις δυο αυτές θρησκείες».
Ο μεταφραστής Γ.Λ. Τσελίκας.

Θα πρέπει να σημειωθεί, ότι λόγου του ότι η σύζυγος του Χόρτον ήταν Ελληνίδα κι ως εκ τούτου θα μπορούσε βασίμως να ισχυριστεί κάποιος, ότι ο συγγραφέας του βιβλίου μεροληπτεί επηρεαζόμενος συναισθηματικά, ο Χόρτον, αν και είναι διάχυτη η χριστιανική επιρροή πάνω του, προσπαθεί να αποφύγει αυτόν τον σκόπελο, παραθέτοντας κατά κύριον λόγον μαρτυρίες τρίτων κι όχι μόνο δικές του.

 

 

ΟΛΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΣΕ  ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΜΟΡΦΗ

ΕΔΩ.

http://www.scribd.com/doc/26093995/%CE%97-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%AC%CF%81%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%91%CF%83%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CE%A4%CE%B6%CE%BF%CF%81%CF%84%CE%B6-%CE%A7%CF%8C%CF%81%CF%84%CE%BF%CE%BD

 

 

 

«Άδικο και αναποτελεσματικό το φορολογικό»

Δριμεία επίθεση κατά της κυβέρνησης εξαπέλυσε ο Νίκος Μιχαλολιάκος, ξεκαθαρίζοντας ότι το κόμμα του δεν σκοπεύει να υπερψηφίσει το φορολογικό το οποίο χαρακτήρισε «άδικο και αναποτελεσματικό».

Ο γ.γ της Χρυσής Αυγής, αναφερόμενος στο φόρο για τα καύσιμα, έκανε λόγο για «εξοντωτικό φόρο», ενώ έκανε με αφορμή την αύξηση των έμμεσων φόρων χαρακτήρισε το κράτος «αβανταδόρο των έμμεσων φόρων». «Αν δεν υπάρξει κάθαρση ο λαός δεν θα ανταποκριθεί σε αυτά τα άδικα και αναποτελεσματικά μέτρα.

 

Οι ξένοι δεν θα μας σώσουν ποτέ, όπως δεν μας έσωσαν ποτέ μέχρι τώρα» κατέληξε ο κ. Μιχαλολιάκος.

Εντολή των ΗΠΑ προς την Αγγλία: Μείνετε στην ΕΕ!!!

 

 Του Γιώργου Δελαστίκ

Συνταρακτικός ο χθεσινός κεντρικός πρωτοσέλιδος τίτλος των «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» του Λονδίνου: «Οι ΗΠΑ προειδοποιούν τη Βρετανία κατά της αποχώρησης από την ΕΕ»! Πανομοιότυπος ουσιαστικά ο τίτλος των «Τάιμς της Νέας Υόρκης» στην παγκόσμια έκδοσή τους, στην ανάλυση που...αναφέρεται στο θέμα αυτό: «Οι ΗΠΑ πιέζουν τη Βρετανία να μην αποχωρήσει από την ΕΕ». Δεν πρόκειται απλώς για συντονισμένες κινήσεις αμερικανικών και αγγλικών κύκλων που θέλουν την παραμονή του Λονδίνου στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση.
 
Το ασυνήθιστο στην όλη ιστορία είναι ο Φίλιπ Γκόρντον, υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ με αρμοδιότητα τις ευρωπαϊκές υποθέσεις, ευρισκόμενος στο Λονδίνο κάλεσε ελάχιστους Βρετανούς δημοσιογράφους και τους είπε επισήμως, όχι ανεπίσημα, ότι η κυβέρνηση Ομπάμα και τα αμερικανικά συμφέροντα στη συγκεκριμένη χρονική στιγμή απαιτούν την παραμονή του Ηνωμένου Βασιλείου στην ΕΕ! «Θέλουμε να βλέπουμε μια ισχυρή βρετανική φωνή μέσα σε αυτήν την ΕΕ», δήλωσε και πρόσθεσε χωρίς μισόλογα και περιστροφές: «Αυτό είναι προς το συμφέρον της Αμερικής...

 

Η Βρετανία έχει υπάρξει ένας τόσο ειδικός εταίρος των Ηνωμένων Πολιτειών... Περισσότερο από τους περισσότερους άλλους, η φωνή (της Βρετανίας) μέσα στην Ευρωπαϊκή Ενωση είναι ουσιώδης και κρίσιμη για τις ΗΠΑ»! Ωμή όντως η αμερικανική παρέμβαση στις εσωτερικές υποθέσεις της Βρετανίας, έρχεται σε μια εξαιρετικά λεπτή φάση.

Μέχρι το τέλος αυτού του μήνα ο Βρετανός πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον πρόκειται να εκφωνήσει βαρυσήμαντο λόγο για τις σχέσεις της χώρας του με την ΕΕ, ο οποίος αναμένεται με εξαιρετικό ενδιαφέρον σε όλες τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και την Ουάσιγκτον.

 

Υπό το βάρος της ασφυκτικής πίεσης της βρετανικής κοινής γνώμης των μελών, στελεχών και ψηφοφόρων του κόμματός του, αλλά και σοβαρού τμήματος της χρηματοοικονομικής ελίτ της Βρετανίας, που αρνείται να αποδεχθεί τον όλο και πιο καταπιεστικό ζυγό της γερμανικής επικυριαρχίας στην ΕΕ, ο Κάμερον προτίθεται να κάνει δύο πράγματα.

 

Πρώτον, να επαναπροσδιορίσει μια πολύ πιο χαλαρή σχέση της Βρετανίας με την ΕΕ, παραμένοντας μεν στο μπλοκ της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, αλλά επαναδιαπραγματευόμενος τη σχέση Λονδίνου - Βρυξελλών και «επαναπατρίζοντας» εθνικές εξουσίας και αρμοδιότητες που μέχρι τώρα έχουν σταδιακά εκχωρηθεί στην ΕΕ.

 

Δεύτερον, να θέσει την όποια συμφωνία Βρετανίας - ΕΕ σε δημοψήφισμα, πιθανόν το 2016, μετά δηλαδή τρία χρόνια.

 

Τόσο η επαναδιαπραγμάτευση με την ΕΕ όσο και, κυρίως, η υποβολή σε δημοψήφισμα της όποιας νέας συμφωνίας με τις Βρυξέλλες, ώστε να αποφασίσει ο βρετανικός λαός, προκαλούν πανικό στους κύκλους του βρετανικού κατεστημένου που επωφελείται από την ΕΕ.

Σε ό,τι αφορά τον επανακαθορισμό των σχέσεων Λονδίνου - Βρυξελλών, γνωρίζουν ότι αποκλείεται η Γερμανία να αποδεχθεί όρους ευνοϊκότερους για τη Βρετανία και θα τη θέσει ενώπιον του διλήμματος «'Η κάνετε αυτό που λέμε εμείς ή σηκωθείτε και φύγετε».

 

Μόλις προχθές δημοσιεύτηκε στους «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» επιστολή για το θέμα αυτό κορυφαίων Βρετανών επιχειρηματιών και οικονομικών παραγόντων, συμπεριλαμβανομένων του προέδρου της Συνομοσπονδίας Βρετανικών Βιομηχανιών λόρδου Ρότζερ Καρ και του προέδρου του Χρηματιστηρίου του Λονδίνου Κρις Γκίμπσον - Σμιθ.

 

«Πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί και να μη ζητήσουμε συνολική επαναδιαπραγμάτευση της συμμετοχής μας στην ΕΕ, η οποία είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα απορριφθεί.

Το να ζητήσουμε τέτοια κίνηση σε αυτές τις συνθήκες ισοδυναμεί με το να θέσουμε τη συμμετοχή μας στην ΕΕ σε κίνδυνο», προειδοποιούν μεταξύ άλλων.

Αυτό που δεν μπορούν να γράψουν ανοιχτά είναι ότι έτσι και γίνει στη Βρετανία δημοψήφισμα για τη σχέση με την ΕΕ, πρέπει να θεωρείται σχεδόν βέβαιο (εξαρτάται φυσικά και από το ερώτημα που θα τεθεί) ότι οι Βρετανοί θα ψηφίσουν υπέρ της αποχώρησης της χώρας τους από την ΕΕ.

 

Αναφορικά με τη στάση των Αμερικανών, σωστά η Ουάσιγκτον θεωρεί ότι αν οι Αγγλοι φύγουν από την ΕΕ, δεν θα έχουν καμία ρεαλιστική δυνατότητα να επηρεάσουν εκ των ένδον τις εξελίξεις στην Ευρώπη.

 

Οι Γερμανοί θα αλωνίζουν ανενόχλητοι. Επιπροσθέτως, χωρίς τους Βρετανούς μέσα στην ΕΕ οι ΗΠΑ έχουν πολύ λιγότερες δυνατότητες να συγκροτήσουν προσωπικά ένα ευρωπαϊκό αντιγερμανικό μέτωπο που να συμπεριλαμβάνει την Αγγλία, τη Γαλλία, την Ιταλία και άλλες χώρες μικρότερης σημασίας.

 

Διαφορετικά, η καθεμιά από τις χώρες αυτές θα πρέπει να προσκολλάται απευθείας στους Αμερικανούς, πράγμα σαφώς δυσκολότερο να τύχει λαϊκής στήριξης.

Από: ethnos.gr